Elk veur zich
Der wordt al een zettien proot over dat grote zunnepark dat er kommen zal an de Haarstdiek in’t Broekveld. Men kreg zo zachiesan in de gaten wat heur te wachten stiet: Ien groot woud van glimmende frames en zunnepanelen waor men tot in lengte van jaoren tegenan kieken möt. En nou overal de bezwaoren opklinkt, umdat het kennelijk nou pas tot elk deurdringt wat heur te wachten stiet, bliekt dat bezwaor maken gien zin meer hef. Het is al te laat. De procedures bint deurlopen en de vergunnings al verliend. Hebt wij met mekaar in Slien dan zitten te slaopen? Of hef het bedrief dat hier dat zunnepark giet anleggen het hiel handig speuld? En wat is de rol van de gemiente hier in?
Zo zaten Geert en ik vandeweek wat te reselveren op de bank. “Hoe kan het non toch daw oes zo bij de bok hebt laoten doen?”, vruug ik mij of. Want zo vuult het wal een beetien. “Het is de mensen heur iegen schuld”, miende Geert. Zie proot ok ja zowat niet meer met mekaar. Wanneer tref ij non nog darpsgenoten, of straotgenoten? Hoogoet een maol aj de container toevallig op’t zölfde moment bij de weg zet as de overbuurman. En dan blef’t vaak nog bij een körte begroeting. Café’s hew niet meer, op De Linde nao. Daor kunden ij an de bar nog wal ies wat gewaar worden. En eerder stunden ij vaak in de rij veur de kassa bij de Albert Heijn, maar dat huuf non ok al niet meer. Trouwens, hoeveul mensen bint er al niet die hielmaol zowat nooit meer in een winkel komt en alles bestelt via de computer en het an de deur laot bezörgen. Gelukkig hew in Slien de bakkerij nog en de Sliener Bazar, de winkel van Lambert en Aaf. Daor wordt zo non en dan nog wal ies wat neis oetwisseld, umdat Lambert toch ok wal slim betrökken is bij het wel en wee van elk en ien en zulks ok geern met de klanten dielt. Zo kwam men daor geregeld niet allèn met enveloppen, kleurboeken, schroefies, speulgoed of varf de winkel oet, maar ok met het leste darpsneis. Dat kregen ij er zo veur niks bij. Net as een maoltie zute appels of nei erpel, as Lambert die over haar en hie wus dat ij daor wal gek op waren. Waor koj dat nog tegen?
Maar non giet ok dat typische stukkie Sliener darpscultuur verleuren. Lambert en Aaf stopt met de winkel. Het zat er al een zettien an te kommen. Begriepelijk, mooi veur heur dat zie’t spul verkocht hebt, maar jammer veur oes met mekaar. Ik weet vast daw nog slim wens kriegt van heur winkel en van heur. Aj non een ien of aander kleinigheidtie hebben moet, kuj er veur hen Nei-Amsterdam of Emmen jagen. “Of ij bestelt het via internet”, opperde Geert. Dan huuj er de deur niet veur oet. Nee, en dus ziew mekaar nog minder en wordt het nog meer “elk veur zich…..”En as er dan een gezamenlijk probleem is, zoas die zunne-akker, dan denkt wij almaol dat een aander wal zal opstaon um er wat tegen te doen. Totdat ’t te laat is.
“Zuw dan van’t jaor de hiele straot maar ies oetneudigen veur een neijaorsborrel bij oes in de schuur?", opperde Geert. Even een e-mailtie rondsturen….huuj ok niet alle hoezen bij langs.
Henderkien