Ritme van de tijd
Daar zitten we dan, vrijdagavond. We blazen de noten de vertrouwde ruimte in. We turen naar de bladmuziek en slaan acht op onze dirigent. We leren, we groeien, we inspireren. Noten worden tonen, tonen worden muziek, muziek leidt tot vreugde en tot verbinding.
We repeteren. Week na week, seizoen na seizoen, jaar na jaar. De cadans van het leven voelen we als maten in de muziek. Talloze noten, ritmes en melodieën klonken door de straten en in zalen. De tijd tikt onophoudelijk door, meetbaar in seconden, minuten en uren, maar gevoeld in herinneringen, momenten en verwachtingen.
Het ritme geeft de tijd structuur. De choreografie van onze ademhaling, hartslag en beweging ontvouwt zich in een eindeloze dans van patronen op de golven van ons bestaan. Gelukkig is er ruimte voor improvisatie. De kunst van het leven zit immers in het volgen van het ritme en het uit de maat stappen wanneer de muziek daarom vraagt.
Het lijkt soms of we ons natuurlijke ritme zijn verloren. De klok dicteert ons tempo, niet onze innerlijke metronoom. Verplichtingen gunnen ons geen adempauzes. Maar stilte is een essentieel onderdeel van ritme. Het zijn de rusten tussen de noten die de melodie haar kracht geven. Moeten we niet vaker naar die stiltes luisteren?
Zo staande op de drempel van een nieuw jaar gunnen we onszelf een moment van reflectie en vooruitkijken. Tijd en ritme leren ons dat niets eeuwig is en dat maakt het leven juist waardevol. Het is de constante beweging die ons laat groeien, leert loslaten en opnieuw beginnen.
Dat geldt ook voor onze muziekvereniging. Crescendo bestaat dit jaar 75 jaar. We vieren onze rijke geschiedenis en zien uit naar wat komen gaat. We blijven groeien, leren en inspireren. We blijven streven naar harmonie, in de muziek en in de omgang met elkaar. De tijd vervolgt intussen zijn weg. Ieder vindt zijn eigen ritme en laat de melodie van zijn leven klinken tot een onvergetelijke compositie.
Het is een verhaal dat we samen schrijven, noot voor noot. Dat geldt niet alleen voor Crescendo. Laten we in 2025 allemaal onze eigen muziek maken, met respect voor elkaars ritme en met een open oor voor de harmonie die ons bindt.
Dat klinkt je vast als muziek in de oren.
Roelie Lubbers-Hilbrands