Vroeger
Vroeger, toen ik een jaartje of 16 was, reed ik op een brommer. Ik heb nogal wat tweedehandsjes van die snerpende tweewielers versleten. De meest noemenswaardige zijn een antieke zwarte Berini, een Kreidler, een voormalige politie DKW, een Tomos en een Puch.
De Tomos en de Puch hadden onmogelijk hoge stuurtjes. Niet omdat dat zo comfortabel stuurde, nee zeker niet. Maar het was heel erg modern en uiterst hip. Tegenwoordig zou je denk ik Cool zeggen. In begin zeventiger jaren werd die term niet gebruikt. Had je dat wel gedaan, dan had je waarschijnlijk als antwoord gekregen “Ja tis wel wat kold, vin ik ok…”. De hoge smalle stuurtjes werden door de ouders ook wel smalend “bokkestuurtjes” genoemd. Hoe kon je daar volgens die generatie nu fatsoenlijk mee sturen. Maar voor ons pubers was het heel erg stoer. En dat kwam natuurlijk vooral door de bioscoopfilm “easy rider”. Die iconische film uit 1969 met in de hoofdrollen Dennis Hopper, Peter Fonda en Jack Nicholson. Hopper en Fonda bereden hierin motoren met hoge sturen. Vandaag de dag choppers genoemd.
Natuurlijk ook de tijd waarin de term “brommers kieken” werd uitgevonden. Dat deed je natuurlijk met veel plezier en het liefst zoveel mogelijk.
Je had nog nooit van een brommerhelm gehoord. Niemand droeg zo’n ding, het was veel te warm. Maar bovenal was het niet flatteus en de lange manen wapperden dan niet vrolijk tijdens het rijden. En over flatteus gesproken, de jongens vernikkelden nog liever van de kou dan dat ze het hippe nylon jasje omruilden voor iets warmers. Voor de meiden gold dat menigeen een forse blaasontsteking opliep door het dragen van hotpants,of erger te korte rokjes in een te koude periode op de Puch Maxi. De emancipatie was nog niet zover gevorderd dat meisjes op een schakelbrommer reden.
Vandaag de dag, ruim 50 jaar later, lijkt er weinig veranderd. De bromfiets, met het accent op fiets, is wel geëvolueerd naar iets wat fatbike wordt genoemd. Een dikke fiets dus. Het irritante snerpende geluid van het benzine motortje is vervangen door een stille elektromotor. Ook het opvoeren van de dikke fietsjes is gebleven, net als bij de bromfiets. Sommige exemplaren halen zo een kilometertje of 50.
Die stille elektromotor is wel een punt. Je hoort hem niet aankomen, voordat je het in de gaten hebt, loop je een dwarslaesie op als je vol in de ruggengraat wordt gespiest. Ook de leeftijd waarop je zo’n dikkerd mag berijden is wel wat dubieus. Juridisch gezien mag een kleutertje op de vette fiets rijden. Dus het geroep om een verbod wordt steeds luider. Zoals gezegd, weinig veranderd.
Ik ben zelf niet zo voor een verbod wel voor regelgeving aanscherpen. Minimum leeftijd, helmpje, sensor die het geluid van een Harley laat horen als zich er mensen in een bepaalde straal voor de vette bevinden, maximum snelheid voor de bike vaststellen. Klaar, we zitten weer op het niveau van die benzinefiets.
Klinkt wel wat raar als je dan in plaats van ‘’brommers kiekn”, de uitdrukking krijgt “zin om m’n vette te kiekn”.
Ik wens u een vette zomer.
Martin F. Kramer