Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is...ook

Aan de Bommertsweg geurt het weer drie dagen naar allerlei zoete lekkernijen. Gebak, snoep, jam, kandij, broodjes, drankjes, honing, te veel om op te noemen en daarbij ook kookgerei, servies en textiel in allerlei kleuren.

Elsje, Fiederelsje zet je klompjes bij 't vuur.
Moeder bakt pannenkoeken maar het meel is zo duur.
Tingelingelinge pannenkoek, stroop met rozijnen.
Tingelingelinge pannenkoek, kom op bezoek....

In de tuin der lusten en smaken.

Lekkernijen kun je ruiken.

Foto’s van zoet zijn niet te ruiken, maar wel te zien.

Dit hele feestelijke gebeuren  heb ik in bevroren plaatjes vastgelegd zoals Rutger Kopland het in een gedicht bezong:

FOTOGRAAF
Want dit kijken is wachten en niet weten
waarop ik wacht. Er is geen moment
waarin dit moment zich herhaalt.

Dit is het wachten en het niet weten waar
ik ben, een plek onder de mensen
die ik niet zal terugvinden.

Ach, geduldig gereedschap, geduldige zoeker
en sluiter, ik wacht. Ik hoor
de klik. God, die argeloze

houding, dat gebaar, die blik waarin
ze zijn geraakt en
zijn gebleven.

Kijk rustig naar al deze foto’s van weer zo’n mooie gebeurtenis in Sleen.

Klik hier voor alle foto's.

Foto’s en verslag: Ton Trompert