Schaarste

Ben een paar weken weggeweest. Zeilen op de Oostzee met de boot van kapitein Withaar, een goede vrind met een leuke boot. Af en toe windkracht 5 tot 6 om de oren. Mooi zeilweertje dus. Lekker uitwaaien en een beetje pierewaaien. Wat wil een mens in crisistijd nog meer? Precies. Ben net op tijd terug om deze column te schrijven, maar dat valt niet mee als je drie weken verstoken bent geweest van de gebeurtenissen in Sleen en omgeving en je hoofd bovendien helemaal leeggewaaid is, alsof er geen letter meer inzit.

Waar ik geweest ben? Op de Oostzee, de Peenestrom, het Stettiner Haff en de Oder. Van Fehmarn in Duitsland via Rügen naar Stettin in Polen. Mooi tochtje. Geen lange rakken, lekker relaxed. Veel mensen weten dat niet, maar als je met zo’n zeiljacht 5 à 6 knopen vaart, dan doe je het goed. We haalden in een windvlaag met kracht 6, aan de wind varend, even 7 knopen en dat is voor zo’n boot echt top. Zeven knopen is 7 zeemijlen per uur x 1,85 = 13 km per uur. Ik denk dat een autocoureur naar zijn voorhoofd zou wijzen als je ’t hem enthousiast zou vertellen, maar voor een zeezeiler is het kicken.

Stettin was wel leuk. De horeca hanteert er vriendelijke prijzen en de schappen in de supermarkt vertonen geen lege plekken. Van schaarste is dus geen sprake. Dat wou ik maar even gezegd hebben, want wat gebeurt er bij terugkomst in Sleen bij de plaatselijke supermarkt van Kortwijk, waar ik een tijdje niet geweest was en waar ik een kratje Palm wil kopen? Er is nog maar één kratje. Eén kratje! En dan ook nog een kratje waarin zes flesjes ontbreken! Hoe is het in Sleen mogelijk hè? Dat hebben we in Polen niet meegemaakt en dat gebeurt hier. Waarom is er niet nog een vol kratje? Nou? En welke lul neemt er nu uit het laatste kratje zes flesjes mee?! Loser. Dus voor een volgende keer: Als er nog maar één kratje is en je geen heel krat wilt of kunt betalen, koop dan in het vervolg een sixpack blikjes, ja?! Kun je nog mee thuis komen ook.

Harm Jan Geugies.