Rug

Ik zit met m´n rug. Natuurlijk zit ik altijd met m´n rug, maar nu is dat anders. Eigenlijk zit ik er ook niet echt mee, als ik maar zit. Het wordt pas vervelend als ik overeind moet. Het is namelijk in m´n rug geschoten. Onderin. Komt door het mooie weer. Nieuwe ligstoelen gekocht en achterin de auto gelegd. Te veel gewicht en te ver naar voren gebogen en daar zit ik dus. Bukken gaat nauwelijks en sokken aantrekken is een worsteling. Wat normaal een routinehandeling is, is plotseling een enorme klus geworden. En je moet het allemaal zelf doen, want thuiszorg komt natuurlijk niet zomaar even op afroep sokjes aantrekken.

Nou, daar gaat ‘ie dan. Moeizaam, teen voor teen. Tot tien tellen heeft nog nooit zo lang geduurd. Je zou bijna willen dat je er een paar miste. Van pure concentratie wurmt het puntje van m’n tong zich tussen de lippen door naar buiten, om af en toe plaats te maken voor een welgemeende half ingehouden vloek. Maar dan ben ik er nog niet, want ik moet ook nog een broek aan. Een korte gaat nog wel. Een lange is wat lastiger. Maar daar heb ik iets op gevonden. Die leg ik op de grond voor de bank waarop ik zit. Dan gaat m’n rechter been half naar binnen en trek ik dat gedeelte van de broek naar me toe, totdat ik er met één hand bij kan. Dan trek ik hem verder tot ik er ook met de andere hand bij kan en worstel het linker been erin. Puffend, steunend en vloekend trek ik dan beide pijpen naar me toe, totdat aan het uiteinde de sokken, met daarin die tien tenen, helemaal zichtbaar zijn geworden.

Ziezo, dat is deel 1 van de broek. Maar dan is de procedure nog niet af. Om die af te maken moet ik vervolgens gaan staan. En dat is het vervelendste moment, omdat ik dan even een pijngrens moet oversteken. Au dus. Gelukkig is er geen grenscontrole en kan ik snel verder. Kont en t-shirt erin, het zaakje achter de rits, knoopje dicht en klaar.  En dit alles met tropische temperaturen van rond de 30 graden. Zweten jongens, niet normaal. Drijfnat ben ik en het haar plakt op m’n hoofd. Een normaal mens zou na zo’n inspanning meteen onder de douche stappen. Nou, ik niet dus. Je kunt me de rug op en daarna de kont kussen. Maar wel voorzichtig graag!

Harm Jan Geugies