Wereldsleed

Je hebt soms in de wereld zogenaamde niet leuke dingen. Je hebt onaangename zaken, erge dingen, ja, zelfs heel erge of verschrikkelijke dingen. Zaken waar je je verschrikkelijk druk over kunt maken of die je je verschrikkelijk aantrekt.
De eerste categorie is bijvoorbeeld een onwillig supermarktkarretje, of een lekke band op een regenachtige ruilverkavelingweg, waarbij je geen krik bij je hebt en de ANWB je niet kan vinden. Erge dingen zijn een onverkoopbaar huis, de aandelenkoersen, of patat willen halen als blijkt dat de cafetaria dicht is. Heel erge dingen zijn die omstandigheden waar je direct niets aan doen kan zoals wereldleed, aardbevingen, tsunami’s of stammenoorlogen met miljoenen vluchtelingen.
Maar een ieder voelt zijn eigen leed toch als eerste en vaak als ergste, dat is helemaal niet abnormaal. Zo ook hier in Sleen met een typisch geval van leed, onrecht, tragedie en verbazing. U vraagt zich af wat? Dat zal ik u melden: Het Zuidenveld!!!!
Het wat? Het Zuidenveld!!!!
De organisatie van het meest traditionele evenement dat de Zuidoosthoek van Drenthe kan teisteren heeft namelijk eens iets voor Sleen totaal revolutionair nieuws bedacht. De praalwagens worden na afloop van de optocht niet meer op de Brink tentoongesteld, maar gaan linéa recta naar het festivalterrein, waar naar zeggen een wild enthousiaste menigte nauwelijks in bedwang kan worden gehouden om de wagens te bezichtigen. Dit in tegenstelling tot alle voorgaande malen die ons dorp mocht organiseren, waarbij de wagens gewoon op de Brink werden uitgestald.
Hoe haalt men het in hun hoofd. Bij het Zuidenveld verandert nooit wat en nu plotseling zoiets ingrijpends. En dat alles voor stimulering van het bezoek aan het festivalterrein. Met deze verderfelijke aktie zijn wij het rond de Brink dus totaal niet eens. Revolutie dreigt, het oproer kraait. Harde akties, protesten, bezettingen, boekverbrandingen, boycotten, sabotage, terrorisme, vergeldingsakties, ja zelfs afscheiding staat het centrale comité te wachten. Mits ze niet willen luisteren tenminste.
En dat laatste lijkt mij wel wat. Een eigen Zuidenveldje nu geheten Brinkenveldje 2009. Een weekje eerder, dat past ook beter met betrekking tot de geplande vakantie. Tent gewoon op de Brink, muziek van Harry Slinger, die nu toch echt niets meer kost, geen entree, ieder zorgt voor wat hapjes en een bakje doppinda’s en neemt zijn eigen flesje prik of lichte alcoholica mee. Je gaat bij elkaar de tuinen keuren, doet een buitenlamp aan in verband met de lichtroute. Als nu ook nog eens ieder zijn buitenbloempotten bij de buren neerzet geeft dat de straat ook al weer een totaal ander en feestelijk aanzicht. En lekker dichtbij natuurlijk. Gewoon om half acht beginnen, zijn we mooi op tijd klaar. Eén eigen wagen en twee kleine boogjes. Nog even een kozijntje schilderen van te voren en klaar is kees. Een eigen topfeestje.
En dat alles omdat de KGB niet wilde luisteren.
Maar, ik denk dat ze, wanneer het besef doordringt wat er dreigt te gaan gebeuren, nu wel gaan luisteren en gewoon net als vanaf de zomer van 1934 de wagens daar tentoonstellen waar ze horen, gewoon op de Brink, het hart van Sleen, waar ik gisteren de eekhoorn ook weer gezien heb.

Paul Aaldering