Het vergeten fust

Het zal vast de leeftijd zijn hoor ik nog wel eens als reactie als het gaat om iets wat ik vergeten ben. Dan is het merkwaardig dat je dat woord in korte tijd vaak tegenkomt. Je hoort het een paar keer, leest het ergens, iemand heeft het er over. Herken je dat? Iets wat wel vaker gebeurt natuurlijk. Net of het toevallig steeds even langs komt.

Voor een deel zijn het van die herkenbare situaties. De sleutels van het huis zijn nergens te vinden. Je overweegt of een nieuw slot noodzakelijk is. Je wacht nog even af en de volgende dag wil je beginnen met het koken van de maaltijd. Naar de diepvries en wat ligt daar naast het vlees? Jawel, de huissleutels. Even snel de inkopen in de vriezer en daarbij de sleutels weggelegd. Naast het vlees in de vriezer en ze verder vergeten. Of is dat dommigheid?

Ook brillen zijn van die dingen die overal liggen behalve op de plek waar je denkt de bril te hebben neergelegd. De vraag wanneer je de bril voor het laatst had kan niet beantwoord worden: vergeten. En ach, de verhalen over autosleutels!

Zo stond er onlangs in de krant een recept van rode bieten. Als “kop” boven het recept stond: vergeten groenten. Nu vind ik zelf rode bieten geen vergeten groente, daarvoor eten we ze te regelmatig. Maar blijkbaar waren het voor de schrijfster van het recept vergeten groente. Kijkend naar een fazant in de tuin ziet ze een paar dikke rode bieten. Vergeten groente schrijft ze.

Het verhaal wat ik pasgeleden hoorde slaat in mijn ogen echter alles. Bij het plaatselijke restaurant in Noord-Sleen, zo vertelt facebook, is een bierproeverij. Een aangename bezigheid als je bier lekker vindt en met als voordeel dat er gefietst kan worden. De vraag wie de BOB is kunnen we vergeten. Dus op de fiets en in de regen naar Noord-Sleen.

Voor de liefhebber passeert er het nodige aan lekkere bieren met wat mooie hapjes er bij. Zo in de loop van de avond komt het verhaal aan de orde hoe de proeverij ontstaan is. Een pracht verhaal! Het toppunt van vergeten, gelukkig. Alhoewel het nauwelijks voor te stellen is.

Er komt, een aantal weken geleden, een nieuwe voorraad bier. Dus de kelder moet even worden opgeruimd. Fusten en kratten worden verschoven, alles komt weer keurig bij elkaar te staan. En daar, in een hoekje wat achteraf, staat nog een fust bier. En tijdens de proeverij weet de eigenaar van dat fust het verhaal met smaak te vertellen.

Het is 2019 en ook toen kwam er bier wat de kelder in ging. Kort daarna gingen we in lockdown. Corona op het hoogtepunt, alles gesloten dus het bier blijft onaangetast in de kelder.

Waarom dat fust later, toen alles weer open mocht, niet in beeld gekomen is? Ach, de woorden klinken heel eenvoudig: vergeten. Tot dus het opruimen van de kelder enige tijd geleden

Dan komt de vraag: wat doen we met het vergeten fust? De brouwer wordt geraadpleegd en de conclusie is dat na 5 jaar het bier de beste kwaliteit heeft. Dus kan het fust aangeslagen worden en wie dat prettig vindt kan komen proeven. Zo komt dus de bierproeverij tot stand. Door een vergeten fust als gevolg van corona. Ter afsluiting die avond krijgen we een prachtig glas van het vergeten bier. Wat mij betreft mag zo’n fust vaker vergeten worden.

Teun de Vries