Columns archief 2013
Kerkje
Na Sinterklaas beginnen bij ons de speculaties over wie van onze vrienden of familieleden dit jaar de primeur heeft van de eerste kerstkaart in onze brievenbus. Wij nomineerden deze keer mijn nicht, onze kennissen van ooit uit Rotterdam en onze dichterlijke vriend uit Emmen. De dichter won; wij genoten van zijn gedicht. Van mijn nicht weten we nu dat zij de hondjes kreeg na de scheiding (want: ook fijne dagen gewenst door Sjors en Sjimmie) en onze kennissen hebben door hun kaart wederom blijk gegeven van het feit dat zij nog in leven en samen zijn.
De boom der bomen
Vandaag toch maar even de kerstboom gaan halen. Dat is zoals ieder jaar een zeer precies en precair karweitje. Hij moet namelijk niet te klein zijn, over een volle kegelvorm beschikken en uit de Nordmann familie komen. Dat laatste omdat anders, volgens mijn vrouw, de naalden te snel zullen vallen.
Losgeld
‘Ga je mee naar Libië?’ Het wordt je niet elke dag gevraagd en ik moest er ook even over nadenken. Bij de gedachte aan dit land stonden de laatste beelden van Khadaffi nog op m’n netvlies en het NOS-journaal was nog steeds niet enthousiast over de situatie daar. Bij Buitenlandse Zaken zagen ze het iets genuanceerder: In Libië kun je gerust reizen, maar vermijd het oostelijk deel van het land, was hun advies. Wij zouden vliegen op Tripoli en vandaar gelijk in drie grote trucks vertrekken naar het zuiden. Geen enkel probleem volgens Holland-Africa-Tours waar ik me, samen met René van voorheen Fotox in Emmen, had aangemeld.
Sinterklaas
Hij is er weer. De enige echte, en ook dit jaar weer blijft hij tot 5 december, om na gedane zaken weer tevreden retour Spanje te gaan om volgend jaar weer na de jaarlijks uitbreidende zwarte Pieten discussie gewoon weer terug te keren.
Gerechtigheid
Over’t algemien denkt Geert en ik wal aorig geliek over de belangriekste vraogstukken van’t leven. Aans haw ’t ok nooit zo lang samen volholden. Wij kunt smangs ok nog geweldig lachen met oes twiebeiden, vaak over onneuzele zaken, maar dat gef niks. Aj samen maar plezeer hebt. Maar smangs kan ik er gien kaant met op, en is wit wit en zwart zwart bij hum, ok al wet e wal dat e gien geliek hef. Misschien kwam dat wal deur de störm die er an zat te kommen, maar ofgelopen maandagmörgen begunde’t al under’t stoet-eten.
Kastanje
Ik hou ontzettend van de natuur. Er in wandelen vind ik fijn en er naar kijken ook. Vooral vanuit de keuken of het kantoor de groene weiden over staren vind ik heerlijk en dat doe ik dan ook dagelijks. Het werken in de natuur vind ik wat minder. Ja, thee serveren in de tuin, dat gaat nog, maar daadwerkelijk iets doen met de handen in de aarde is niet zo mijn ding.
Toch maar aan het internet
Afgelopen zondag naar mijn schoonvader geweest. De man is inmiddels over de tachtig. Op zijn verjaardag had hij van de kinderen en aanhang een tablet cadeau gekregen. De beste man is in juli jarig.
Tja ...
Eens in de zoveel tijd komen ze op SleenWeb voorbij: de politieberichten. Ik neem ze altijd even door. Om te weten hoeveel fietsen er nu weer gestolen zijn en omdat ik benieuwd ben hoe het zit met de rest van de criminaliteit in ons keurig aangeharkte dorp.
De Goet Voute Modesjoo
Op het allerlaatste moment ging het niet door 17 augustus, tijdens het Reuring in Sleen weekend. De Goet Voute Modesjoo. Jammer, want naast het vrijdagavond programma was dit de uitgelezen mogelijkheid om Sleners te laten genieten van andere Sleners en hun creativiteit te laten zien. Althans, dat dacht de organisatie.
Helaas, te weinig deelnemers en opgaven, en dus een voortijdig einde van een leuk plan.
Kampie
Heb ij wal ies een nacht op een boot slaopen? Op zun handig motorjachtien, zoas die ok wal deur de Hoogeveense vaort vaart ? Mien zwaoger en schoonzuster hebt zun ding. ’s Winters lig e in Eernewoude, en um dis tied trekt zie er met rond, veural in Friesland en Overiessel. Maar non hebt zie vandeweek een tocht maakt deur’t Grunnigerlaand, en dan via dat neie knaol bij Erica Drenthe in. Geert en ik hebt een paar dagen metvaren en wij hebt in de buurt van Giethoorn ok een nacht in dat ding deurbracht.
BBQ
Maar dat klopt eigenlijk niet, want het is barbecue met een c. Daar begint het gedoe van de barbecue al. En dan bedoel ik de sociale barbecue, die met je school, je koor, de buurt. Die waarbij culinair genot ondergeschikt is aan sociaal plezier. Die waar zo'n makkelijke skottelbraai staat en waar het vlees voorgegaard, flinterdun en standaard paprikapoederoranje van kleur is.
Kamperen, Smartphones en Gaming
Mijn dochter belt, ze heeft vakantie, twee lange weken. Na rijp beraad heeft ze besloten om nog deze week naar Zuid-Frankrijk af te reizen. Ze stuurt me een appje: “ben je al thuis?... wil de kleine tent lenen…kom zo naar huis…”. Whatsapp een vreemd fenomeen van de moderne tijd, zo overpeins ik.
Schaarste
Ben een paar weken weggeweest. Zeilen op de Oostzee met de boot van kapitein Withaar, een goede vrind met een leuke boot. Af en toe windkracht 5 tot 6 om de oren. Mooi zeilweertje dus. Lekker uitwaaien en een beetje pierewaaien. Wat wil een mens in crisistijd nog meer?
De rommelmarkt
De afgelopen week was hij er weer, de enige echte Crescendo rommelmarkt. Een rommelmarkt volledig verzorgd door, en ten gunste van Slener muziekvereniging Crescendo. Al twee weken van te voren zijn wij thuis bezig een schifting aan te brengen van spullen die we dit jaar, of toch maar niet, en dus volgend jaar bij de straat zetten voor de rommelmarkt ophaaldienst karren.
Het leukste darp
Kiek ij ok wal ies naor “Het leukste darp“? Dat programma van RTV-Drenthe? Ik mag’t wal geern even zien, maar mien Geert möt er niks van hebben. Die wordt aal franteriger as e der naor kek. “Wat zeg mij dat non, het leukste darp van Drenthe”, mostert e dan. “Elk vindt zien iegen darp toch het mooist? En het woord “leuk” is ok hielmaol niet Drèents. Wat zeg mij nou “leuk”. Een jurkien of’n bloesie is leuk, of’n klein wichtien op’n driewieler. Maar een darp toch niet?
Samen
Is het u opgevallen dat de hele samenleving gonst van 'samen' op het moment? Samen het koningslied schrijven, samen dromen, samen het leukste dorp van Drenthe zijn en nu schijnt er door de Sleense autoriteiten ook nog een adviesbureau in de arm genomen te zijn om het samen in ons dorp te bevorderen. Brrr...
Duurzaam eten
Gisterenavond weer eens gezellig een boel mensen bij mij op verjaarsvisite mogen ontvangen. Altijd leuk, met name de onderwerpen die dan de revue passeren. Zo kwam ook het onderwerp gezond eten ter sprak en vervolgens het paardenvleesschandaal. Het moest niet kunnen dat er paard in plaats van koe in de producten wordt verwerkt. Dus geen echte paardrijders aanwezig dat voelt u ook wel aan. Toch brengt mij dat wel weer aan het denken.
Morgen in Tros Radar
Een hoorapparaat. Ik ben er nog niet aan toe, maar mag mezelf alvast wel ervaringsdeskundige noemen. Dat komt zo: Ik heb uren doorgebracht bij Schoonenberg. Schoonenberg van de hoortoestellen, zoals zij die apparaten noemen. Als begeleider van en meeluisterend oor voor mijn vader. Hij deed daar de nodige gehoortesten om een apparaat te vinden, dat zijn falende gehoor zo goed mogelijk zou corrigeren. Ik weet dus alles van de buis van Eustachius, ken de functie van de stijgbeugel en het aambeeld en kan van een hoorapparaat de knoppen bedienen en de batterijen verwisselen.
De dorpsomroeper
Vroeger had iedere stad of ieder dorp een eigen vaste nieuwsverkondiger, een eigen dorpsomroeper. Hij verkondigde met luide stem op gezette tijden het nieuws of informatie. Dat had voordelen. Je kon er de klok op gelijk zetten en je had het direct uit eerste hand, je wist meteen waar je aan toe was. Tegenwoordig, met eerst radio en tv, toen internet en de nieuwere sociale media via onder andere moderne smartphones, gaat alles razendsnel. En misschien gaat alles zelfs wel beter.
Toch is in Sleen de dorpsomroeper niet uitgestorven, hij is er nog steeds en functioneert nog steeds als een eeuw geleden. Je hebt er meestal geen last van, je stoort je er niet aan en meestal is het gebrachte nieuws niet zo van algemeen belang, of zelfs zonder enige importantie.
Vissie
De kleur schöt mij nog weer oet a’k a’k er over naodenk. En non kan ik’t verhaal wal veur mij holden, maar ik weet wal hoe zulks giet, het prootien is ’t darp zo deur, as dat al niet zo is, dat, ik kan je beter een slag véur wezen met mekaar. Verleden week wonsdag gung mien Geert de hiele dag met Oes Albert hen de bos um brandholt te zagen. Albert was er al um half acht, met de trekker en een grote kipper waor’t holt in mus.