Zand erover

Vorige week kwam aan het licht dat er aan de Heirweg in Sleen ter hoogte van de Broekveldstraat tientallen granaten onder de grond liggen. Die granaten waren van het Nederlandse leger en hoorden bij het antitankgeschut dat daar stond opgesteld om de Duitsers, die naar verwachting via Erm naar Sleen zouden doorstoten, een warm onthaal te geven. De Duitsers kwamen echter via Noord-Sleen. Daarop zagen de Nederlandse militairen zich genoodzaakt de verdedigende stelling op te geven met achterlating van geschut en granaten. Om te voorkomen dat de granaten in handen zouden vallen van de Duitsers, hebben drie Sleners die granaten daar destijds ter plekke begraven. Daar was verder niemand bij en ze hebben het nooit aan iemand verteld, want dat kon niet. Dat zei Jan Heeling (95) onlangs in een interview met twee dorpelingen met als onderwerp: 75 jaar vrijheid. Hij is de enige nog levende van het drietal en hij vond dat het, nu het nog kan, toch maar een keer gezegd moest worden. Ze groeven een gat van ongeveer 1.70 meter en stapelden daar de granaten in. ‘Het was toen weiland, er stonden nog geen huizen. Zij gaven mij de granaten aan. Eén voor één stapelde ik ze op. En hup, zand erover.’

Spannend verhaal; zeker voor Slener begrippen, want zoveel spectaculairs gebeurt hier nou ook weer niet. Zelfs RTV Drenthe kwam langs met een cameraploeg. Maar het verhaal komt een beetje laat en roept ook de nodige vragen op. Waarom hebben die drie Sleners niet eerder verteld op welke plek ze de granaten in de grond hebben gestopt? Ze namen daarmee wel risico’s, want toen het nog weiland was, hadden er wellicht koeien en boeren de lucht in kunnen  vliegen. En toen het gebied bouwrijp werd gemaakt, er infrastructurele werken werden uitgevoerd en vervolgens gebouwd werd, hadden er wel grondwerkers, kabeltrekkers en bouwvakkers de lucht in kunnen vliegen. En om het nog wat dichterbij te halen, ik had zelf wel de lucht in kunnen vliegen, want toen ik nog aan de Broekveldstraat woonde, liep ik daar vaak langs om de hond uit te laten. En waaróm konden ze er niet over praten? Waren ze misschien bang om aangeklaagd te worden voor het verdonkeremanen van staatseigendommen? En waar is dat antitankkanon gebleven? Misschien kan een kritische journalist van SleenWeb daar nog een keer, ter opheldering van deze vragen, een interview met Jan aan wagen.

Binnenkort komt een bedrijf een bodemonderzoek doen naar de granaten en zolang die dingen maar onder de grond liggen is er niets aan de hand, schrijft de gemeente ter geruststelling aan de omwonenden. Gezien de activiteiten die daar al in de grond hebben plaats gevonden en het feit dat het altijd goed gegaan is, denk ik dat ook. Mooi laten liggen. Niet aankomen, het gaat vast nog wel 80 jaar goed. We maken ons druk om niets, dus beschouw dit stukje maar als niet geschreven: hup, zand erover!  

Harm Jan Geugies