Moment van bezinning
Soms, heel soms heb ik een moment van bezinning en ga ik lopend door Sleen. Meestal gaat dat gepaard aan een lekke band en de fiets in de schuur, maar dat terzijde. Al lopende door ons mooie dorp kom ik dan van alles tegen dat je in Sleen niet direct zou verwachten. Voorbeelden:Een kerk als brandweerkazerne, een zalencentrum zonder zalen, een Happerei zonder ij, Harm zonder Roelof, een stoep, een Albert Heyn supermarkt, een schelpenpad, een vrijdagse marktkraam midden op straat, een kapper in de kerk, een dorpsvloer, stopstrepen op de Schaapstreek, een flat, Roelof zonder Harm, een onverbouwde boerderij, een sporthalparkeerplaats vol vrachtauto’s, een brink met veel te veel bomen, een niet meer zo arm Hoes, een stadsvloer, een overschot aan winkelunits, een Drentse boerderij zonder Drenten, een daklozenkrant verkoper, een fysiotherapeut in de Rabobank, een bejaardenwijk, een fietser met verlichting, een huisarts op vakantie, een automobilist die de bocht Bannerschultestraat / Schaapstreek wil afsnijden, een hoerenkast als Rabobank, een honduitlater met een schepje, twee hangjongeren, een gerestyled gemeentehuis, een wandelaar die niet het Pieterpad loopt, een hangoudere, een blunder van de welstandscommissie, een stilstaande dorpsklok, en wat al niet meer.
Maar, afgelopen week zag ik iets dat ik nog nooit eerder gezien had. Vlak bij huis, op de Brink, springend van de ene eik op de andere en ik hoop dat hij er blijft, datgene waar ik 25 jaar lang op heb gehoopt. Een eekhoorn op de brink. Tevreden kwam ik weer thuis.
Paul Aaldering.