Loslaten

Het is misschien eerder iets voor één van de andere columnisten die in het onderwijs zit, maar bij ons in het gezin komt ook de vervolgstudiekeuze  steeds dichterbij. Zeker niet gemakkelijk. Ik weet nog van mezelf hoe dat ging, zit je nog heerlijk veilig op de middelbare school, fietsafstand van huis. Eigenlijk zit je met je hoofd meer bij de tentamens en/of schoolonderzoeken die je nog moet maken. En ben je ook meer bezig met uitrekenen hoeveel punten je minimaal nog moet (op)halen om een voldoende te scoren. Maar dan moet je ook ineens voor minstens 6 jaar vooruit denken over wat je nu eigenlijk wilt gaan doen. Ik vind het zelf al ingewikkeld genoeg om 3 weken vooruit te plannen, laat staan dat je dit voor 4 of 6 jaar moet doen.

In mijn studietijd (de vorige eeuw)  was dat proces iets gemakkelijker omdat de studiekosten nog enigszins door de overheid mee betaald werden. Het vakkenpakket dat je op de middelbare school al had gekozen was ook al een soort van 'voor sortering' op je mogelijke vervolgstudie. Ook waren er aanzienlijk minder mogelijkheden dan nu, gewoon meer duidelijkheid in plaats van alle vage studies die je er tegenwoordig bij kunt doen. En daar kwam bij dat het  eigenlijk ook niet zo heel erg was als je een keer van studie wilde wisselen. Die uitwijkmogelijkheid was er altijd nog zonder al te veel financiële gevolgen.
Maar dan nog! Hulde aan de mensen die vanaf hun 6e al wisten wat ze later willen worden en wat ze wilden gaan studeren. Mij is dat nooit gelukt.
Aan de andere kant is een brede belangstelling misschien ook wel weer handig ook al maakt dat de keuze weer niet gemakkelijker. 

Afijn, op de dag dat verder heel Holland meedeed aan NL doet waren wij op studiereis. Vervolgopleidingen bezocht door heel het land. Je kan er een marathon van maken maar alles voor een juiste keuze. Ik voel mee met mijn tiener die moeite heeft om een keuze te maken uit de vele mogelijkheden die er zijn. Maar gelukkig blijkt mijn tiener uitstekend zelf de keuze te kunnen maken. Dit op basis van gevoel, je ergens thuis voelen en op basis van de leuke presentaties die elke universiteit en HBO ons heeft kunnen geven. Ik moet het dan ook maar gewoon loslaten en lekker meegaan als taxi. De keuze kan en wil ik toch niet beïnvloeden en dat blijkt ook totaal niet nodig.
Weer een zorg minder. Als de gemaakte keuze zo blijft denk ik dat een fantastische studietijd zal volgen. Met veel sociale educatieve en plezierige ontwikkeling!
Loslaten heet zoiets geloof ik, haha.

Fijn voorjaar allemaal!

Hartelijke groet, Karin