Milieupas
Het komt wel eens vaker voor. Een aantal gebeurtenissen die op zich niets met elkaar te maken hebben. Ze doen zich in korte tijd voor en lijken daardoor juist met elkaar in verband te staan.
De milieupas van de gemeente komt binnen. Rond de sporthal zie ik kleuters rond scharrelen in veel te grote gele hesjes met blauwe vuilniszakken, waar ze zelf wel in passen. Ze ruimen troep op. Vuilnis dat anderen achter hebben gelaten.
Het oude papier wordt aan de straat gezet. De OMVOS actie komt langs voor oud ijzer en elektrische apparaten. In huis wordt meer en meer vuilnis en afval gescheiden. Naast de drie verschillende containers natuurlijk een plek waar we de lege baterijen verzamelen. Wat nog goed bruikbaar is, maar we zelf niet meer gebruiken, gaat in de doos voor de eerst volgende rommelmarkt. En dan hebben we natuurlijk nog een krat voor de lege flessen, die in de glasbak moeten.
In diezelfde periode gaan we even een paar weken naar Spanje, de Costa Brava. We mogen daar op onze kleindochter passen. Geen vuilnis container voor de deur, maar een paar honderd meter verderop zo’n hele grote op vier wielen voor de hele buurt. Gescheiden inzamelen, zo wordt me verteld, gebeurt alleen in de zomer als er veel toeristen zijn. Maar als ik met twee zakjes afval naar die grote containers loop, dan lijkt het dat de meeste mensen de regels rond gescheiden inzamelen ook in de zomer niet kennen. Want in al die verschillende bakken wordt het afval gewoon door elkaar gegooid, zie ik. En oud papier, ook van bedrijven, ligt op een stapel op de stoep. Bij veel wind tref je het langs de hele boulevard. En het waait daar nog wel eens stevig, zo merkte ik.
Iedere ochtend, tussen zes en zeven, komt eerst de vuilniswagen langs om die grote containers te legen. En kort daarna de veegwagen, die de straten schoon veegt van wat de mensen achter gelaten hebben.
Nee, Spanjaarden laten niet hun kleuters in hesjes rondlopen om het achter gebleven vuil in te zamelen. Wat de veegwagen niet opveegt blijft liggen.
Met uitzicht over de Middellandse Zee mijmer ik wat en vraag me af hoe een Spanjaard zal reageren op die kleuters daar in ons dorp rond de sporthal.
Het is natuurlijk mooi dat kinderen al vroeg betrokken worden bij de directe leefomgeving. Dat ze leren dat je geen afval op de grond gooit. Want eigenlijk is dat te gek voor woorden: afval maar ergens neergooien. Je kunt het mee nemen en er staan daar bij de sporthal voldoende vuilnisemmers. Ook onderweg neem je het afval mee naar huis om het in één van de containers te gooien.
En dat brengt mijn gedachten bij de milieupas van de gemeente, die ons wil stimuleren zo veel mogelijk afval te scheiden. Dan blijf ik het bijzonder vinden dat voor een ritje naar de milieustraat in bijvoorbeeld Zweeloo zes euro betaald moet worden. Want wil je mensen echt stimuleren afval te scheiden, dan zou je voor een bezoek aan zo’n milieustraat met een kar vol afval juist 6 euro moeten krijgen. Dan stimuleer je als gemeente het scheiden van afval. Misschien nog meer dan nu thuis gebeurt. De kleuters in de gele hesjes hoeven dan de zooi niet meer van de grond zoeken.
Teun de Vries