Crisis

Nog maar het begin van de maand en ik sta bij de kassa van Appie Hein. Even wat boodschapjes betalen met de pin. Schrik, grote schrik. Het grijze schermpje geeft aan “geen saldo”. Ik kijk vanuit mijn ooghoek naar de rij achter me, hoeveel mensen staan er eigenlijk. Nou dat zijn er nogal wat. Enig schaamrood begint mij tergend langzaam naar de kaken te stromen. Gelukkig kan je dat door mijn van nature gebruinde kop toch niet goed zien. De kassajuffrouw wacht met zeer neutrale uitdrukking op haar gezicht op mijn oplossingsgerichte actie. Gelukkig herinner ik me net op tijd mijn tweede plastic kaartje. Met een stoïcijns gezicht haal ik het oranje kaartje door de machine voor het nieuwe pinnen. En ja hoor, tot mijn opperste opluchting geeft het schermpje dit keer aan dat ik geslaagd ben! Met een zucht van verlichting bedenk ik me dat ik deze financiële crisis weer de baas ben geworden. 37,92 euro armer verlaat ik met maar een paar boodschapjes in zo’n wit afscheurzakje de super. Zevenendertig eurootjes en tweeënnegentig euro centjes, denk ik bij mezelf, dat is eigenlijk nogal wat. Ik mag het niet meer doen zegt iedereen, maar dat is wel 83,32 gulden (2x euro + 10% afgerond).

In de rust van de auto denk ik met weemoed terug aan de tijd dat de harde gulden nog waar bood voor zijn geld. Als fervent nicotinejunk kon ik indertijd bij mijn “nicotine dealer” een pakje shag, inclusief Mascotte vloeitjes, inslaan voor een bedrag dat slechts rond die ene gulden lag. En meneer Kok, u weet wel die minister-president die polderen tot een kunst verhief, had nog zo beloofd dat de invoering van de euro tot geen enkele prijsstijging zou leiden. Nu 10 jaar later zitten we met een enorme crisis in de eurozone. Europa heeft kennelijk op de pof geleefd en het is nog maar het begin van de eeuw. De pinpas van veel eurolanden geeft aan “geen saldo”. En hoewel de Europese stresstest wel op het grijze schermpje heeft aangegeven 'geslaagd', lijkt dat achteraf dus niet te kloppen.

Ik moet ineens denken aan good old Youpie van het Hek. Voor de jongeren onder ons, Youp was in de jaren 80 van de vorige eeuw een opkomend cabaretier. En in het begin van zijn podiumoptredens zei hij het al: “lenen, lenen, betalen, betalen, lenen, lenen, betalen, betalen…..”. Waarmee hij maar zoveel wilde zeggen als “op de pof leven”, da’s modern, is ons door de strot gedouwd en een andere lifestyle kennen we niet meer. Italië en Griekenland zijn hun respectieve Berlusconi en Papandreou ook al kwijt. Nou ja, ’t zijn toch knoflooklanden en daar werd toch in de staatskas gegraaid. En in het geval van Berlusconi ook nog eens een extra graai in de bungabungadoos. Tijdens de verjaarsvisite hoor je dus steeds vaker de roep om beide landen dan maar uit de eurozone te knikkeren. De heer Wilders lijkt het hier volledig mee eens te zijn en roept tevens om de terugkeer van de gulden. Hij laat dit onderzoeken door een onderzoeksbureau in Engeland. Hoezo Engeland? Nou ja kennelijk heeft hij geen vertrouwen meer in Nederlandse onderzoeksbureaus en denkt hij; “mag het een pondje meer zijn?”

Misschien heeft hij wel gelijk. Maar dan moeten we in het Noorden ook maar eens onderzoeken of afscheiding van Nederland een haalbare optie is. Er is zo’n clubje in het noorden dat dat al heel lang roept. In 2005 heeft daar ook al eens een noordelijke partij om geroepen. Dat was de Fryske Nasjonale Partij (FNP) uit Sibrandabuorren. Wellicht nog niet eens een gek idee. Het Noorden beschikt in ieder geval over kostbare grondstoffen als aardgas en olie. Dan wordt de” Republiek van Noord-Nederland” een soort van Noordelijk Koeweit. Moeten we het nog wel even over de president van de nieuwe natie hebben. Misschien dat Jan Mulder, als bekende Nederlander en Noorderling met een mening, een goede kandidaat is. Coevorden kan dan weer als vestingstad in ere worden hersteld, de Noordelijke Floryn kan worden ingevoerd. Maar of het dan voor mij beter wordt al aan het begin (of eind) van de maand bij Appie Hein? Dat durf ik niet te zeggen.

Martin Kramer