Jan Ab

Wij kunt niet aans zeggen as dat er flink reuring is in de bodem in- en rondum Slien. De umsniedingsweg hef een neie jas ankregen met een neie rotonde, en een veilige ofslag de Bannerschultestraot op,  de glasvezelkabel komp er an vanof de Klenckerstraot, en dan natuurlijk de graverij naor granaten van Jan Ab. Jan Heeling bedoel ik, maar old Sliener kent hum as Jan van Ab Heeling, Jan Ab dus.

Er bint nogal wat Heelings of Helings in Slien. En as die dan ok nog de zölfde veurnaam hadden en ok nog allebeide an de Schaopstreek woonden, dan kregen zie een bijnaam um ze oetmekaar te holden. Zo waren er twie Jannen Heling. Of ok eigenlijk weer niet, want de ien was een Heling, en de aander Heeling met twie ee’s. Maar dat klinkt het zölfde. Daorum wuur de ien Jan Ab, en de aander Jan Vivo nuumd, umdat de leste tegenover de Vivowinkel woonde. Dat is, veur aj hier nog niet zo bekend bint, tegenover wat nou sinds een dag of wat “Eatcounter de Streek” het, veuran de Schaopstreek. (Er is kennelijk toch weer iene die zuch er op kapot bieten wil.)

Maar de begraven granaathulzen van Jan Ab hebt de gemoederen nogal bezigholden. Zie bint oeteindelijk an’t graven gaon op de plek die Jan anwees, met een bom-bestendige graafmachine, (het meug wat kosten) maar er wuur niks vunden. Bert Wessels en Henk Schuurke hebt hemel en eerde beweugen um het gat nog wat groter te maken, want ja, men kan zuch nao tachtig jaor toch simpel een paar meter vergissen, maar daor wol de gemienteman niet an, heb ik begrepen. Wordt misschien nog wal ies vervolgd.

Maar mien Geert haar vot al zien bedenkings. “Hie zeg aal dat er maar drie man op de heugte waren van het feit dat daor munitie begraven lag, Jan zölf, de gemientesecretaris, en nog iene die daor in de buurt woonde. Maar daor bin ik nog niet zo zeker van”,  zee e, doe e het bericht in de kraant las. “Wat mien ij nou, dat aj daor een gat graaft van ien meter tachtig diep, naost een bult granaathulzen, dat er gien mèens is die dat zöt? Dat wil er bij mij niet in.”

Nou weet ik dat Jan Ab een intelligente man is, die ondanks zien hoge leeftied de boel geestelijk nog goed op ödder hef. En as die zeg dat e ze daor begraven hef, dan is dat ok vast zo. Maar Geert bleef twiefelen.

Verleden week was e even hen de Albert Heijn west veur wat bosschuppies. Hie kwam met rooie konen weer in hoes. “Wat ik non toch heurd heb” gnees e.

Hie zeg: “Ik kwam toevallig met een man an de proot, wel of ’t was kun ik deur dat mondkappie slecht zien, maar wij kregen ‘t over Jan Ab zien granaten. En die man vertelde mij, dat e dat verhaal al hiel lang kende! Zien opa haar ’t vrogger deur ’t koestalglassie hen, zien gebeuren dat zie daor met drie man an ’t graven waren in de oorlog. En as dat de man is, waorvan ik denk dat die ’t was, dan bin ik bang dat die granaten daor niet lang legen hebt. Ik denk dat e ze op een donkere aovond weer opspit hef. Het schient dat e ok geern streupte. Misschien hef e het kruud oet die dinger wal gebruukt um er hagelpatronen met te vullen, de loodkoppen umsmölten tot hagel en de koperen hulzen hef e ok vast te gelde maakt, wat ik je brom”  miende Geert stellig.

Wat zal ik er van zeggen. Ik bin er niet bij west. En dan moej zulkse prooties eigenlijk ok niet in de wereld brengen.

Groeten, Henderkien