Coronatime

Wie kent haar niet? Het laatste kindje van de globalisering dat in korte tijd de wereld veroverde? Leuke naam, maar niet te vertrouwen. In een paar maanden tijd zaaide ze dood, angst en onrust over de hele aardbol. Trumpiaans ontkennen dat ze gevaarlijk zou zijn, hielp niet. Ze stak oceanen en landsgrenzen over zonder dat je het in de gaten had, ging op skivakantie en vierde uitbundig carnaval.  En daar zitten we dan: thuis. Nou ja, gelukkig wonen we niet in Italië of Spanje. Daar kon je echt geen kant op. Wij gaan er wat intelligenter mee om. We zijn een landje waar de uitvoering van ‘zoveel mogelijk thuis blijven’ wordt overgelaten aan de verantwoordelijkheid van de mensen zelf: de intelligente lockdown, zoals dat in het Nederlands heet. Zou eigenlijk intelligent, clever of smart lockdown moeten heten, maar een kniesoor die daar in deze vervreemdende tijden over valt. In het begin namen de meeste mensen die verantwoordelijkheid ook wel serieus. Straten en pleinen, dorpen en steden lagen er verlaten bij. We luisterden goed naar Jaap van Dissel en naar de minister president: handen wassen, afstand houden en niet de drukte opzoeken, om zo kwetsbare mensen te beschermen tegen het virus en de overbelaste ic’s niet nog meer te belasten. Flatten the curve was het adagium.

Maar wat doe je zoal in coronatijd? Nou, niet veel. Wel andere dingen, zoals fietsen en lopen. Ik heb inmiddels een conditie als een Belgisch paard. En vooral veel ijsjes eten, omdat een ijsje halen in een ijssalon het enige uitje is dat rest. En ik ga nog een mondkapje naaien met een mondje erin dat je open en dicht kunt ritsen, voor het geval je straks in de horeca toch ook zo’n ding moet dragen.

Mede ingegeven door het mooie weer van de laatste weken en de dalende coronacijfers, zie je steeds meer mensen ijsjes eten en daardoor komt het anderhalve meter afstand houden nogal eens in het gedrang. Mensen die zich verantwoordelijk voelen houden zich daar wél aan. Mensen die daar geen last van hebben houden nergens rekening mee en claimen zo de meeste ruimte, met het idee dat jij wel voldoende afstand van hén houdt. Social distancing, zoals dat in het Nederlands heet, geldt blijkbaar niet voor hen. Maar toch zullen we er met z’n allen aan moeten wennen. Anderhalve meter afstand houden om elkaar niet te besmetten en zo een tweede uitbraakgolf te vermijden. De anderhalve meter samenleving. Vreselijke term eigenlijk. Beklemmend ook. Claustrofobisch eigenlijk. Ik zou het liever in het Nederlands ‘the five feet society’ noemen. Toegegeven, het is iets meer dan anderhalve meter, maar dat kan volgens mij geen kwaad in coronatime. En dan high tea met scones serveren in de tuin. Wel van tevoren reserveren graag vanwege het beperkte aantal plaatsen.

Nu zijn er wellicht mensen die zeggen: Al die Engelse woorden in het Nederlands, moet dat nou? Tja, kut komt ook uit het Engels en iedereen kent het. Hele reclames zijn tegenwoordig in het Engels. Het worden andere tijden, dus wen er maar aan. Binnenkort kun je ook all inclusive met Corendon op vakantie naar Guantanamo Bay.

Harm Jan Geugies

Naar archief