Vrouw in een mannenpen

Mijn nieuwe rondje is al lang niet nieuw meer. En mijn nieuwe omgeving is al even vertrouwd als mijn oude. En dat de hond nu meeloopt,daar ben ik ook lang aan gewend. Alles went namelijk. Het oude vertrouwde verdwijnt langzamerhand naar de achtergrond. Ook al is Sleen nog zo mooi en vertrouwd, dat geldt inmiddels ook voor Drijber. En ook hier wonen aardige mensen. En ook hier is veel te doen. De binding met Sleen, waar ik in mijn vorige column ook al over sprak, verdwijnt meer en meer. Vorige keer zei ik dat ik nog contact blijf houden door het schrijven van mijn columns. Maar dit is toch mijn laatste column.

Maar ik voel mij wel een beetje de laatste der Mohikanen. Wat wil namelijk het geval? Ik ben/was nog de enige vrouwelijk columnist van Sleen.nu. Er schrijven vanaf nu alleen nog maar mannen een column op sleen.nu. En dat vind ik jammer. En eenzijdig. Hoe kan het dat wij alleen mannen hebben gevonden die regelmatig schrijven op deze site? Waar zijn de schrijvende vrouwen? En is het erg dat er alleen nog maar mannen schrijven? Schrijven vrouwen anders? Belichten ze andere zaken? En doen ze dat op een andere manier? Of maakt het niet uit? Ik weet het niet. Het lijkt mij wel een interessant onderwerp voor een grootschalig onderzoek. Nou ja, grootschalig op sleen.nu? Wat vindt u daar eigenlijk van? Zou er toch nog een vrouwelijke columnist moeten komen? Of had ik niet eerder mogen stoppen voor er een andere vrouwelijke columnist was gevonden? Hebben wij hard genoeg gezocht? Of treden vrouwen gewoon minder naar buiten? En vooral de Slener vrouwen? Ik hoor u vragen: en hoe zit het dan met Henderkien? Dat is toch ook een vrouw? Tja, maar dan wel één in een mannenpen. Of zo iets. Toch?

Nou ja, ik weet het niet. Mijn taak zit er op. Mark Hamberg, nieuw redactielid, neemt het plaatsen van de columns van mij over. Er zijn inmiddels twee nieuwe columnisten gevonden, te weten Klaas van der Meulen en Martin Kramer. Ik wens jullie allen veel leesplezier met deze en de volgende columns. Ik blijf in elk geval sleen.nu als startpagina aanhouden, zodat ik op de hoogte blijf van alles wat er in Sleen gebeurt. Afscheid nemen doe je natuurlijk niet zo maar.

Paula Laning