Zomer irritaties

Nee, begrijp me niet verkeerd, van de warme dagen heb ik helemaal geen last. Niet te veel doen, het voordeel van mijn leeftijd, en op tijd een glas koud water drinken of een mooi koud Belgisch biertje. Hooguit kan zo aan het einde van een mooie dag het geluid van een mug even wat ergernis geven. Vooral als deze zonder het te merken geland is, even heeft gestoken en zo’n fraaie jeukplek achterlaat.

Zelden leidt dit bij mij tot zomer irritaties. Nee, het zijn van die zaken die je niet voorziet. Als ze in een korte periode niet vaak komen dan volgt er geen irritaties. Het leven gaat dan gewoon door. Op de één of andere manier komen van die zaken juist voor in de zomer, in komkommertijd zo wel gezegd wordt. Te snel, te veel en niet gevraagd. In ieder geval bij mij.

Het begint met een mailing van een bedrijf wat graag mijn muren wil isoleren. Die mailing heb ik al een keer of drie ontvangen. Er is natuurlijk markt voor met de stijgende energie prijzen en dus ontvang ik post. Post met als adres “Aan de bewoners van” waarna straat, huisnummer, postcode en woonplaats volgen. Jaren geleden heb ik hier als eens tegen gestreden, maar wettelijk bezien mag dit. Het is geen anonieme reclame zoals folders. Dus rest er niet veel meer dan dit in de brievenbus te gooien met “retour afzender”.

De eerste irritatie is er als daarna snel een mailing volgt van een groot bedrijf wat zaken als radio, tv en internet verzorgt. Een aantal jaren geleden heb ik me hier al eens echt druk om gemaakt. Rommel in de brievenbus, waar ik niet om gevraagd heb op basis van handel in adres gegevens. Dat heeft uiteindelijk geleid tot het stopzetten van de mailing. Maar blijkbaar heeft het systeem van het bedrijf een update gekregen. Onlangs weer een eerste mailing en een week later ligt nummer twee in de brievenbus. Full color met de meest mooie aanbieding, zo lijkt. Met de temperatuur buiten loopt ook die van mij inwendig op. Niet alleen omdat ik deze ongevraagde reclame niet wil. Nee, vooral om de kleine lettertjes op de folder. Kleine lettertjes die nauwelijks te lezen zijn door de kleur, die gebruikt is. ”Geen reclamepost meer? Maak je bezwaar bekend bij …..”  en dan volgt er een website.

Dus ik pak maar weer eens de telefoon, ga het bedrijf bellen en doe mijn verhaal. Ik zal worden doorverbonden. Er volgt zo’n muziekje, waar ik na een tijd genoeg van heb. Dus na 18 minuten nog eens gebeld. Ik kom twee stappen verder, maar ook dan krijg ik als dank voor mijn gesprek weer muziek.

Mijn irritatie? Kijk, meer en meer komen we in een samenleving waar u en ik, de klant dus het werk moet doen om de ander, het bedrijf dus, te laten verdienen. Ik vraag niet om een mailing die ik krijg omdat mijn adresgegevens gekocht zijn. Maar wil ik van die mailing af, dan moet ik het zelf maar oplossen.

De zomer irritatie is dat ik steeds opnieuw deze beweging zie: het probleem dat een bedrijf mij geeft moet ik zelf oplossen. Soms er zelf feitelijk voor betalen. Dat zie ik als ik bankzaken doe via internet, alles dus zelf moet regelen en daar toch iedere maand weer kosten voor in rekening krijg. Het is geen zomer irritatie, het is voor mij een maatschappelijk probleem!

Teun de Vries

Naar archief