Betrökkenheid
Heb ij dat ok, dat aj in’t telefoonboek iene opzuukt in Slien, daj dan zoveul namen tegenkomt van luu die aj hielmaol niet kent? Ik miende dat Slien een klein-, overzichtelijk darp is, maar de helft van de Slieners kan ik dunkt mij wal van de bienen lopen zunder dat ik weet wel of’t bint. En ij huuft ze ok niet almaol te kennen, zeg mien Geert dan, want zie kent jé wal. En daor hef Geert wal geliek an, heb ik de leste weken vernummen. (Dat zal wal kommen vanwege mien verhaalties op SleenWeb.)
Ik was een week of wat leden wat oet ödder. Dokter vertrouwde’t niet, dus toch maar even hen’t ziekenhoes. Het vuul almaol nogal met, maar ’t was bij de plattelandsvrouwen al ofzegd, en doe haj’t vuur op de hilde. Het neis gung as een drup melk in een kop thee deur’t darp, en hoe vaker of’t verteld wuur, hoe slimmer of ‘t met mij was. Dat wuur ik gewaar doe ik even gauw hen de winkel mus umdaw gien roombotter meer in hoes hadden. Um half tien gung ik van hoes, en Geert is mij tegen kwart veur twaalf maar ies in de muut fietst, waor of ik toch bleef. Doe wa’k nog aal niet wieder kommen as tot an de dreuge worsten, achter in de winkel.
Ik was zo bliede da’k tegen de middag weer op fiets zat. En in alle consternatie was’k ok nog vergeten um botter met te nimmen. Kun’k er ’s nommerdags nóg ies weer hen.
Maar later dacht ik: Is’t niet prachtig dat er zoveul mèensen bint die bezörgd um mij bint? En die dat ok oetspreekt? En is’t niet ontroerend dat dat vaak mèensen bint die ik zölf hielmaol niet ken? Was mij dat ok overkommen as ik midden in de randstad woonde? Ik denk van niet.
“Mèensen bint almaol neischierig” voeterde Geert, doe ik vanweek weer wat lang vort bleef van de winkel. Ik zegge: “Nee Geert, zie teunt heur betrökkenheid. Dat is misschien het zölfde, maar het vuult hiel aans. Het is maar nèt hoe aj daor zölf tegenan kiekt.
En dan wil ik altied zo geern wat weerum doen. Al die mèensen die de muite nummen hebt um mij beterschap te wèensen, op wat veur manier dan ok, even een hart under de riem steken. Zal ik ze almaol een kaortie sturen, dacht ik eerst. Maar van hiel veul weet ik niet iens de naam, laot staon waor ze woont.
Daorum draag ik dit verhaaltie maar op an al die lieve-, warme-, en veural betrökken darpsgenoten.
Geert en ik gaot vannommerdag knieperties bakken. En bij elk kniepertie denk ik an ien van je die non dit verhaaltie zit te lezen. En het wordt de lekkerste knieperties die er bestaot! Met roombotter bereid!
Geert en ik wenst alle volgers van SleenWeb hiele fijne kerstdagen en veural veul gezondheid in 2015!
Henderkien