Peinzend wandelen met de hond
Ik wandel elke dag minstens 5 kilometer met hond Bobby. Het liefst loop ik door de weilanden, akkers en bebossing rondom Sleen. Met plezier geniet ik van de diversiteit van het landschap in de verschillende seizoenen. De laatste tijd echter kijk ik anders naar het landschap. Boeren in opstand tegen de regelgeving op stikstof. Bouwers en aanverwante Bedrijfstakken in opstand tegen de regelgeving op stikstof en PFAS.
PFAS is de regelgeving op vervuiling van de grond, veroorzaakt door de mensheid geproduceerde stoffen. Een voorbeeld van zo’n stof is het antiaanbaklaagje in het zogenaamde “Tefal pannetje”. U weet wel, het pannetje waar we in reclamespotjes vanaf de 70-er jaren mee doodgegooid zijn. Naar nu blijkt mag dat laatste dus wel erg letterlijk worden opgevat. Het blijkt dus dat de stofjes waarmee Tefal wordt gemaakt ernstig giftig zijn. Inmiddels heeft het zich bij iedere Nederlander in het lichaam genesteld. De reclamespotjes voor de antiaanbaklaag zijn dus bedroevend succesvol geweest.
Stikstof is een ernstig probleem voor milieu en mensheid. De grootste boosdoeners? Jawel, de Boeren. Tenminste dat is wat politiek en media ons willen doen geloven. De biodiversiteit van de natuur verdwijnt, hoor ik zeggen. En dan wordt het vrijwel onmogelijk om dat klassieke liedje over “de grote stille heide” en “hoever is mijn heiheide” te zingen. Niet dat dit prachtige Nederlandse cultuurlied nog veel gezongen wordt maar goed, het blijft eeuwig zonde.
Zo’n zes à zevenhonderd jaar geleden is die heide ontstaan. Hoe? De wilde Natuur van wilde graslanden, wilde bloemenvelden en wilde bossen werd door mensen veranderd. Wilde bossen werden gekapt, wilde graslanden en wilde bloemenvelden werden in plaggen afgestoken. Die plaggen werden omgekeerd aangebracht op de schrale akker als bemesting. Het overgebleven afgeplagde land werd sterk over begraasd door schaapjes, runderen en aanverwante beestjes. Ik hoor het u al denken, alweer die Boeren. Gelukkig, hoera, op de ernstig verarmde grond kon gelukkig nog prachtig paars bloeiende heide groeien. Oh jeetje, wat doet die tegenwoordige Boer in 2019? Hupsakee, hij stoot stikstof uit in de lucht. Potdikkie, stikstof slaat neer op paarse heidegronden. Oh nee, stikstof heeft de eigenschap om arme (heide)grond vruchtbaarder te maken. Weg heide! En nu? Tja, groei van wilde graslanden, wilde bloemenvelden en het begin van wilde bossen en bosschages. Vreselijk, dramatisch! Terug naar een natuur zoals het was voor de paars bloeiende heide.
Onze vriendelijke overheid heeft het allerbeste met ons voor. De bedoeling is om mens en milieu te verschonen. We hebben echter in ruim tweehonderd jaar industriële revolutie teveel aan viezigheid en gif geproduceerd. Dat bouwen we niet af in een viertal regeringscoalitie jaartjes. Boeren in andere Eu-landen zullen wel blij zijn. Lachend zal er een feestje worden gevierd. Met een biertje in de hand zal dit korte termijnbeleid enthousiast worden verwelkomd. Eindelijk, kunnen zij al lallend en met veel plezier in het ontstane gat duiken. Het gat dat ontstaat door de halvering van de Nederlandse veestapel.
Daar peins ik nu over, wanneer ik met hondje Bob door de prachtige omgeving van Sleen wandel.
P.s Boeren, Bouwers, aanverwante Bedrijfstakken en Natuur is hier bewust met een hoofdletter geschreven omdat ze dat verdienen.
Martin F. Kramer