Hoge heren
Vandeweek op een verjaordag bij de buurvrouw heurde ik ‘t weer iene roepen:
“As de hoge heren ’t ienmaol in de kop hebt doej der niks meer an!”
Of: “De hoge heren hebt’t non ienmaol besleuten, en wat zult wij er dan nog tegen begunnen?”
Wát hoge heren?
Wel bint dat dan?
Zit er waorens een club kerels, hoog boven de massa verheven, die vanalles en nogwat beslist en met straffe haand over oes almaol regeert, zunder dat zie tegenspraak duldt? En bint daor gien vrouwluu bij?
Aj dat maar vaak- en hard genog roept dan geleuf ij der in’t lest zölf in, en… dan huuj zölf ok niks an’t probleem te doen. Makkelijk is dat. Ij laot je underoet zakken op de baank en op visietes en alles wat je niet van’t zin is schoef ij of op “De hoge heren”. Daor komp alle ellende van, die hebt ’t almaol daon. Bah. Ik hol niet van dat gezeur.
Gelukkig hebt wij in Slien een paar “hoge heren” die zuch juust niet al te veul van de “Hoge heren” antrekt en grotendiels heur iegen gang gaot, en met zichtbaar resultaot.
Want hoog boven de grond bint zie an’t wark, elke wonsdagnaomiddag kuj ze heuren en zien in en um de meul an de Drostenstraot. Smangs boven in de wieken en op de stelling. Hiele hoge heren! Manluu die heur vak verstaot en die met heur vakbekwaomheid die zie in heur warkzame leven opdaon hebt, de aole meul weer prachtig opknapt. Zie hebt oeteraord permissie van ‘De hoge heren”, maar zie gaot niet bij ieder wissewassie vraogen of de “hoge heren” ‘t wal goed vindt wat zie doet. As er een deur oetstukt möt worden dan is’t al gebeurd veurdat de opzichter er west is. Want, zo zegt zie, aj daor op wachten moet komp’t nooit klaor. Zie hebt zien dat het neudig was um wat an de haveloze meul te doen, zie snapt wal dat ”De hoge heren” er zölf ok gien kees van eten hebt, en zie hebt zölf de verantwoording op heur nummen, vakluu as zie almaol bint, um de meul weer op te knappen. Niet zeuren en ofgeven, maar anpakken en deurzetten.
En kiek non toch ies hoe mooi of’t wordt. ’s Aovonds is e verlicht en ik kan je wal vertellen; Hie kan’t locht wal lie’n! Het is een aodembenimmend mooi gezicht . Daor kan oeze Sliener toren nog een puntie an zoegen!
Vandeweek dreumde ik dat mien Geert boven op de stelling van de meul stun en ik er under, terwiel e mij toezung umdat ik jaorig was. Het was een mooie serenade… ”Daar bij die molen, die mooie molen…” zung e.
Maar het zal wal bij een dreum blieven bin ik bang…
Mien Geert hef heugtevrees!
Groeten, Henderkien