Bescherming

't Is zaterdag, 30 april. Weekend. Heerlijk. Maar een andere dan anders. Mam ligt in het ziekenhuis voor een ingreep en pap is aan huis gekluisterd. Hij is enkele weken geleden wat ongelukkig gevallen. Daar is ie goed in, heeft ie vaker gedaan. Het was op een dinsdagavond begin april, bij huis, vlak voordat hij naar z'n gezellige kaartavond bij Moorman in Erm ging. Gelukkig schoten voorbijgaande Sleners snel te hulp. Voelt goed, zo'n beschermend dorp.

Omdat mam dus een paar dagen in het ziekenhuis verblijft, helpen we met elkaar pap een handje. Acht uur zaterdagmorgen sta ik bij hem in de keuken. Hele ochtendritueel afwerken inclusief ontbijtje, thee zetten en gezellig samen opdrinken. Ik had bedacht dat ik na het ontbijt vanaf zijn huis mooi een rondje kan hardlopen om bij terugkomst samen koffie te drinken. M'n hardloopkleren heb ik al aan en tijdens het ontbijt pak ik vast m'n draadloze koptelefoon. Als ik merk dat de batterij leeg is, begin ik te foeteren. "Hè verdorie, gien muziek". "Wat hej?", vraagt pap. "Hej gien muziek an de kop? Dan goj toch zelf wat zingen underweg." Ik kijk hem onbegrijpelijk aan. "Of ij luustert naor de vogels, want die fluit zo mooi um diz tied van 't jaor", vervolgt hij.

Natuurlijk heeft hij gelijk, zoals ouders zo vaak gelijk hebben. En zo vertrek ik even later voor een rondje langs de Jongbloedvaart, door de Broeklanden en langs de Schaapstreek weer terug. En in plaats van naar Springsteen, AC/DC, Nickelback of Coldplay luister ik naar de merels, roodborstjes, lijsters en meesjes. De zon schijnt, 't zal wellicht de warmste dag van april worden. Kan al gauw overigens. Ik geniet, van het weer, het rennen en het gefluit van de vogels. Als ik de boerderij van Koops in de Broeklanden nader, moet ik denken aan een paar jaar geleden. Telkens als ik daar in de buurt liep, cirkelde een buizerd boven m'n hoofd en vloog een eindje met me mee. De buizerd beschermde de jongen in het nest. En ik realiseer me: Bij ons thuis is het ook lange tijd zo geweest, maar nu is het eventjes andersom....

Roelie Lubbers-Hilbrands

Naar archief