De Soos

's Avonds als ik het laatste hondenrondje loop, kom ik het op de parkeerplaats van het MFC al weken tegen. De overblijfselen van wat ooit eens een witte metalen kast was. Met de ontmanteling van de jeugdsoos, samen met een oud bankstel uit dezelfde soos op een container beland, en na het ophalen van de container alleen achtergebleven. En, de jeugdsoos is gesloten. 

De soos.
Vroeger in het Armenhoes, daarna al jaren in de bomvrije, geluidsdichte kelders van het vroegere gemeentehuis.
Ooit, toen er nog geen zuipketen en illegale kroegen waren, had ik in gedachten dat de soos iets was voor de nog niet uitgaande dorpsjeugd. Een ontmoetingsplek voor jongeren waar men met leeftijdsgenoten onbeperkt kon rummycuppen, stratego spelen of mens-erger-je-nieten. Dit onder genot van een zwaar gesubsidieerd glaasje prik en doppinda's, luisterend naar andere muziek dan thuis. Dit alles als voorbereiding op het latere zwaardere stapwerk. Hier leerde je voor het eerst iemand van het andere geslacht leuk vinden, ook dit als voorbereiding op het latere zwaardere werk.

Mijn mening had ik alras bijgesteld. Al snel had ik door dat de jeugdsoos niet geheel voldeed aan mijn criteria. Er was meer behoefte aan parkeerplaatsen dan aan een fietsenstalling, jeugd durfde er niet eens te komen, rummycup werd er zeker niet gespeeld en de frisdrankdrinkers werden ras een minderheid terwijl er vaak meer niet, dan wel Sleners op af kwamen. Mens-erger-je-niet ging niet meer lukken, want de soos verplaatste zich nog wel eens vanuit de geluidsdichte kelder naar het buitenterrein terwijl ook de aan- en afrij routes levensgevaarlijk werden.

Maar aan alles komt een eind. 
Vorige maand stond op SleenWeb nog een filmpje van RTV Drenthe, waarin het opheffen van de soos uitgelicht werd. Aan het woord kwam een vaste bezoeker van de jeugdsoos (35 jaar oud) die vertelde dat het doodzonde was dat de sluiting ging plaatsvinden. Hij had er een fantastische tijd gehad met leeftijdsgenoten en vertelde ook nog trots dat het goed was dat de muren niet konden praten. 
Dat ging mij toch wel aan het hart.

Jammer eigenlijk. Met wat geringe aanpassingen, zoals betere verlichting, hogere stoelen, glaasjes advocaat, extra toilet en een traplift had jeugdsoos de Bunker zo omgevormd kunnen worden tot een bejaardensoos. 
Had iedereen kunnen blijven, en had ik eindelijk daar eens een keer kunnen rummycuppen met leeftijdsgenoten onder het genot van een glaasje prik, en had de kast gewoon op zijn plek kunnen blijven staan, in plaats van nu weg te roesten op de parkeerplaats.

Paul Aaldering