BEL-GIE-JU-HU

Ik weet het, het gaat niet over Sleen, maar ik moet het toch even kwijt. We hebben een reisje geboekt naar de USA. Een rondje West Coast: San Francisco, L.A., de canyons, natuurparken en Las Vegas. In drie weken goed te doen, dus die tijd hebben we er ook voor uitgetrokken. Maar Amerika kom je zo maar niet in. Daar moet je wel wat voor doen. Normaal volsta je met het aanvragen van een ESTA: een elektronisch visum dat je online via de website van de ambassade kunt invullen. Er bestaat geen garantie dat je het land daarmee ook binnenkomt, want dat bepaalt de douane bij binnenkomst op het vliegveld, maar dat is nou eenmaal de procedure. Lastiger wordt het als je na 2011 in landen bent geweest die door de USA als ‘gevaarlijk’ worden bestempeld, lees ik in de ESTA-toelichting. En laat ik nou in 2013 in Libië zijn geweest. In dat geval moet je bij de ambassade een echt visum aanvragen en word je, als de hele ‘papierwinkel’ correct is ingevuld en je 160 dollar hebt overgemaakt, op de ambassade in Amsterdam onderworpen aan een zogenoemd interview. We hebben nog 6 weken. Dat moet toch lukken, zou je denken.

Maar zover komt het niet. Na alles correct te hebben ingevuld en de betaling via IDeal keurig is voldaan, kom ik op de pagina ‘Afspraak interview’. De eerstvolgende mogelijkheid voor een interview is 15 oktober. Druk, druk, druk hè! Maar dat is voor ons een beetje aan de late kant, want onze vertrekdatum is 23 september. Bellen met de ambassade dus. ‘Tja…u kunt een verzoek indienen dat uw aanvraag met spoed wordt behandeld’, zegt de meneer van de ambassade. ‘En als dat verzoek niet wordt toegewezen, krijg ik dan mijn geld terug?’, vraag ik. ‘Nee’, daar was  geen sprake van. Het woord restitutie kwam in hun vocabulaire niet voor. Wat ik dan wel zou kunnen doen, is een nieuwe aanvraag indienen via de ambassade in Brussel, tegen dezelfde kosten. De wachttijden voor een interview zijn daar aanmerkelijk korter, verzekerde hij mij. Mijn verzoek om een spoedbehandeling wordt per omgaande afgewezen; weg 160 dollar.

Dan maar naar België. Ik wist niet dat dat ook kon. En de reis annuleren? Ik stond zelfs in dubio, maar het blijkt geen enkel risico. De wachttijd voor een interview op de ambassade in Brussel is maar 1 dag.  

België… padadapam padadapam, België… padadapam padadapam: BEL-GIE-JU-HU!

Harm Jan Geugies