Koninginnedag

30 april. Koninginnedag. Een feestdag voor zeer velen, al was het maar vanwege het feit dat het een vrije dag is, maar voor mij een dubbele feestdag.
Koninginnedag is de dag dat ik afgestudeerd ben. Helaas was er 30 jaar geleden op 30 april geen zogenaamde bul uitreiking, omdat het Koninginnedag was, maar de dag blijft voor eeuwig in mijn geheugen gegrift als officiële afstudeerdag.
Ik wist toen al 3 maanden dat ik de tandartspraktijk in Sleen zou voortzetten en besloot Koninginnedag 1982 in Sleen te gaan doorbrengen.
Met versierde fietsen vanaf het gemeentehuis voor de jeugd. Het ene jaar de uitgedoste fietsen, het andere jaar een aubade. Uitgezwaaid door een geketende burgemeester Siderius, voorafgegaan door muziekkorps Crescendo ging de stoet door het dorp naar het festivalterrein aan de Rhebruggenstraat wat toen de rand van het dorp was.
Op het terrein een kunstnijverheidsmarkt, wat dat inhield weet ik nog steeds niet, maar dit terzijde, een 2e hands goederenmarkt voor lagere schoolleerlingen, een open vrachtwagen met een Drentstalige, niet grappige sprekert, een begeleidingsband, klimara voor de kleinsten met suikerspin, ranja, pannenkoek en schminken. ’s Middags een zeskamp die gewonnen werd door de brandweer. Dit alles gadegeslagen vanuit de biertent die vooral bemand werd door de voetbal.
Ik liep wat moeilijk die dag. Ik had net een sportongeluk gehad en had nog een aantal hechtingen in mijn rechter knie zitten die daar 3 dagen later door dokter Trompert op kundige wijze uit verwijderd zijn, maar ik genoot volop van alle Slener Koninginnedag activiteiten.
’s Avonds nog even naar het veel te koude optreden van een slechte, te harde band die speelde voor te weinig publiek voor het Armenhoes, snel naar huis om nog even de samenvatting van het defilé te Soestdijk te bekijken en deze mooie dag was al weer ten einde.
4 weken later nog met stomme verbazing de rommelmarkt van Crescendo gadegeslagen waar boerenkarren vol met ingeleverde koopwaar verkocht werden aan mensen die dit spul helemaal niet nodig hadden. Aangeprezen vanaf “de wagen” door een slecht verstaanbare, ook weer niet grappige paander met een rode boeren zakdoek om de nek.
Nu 30 jaar later is er eigenlijk niets veranderd, behalve de locatie, die is verplaatst naar en rond de Brink en we geen burgemeester meer hebben op het bordes die wordt toegezongen.
Ik ben weer aan mijn knie, dezelfde knie geopereerd, de Klimara, de zeskamp, de markt, de lagere scholieren markt, de biertent bemand door de voetbal, de slechte te harde band op de te koude avond voor te weinig publiek, en 4 weken later de niet grappige paander met de rode zakdoek om de nek op de kar voor de veiling bij de rommelmarkt van Crescendo.
Hier verandert niets aan, en laten we hopen dat dit ook tot in lengte van dagen zo blijft. Waar een klein dorp groot in kan zijn.
Alleen, bij gebrek aan dr. Trompert, heb ik de hechtingen dit jaar zelf uit mijn knie gepeuterd.
Heb 30 jaar de tijd gehad te bedenken hoe ik dat zou doen.

P.S. Deze column is geschreven en ingeleverd een week voor Koninginnedag. Iedere overeenkomst met bestaande personen of aktiviteiten berust puur op toeval.

Paul Aaldering