Handjeklap

‘Mooi dorp’, zegt de meneer die de spiksplinternieuwe brommobiel voor mijn vader komt brengen. ‘Zeker veel vakantiegangers hier ’s zomers.’ ‘Valt wel mee’, zeg ik. ‘Met slechts één camping schiet dat niet echt op en als het om aanvullende toeristische randvoorwaarden gaat, zoals de horeca, moet je niet in Sleen zijn.’

Martin, want zo heet deze meneer, kijkt verbaasd op. Hij komt uit Hardenberg en daar weten ze wel raad met toeristen. Maar goed, daar gaat het hier verder niet over. Hij komt dus de nieuwe brommobiel brengen, die mijn vader onlangs bij hem heeft gekocht. Pa was behoorlijk flauw van het lawaai dat zijn ouwe vervoermiddel produceerde en besloot onlangs een verbeterde versie aan te schaffen. Sinds begin dit jaar zijn er namelijk brommobielen op de markt met een nieuwe, stillere motor. Tot dan toe werden alle brommobielen uitgerust met een motor die ook grasmaaiers, motorboten en betonmolens aandrijft. Het waarom daarvan heeft niemand mij bij navraag duidelijk kunnen maken. Brommobielen werden nu eenmaal met die motor uigerust en daar moest je het maar mee doen. Tot Lamborghini onlangs met de nieuwe commonrail dieselmotor met injectie op de markt kwam. Een geweldige uitvinding, want opeens wordt een brommobiel een auto. En niet alleen door die motor, maar ook door de moderne vormgeving en alle luxe die tegenwoordig bij een auto hoort.

‘U moet nog wel even naar het postkantoor om het kenteken op uw naam te laten zetten’, zegt Martin, als de technische overdracht van de auto is voltooid. Dat moet geen probleem zijn, denken wij, want om de hoek bij Albert Heijn is een postagentschap en daar is dat zo gepiept. ‘Dat kan hier niet’, krijgen we te horen. ‘We zijn alleen voor postzegels en pakketjes. Voor dit soort zaken moet je naar Emmen of naar Nieuw-Amsterdam.’ ‘Het is toch potverdorie…’, zegt mijn vader. Vorig jaar moest hij twee keer voor zijn AM rijbewijs naar het gemeentehuis in Coevorden. ‘Vroeger had je in Sleen nog een gemeentehuis en een postkantoor, maar tegenwoordig?’, moppert hij verder. ‘Ja’, zeg ik, ‘je hebt helemaal gelijk, maar dat is voorbij. Daar is door de herindeling en de privatisering geen ruimte meer voor.’ ‘Geen ruimte meer voor?’, zegt mijn vader. Ik moet even nadenken, maar hij heeft gelijk. Sinds de privatisering en de herindeling is er in Sleen alleen maar sprake van leegstand, met name in het centrum. Naast de Rabobank is er nog makkelijk ruimte voor een postagentschap met ruimere bevoegdheden dan alleen postzegels verkopen en twee deuren verder zou de gemeente met gemak een burgerservicewinkel kunnen inrichten. Of het eerste haalbaar is weet ik niet, maar een burgerservicewinkel moet toch handjeklap zijn als je bedenkt dat de meerderheid van het college woonachtig is in de oude gemeente Sleen.
Rudie, Geert en de burgemeester komen daar wel uit. Zeker als Dorpsbelangen voor een goeie sigaar zorgt. Mijn vader tekent voor een Franse cognac naar keuze.

Harm Jan Geugies.