Ode aan de jeugd

Ik lees op dit moment het boek Weerwater van Renate Dorrestein. Het speelt zich af in Almere. Nederland vergaat, alleen Almere blijft bestaan. Als het op dit moment zo was geweest met Sleen zou ik het nauwelijks merken. Een paar grote opdrachten houden me al een tijdje bezig en vooral ook binnen. Voor zover de wereld zich nog aan mij voordoet is dat via de Slener jeugd.

De grote opdrachten bestaan voor een belangrijk deel uit inpakwerk en via twee oproepjes dienden er zich binnen de kortste keren een tiental scholieren aan om te helpen. Ik doe niet aan sollicitatiegesprekken dus iedereen die reageerde en in Sleen woont kon beginnen. Totdat mijn rooster vol was uiteraard. Het leverde een leuk en gevarieerd team op van allemaal ontzettend vriendelijke en hulpvaardige tieners. Vlot ook, en sportief. Naast werk ook serieus bezig met studie en zeer betrokken bij familie en vrienden.

Het zal vast zo zijn dat de wereld die zich nu via hen aan mij voordoet afgestemd is op wat zij weten en wat ik als midlife browniemanager hebben kan. Maar dat maakt niet uit. Deze wereld bevalt me, ik word er blij van. Kortom, de Slener jeugd deugt.

Marjolein Kleine