Een bijzondere zomer dit jaar
Vorige week nog was de Nederlandse moesson periode nog volop aanwezig. Het geklaag was schier ondragelijk. Het was een hele zware emotionele vochtige crises. In Zuid-Europa vielen de bijeneters (mooi gekleurde vogeltjes) door hitte overmand uit de slechts drie meter hoge Europese dwergpalmen (is eigenlijk niet zo heel hoog). In feite natuurlijk niet zo’n wonder wanneer de temperaturen stijgen tot bijna 50 graden Celsius.
Toen ze dan in het zuiden uiteindelijk wel neerslag kregen was dat geen verfrissend buitje maar hagelstenen ter grote van onvolgroeide galia meloenen. Wel weer een opsteker voor bergings- en uitdeukbedrijven. Heel vervelend voor de verzekeringspremies dat zullen we wel weer merken volgend jaar vrees ik. Bosbranden die een spoor van vernietiging achterlieten door Griekenland, Frankrijk, Spanje.
Maar wij, achtergebleven in Nederland bleven zuchten. De oorzaak was dat we onder het juk van een niet aflatende regen een chagrijn van jewelste ontwikkelden. Mijn hondje Bob, die sowieso altijd wel een beetje droevig kijkt, had het uiterlijk van een depressieve dweil. De reden was dat we niet, zoals gebruikelijk, een uur achtereen konden wandelen zonder tot in het naadje te verwateren.
Toch kun je misschien wel van een kans voor de toeristenindustrie in de lage landen spreken. Een paar jaar geleden zag ik beelden van een paar mensen uit Dubai die met plezier in hun lange kaftan in de sneeuw vrolijk speelden en rond dartelden. Ze vonden het fantastisch om even lekker de hitte achter zich te laten en verkoeling te zoeken in het koude kikkerlandje. Bijkomend voordeel is dat toeristen uit Dubai en aanverwante plaatsen nu niet bepaald behoren tot de armste vakantiegangers. Dus misschien biedt dat wel enorme kansen hier in Nederland. Na zonnebaden wordt het helemaal in om te gaan regenbaden in de naaste toekomst. Milieutechnisch helemaal verantwoord sinds het zuur uit de regen is.
Ik hoor u al denken tjonge jonge wat zit die man weer bovenmaats uit z’n nek te fantaseren. Gaat hij zo meteen ook nog beweren dat er in plaats van zonnebrandcrème factor 50, antistortbuicrème factor 100 op de markt komt. Klopt misschien wel, ik heb een begaafde nek. Maar bedenk dan wel voordat u mij het etiket nekfantast gaat opspijkeren het volgende. Grote campingketens uit Frankrijk zijn al bezig om campings op te kopen in Nederland. En dat is geen fantasie maar werkelijkheid. De onderliggende gedachte is dat Zuid-Europa in de naaste toekomst wel eens te warm kan worden voor een lekkere zomerse vakantie.
Dussuh, zoals ik al in één van mijn vorige columns schreef, als de zeespiegel nu ook nog wat stijgt zitten we lekker aan de “Côte de Sleen”.
Voor diegenen die nog op vakantie gaan of zijn, hou het veilig.
Martin F. Kramer