Ingewikkeld

Poeh poeh, het leven wordt er niet eenvoudiger op. Ik heb het idee dat iedereen een beetje prikkelbaar aan het worden is na zoveel maanden quarantaine, beperkte leefregels en niets anders dan corona, ‘black lives matter’ en beeldenstormen in de praatprogramma’s op tv. Ik ben inmiddels afgehaakt. Het wordt tijd dat we aan verzetjes toekomen en afleiding krijgen in de vorm van leuke evenementen, concerten en interessante ontmoetingen.

We waren zo mooi op weg: respect voor de zorg, bezinning, rust, begrip en medeleven voor degenen die het zwaar hadden, zakelijk of privé. Maar nu we een aantal weken verder zijn en het leven weer langzaamaan in een versnelling raakt, worden de scherpe kantjes zichtbaar. Voor een aantal staat het water tot aan de lippen, terwijl anderen bij alle maatregelen wel varen. We zijn enorm aan het resetten. Knusse samenkomsten bij grote evenementen lijken een eeuwigheid geleden, een dorpsfeest in een tent lijkt te behoren tot onze geschiedenis. Ja, onze geschiedenis….. ook die moet worden gereset, volgens sommigen althans. Onbegrijpelijk. Mij is altijd geleerd voorzichtig te zijn met oordelen met de kennis van nu en zonder kennis van toen of zonder de kennis van andere culturen of omstandigheden. Bizar hoe snel meningen worden gevormd en in een mum van tijd door anderen tot hypes en hysterie worden ontwikkeld.

Je kan overal wel een probleem van maken… Ik ben in de Menso Altingstraat in Sleen geboren. Genoemd naar Menso Alting, uit 1541, van oorsprong katholiek. Tijdens zijn studie theologie in Duitsland sloot hij zich aan bij de gereformeerde vleugel en ging ondertussen als pastor in Sleen werken. Daarna ging hij de Sleners bekeren tot het protestantisme. Hij gebruikte een hunebed als kansel voor zijn hagenpreken: de Papeloze Kerk in Schoonoord. Daar kan je van alles van vinden, maar dat doen we lekker niet. Wat was er mis met het katholicisme? Waarom protestant worden? In juli 1567, toen na de Beeldenstorm de protestanten steeds zwaarder vervolgd werden, vluchtte Menso Alting naar Duitsland, samen met vele Nederlanders om in 1594 terug te keren als kerkhervormer van Drenthe, opdat ‘de suvere en puure lere des Goddeliken Woords ingevoert en geplantet mag worden’. Ook daar kan je van alles van vinden, maar zo’n beeldenstorm komt er niet weer, en zo’n kerkhervormer al evenmin, denken we nú.

Ach ja, en van Jan Naarding, geboren in 1903 in Noord-Sleen, waarvan het borstbeeld pontificaal voor onze dorpskerk prijkt, kun je ook van alles vinden, google hem maar eens. Gelukkig werd hij vooral bewonderd door zijn kennis van het Drents, zijn trots op de provincie en door zijn schrijverij. Veel van zijn gedichten zijn romantische lofzangen op het landleven en het dorpsgevoel…. En daar heb ik het nu wel aan toe.

Roelie Lubbers-Hilbrands