Feestgedruis

Um dis tied van’t jaor zit Geert en ik veul boeten ’s aovonds. As ’t niet te kold is vanzölf. Wij kunt mooi oet de wind zitten, en vaak doew ’t vuur er bij an, glassien wien der bij en een mooi boek, man, wel döt je wat. Op boeten kuj van hiel aandere zaken genieten dan aj binnen zit. De geuren allèn al. Van bluiende bloemen, van pas gemeid gres, van het smeulende barkenholt in de vuurpot, of van een barbecue waorens in de buurt. Heerlijk.

Kösaovonds heurden wij jonge oelen piepen. En de nachtegaal. Dat was al’n hiele zet leden daw die heurd hadden. En wieder natuurlijk gezellige boetengeluden van de buren um oes hen. Over’t algemien is’t hier nog heerlijk rustig ’s aovonds. Wát een verschil trouwens met de randstad. Albert zien oldste zuster Roelie woont vlak bij Haarlem. Die was verleden week jaorig en daor hew ok boeten in de tuun zeten. Smangs mus men er tegen schruwen um mekaar te verstaon, zo gung’t er hèer deur ‘t lawaai van de snelweg die er vlak langs löp en van vliegtugen die er leeg overkomt, op weg hen Schiphol. Nee, dan mucht wij hier oeze handen nog dichtkniepen. Alhoewal...

Op’t gevaor of dat mensen mij een olderwetse zeur nuumd, maar ik vraog mij of waorum muziek bij feesties vaak zó hard stiet, dat’t hiele darp er van kan metgenieten. Jan en Marie waren kösdaags 25 jaor trouwd. Doe wij ’s aovonds weer thoes waren van heur bruuloft, zoesden de oren oes an de kop, en wij bint beide wal drie dagen schrom west van’t schruwen tegen mekaar, want gewoon proten was niet meugelijk, zó hard stun de muziek. Vrogger was er op zulkse feesten ien accordeon, onverstarkt, en wij hadden oetbundig feest.
Kiek, ik vind’t mooi as er een underdiel van de voetbalverieniging kampioen wordt, en dat die jongs dat viert, daor hebt ze groot geliek an. Zul ik dunkt mij ok doen as ik bij voetballen was. Maar men kan zuch ofvraogen waorum het hiele darp op een mooie pinksteraovond, in plaots van naor de nachtegaal en de jonge oelen, verplicht lusteren möt naor heur zwaor verstarke bassen, en brallerig gezang. Geert en ik bint die aovond maar een endtie gaon fietsen.
’t Was nog zulk lekker weer. Véur op de klencke was de muziek nog te heuren! Het komp er bij goeie muziek toch niet op an met hoeveul decibels oj die um de oren kriegt?
Vanweek hew een dag of viefe met de caravan op de camping bij Ommen staon.
Daor zat ’s aovonds een groepie jeugd bij’n kampvuur en die hadden ok feest. Er was ien jong op’n gitaar, zie zaten zowat almaol op een krattie bier en hadden geweldig veul plezeer. En Geert en ik, wij geneuten met. En die daor niet van huul gung in de caravan zitten, want dan was er niks meer van te heuren.
Het kan dus toch nog..

Henderkien