Adoptie vliegtuigmonument Sleenerzand 

Traditiegetrouw werd donderdagmiddag in het kader van de jaarlijkse Nationale Herdenkingen 1940-1945 door leerlingen van groep 8 van CBS De Fontein voor de 31e keer de adoptie van het vliegtuigmonument overgedragen aan leerlingen van groep 7.

Het monument, gelegen in de bossen tegenover de Kibbelkoele bij Noord-Sleen, herinnert aan de plek waar een Engelse bommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog neerstortte op de terugweg van een aanval in Duitsland op 14 mei 1943.

De aanwezigen werden welkom geheten door schooldirecteur Dick Elzing. 

Elzing vertelt over welk een groot goed vrijheid, vrede en leven zonder angst is en ook dat je vrijheid moet uitdragen, je hele leven, dichtbij, ver weg en in die gewone dingen van elke dag. Daarvoor was er voor iedereen een kaartje beschikbaar met de tekst ‘vrijheid draag je uit’. Hij wenste iedereen een hele fijne en goede viering toe.

Yosan Wegihu Teame, sinds kort is zij Drents voorleeskampioene, mocht een heel mooi gedicht voordragen.

Jood

Op het eerst was ik gelukkig en blij
Maar Hitler zei: joden horen er niet bij!
Het deed me veel verdriet
Dat niemand mij meer als een gewoon kind ziet.
Op het gegeven moment moesten we onderduiken,
En we mochten zelfs de wc niet meer gebruiken!
Het was voorbij dit is het eind,
Maar mijn moeder zei dat zelfs op de donkerste plekken de zon nog altijd schijnt.
Opeens kwam er een grote soldaat
Die keek ons aan met een gloeiende haat!
We werden naar de concentratiekampen gebracht.
Ik had dit nooit verwacht!!

Mevrouw Schuiling, zij is de weduwe van één van de mannen welke direct na de oorlog het oorspronkelijke monument gemaakt hebben, vertelde over het tot stand komen van het huidige monument in 1975 en hoe belangrijk en mooi zij het vindt dat het monument in ere blijft dankzij de school. Daarna vertelde zij iets over haar ervaringen in de oorlog.

Zij is geboren in 1930 en heeft een groot deel van haar jeugd in Rotterdam de oorlog meegemaakt. Als 14 jarig meisje ging zij op haar fiets zonder banden, dus op velgen, op hongertocht. Op een gegeven moment had zij tijdens haar rondzwervingen en op weg naar huis erge dorst gekregen. Zij kwam in een kroeg waar een groepje Duitse soldaten aan een tafel zaten te ontbijten. Toen kwam één van die soldaten met iets onder zijn arm naar haar toe. Hij zei in het Duits, ‘thuis heb ik net zo’n meisje als jij, en die heeft ook honger, alstublieft’, waarna hij haar een heel brood gaf. Mevrouw Schuiling dacht toen bij zichzelf: niet alle Nederlanders zijn goed, niet alle Duitsers zijn goed maar Duitsers zijn ook niet allemaal kwaad. Deze ervaring wil zij de kinderen graag meegeven.

Mevrouw Gelling, weduwe van Riekus Gelling en mevrouw Albertien van der Velde, dochter van één van de andere bouwers, waren ook bij de plechtigheid aanwezig. Hier in gesprek met wethouder Jeroen Huizing.

Ter nagedachtenis aan de omgekomen zeven bemanningsleden, die begraven liggen op de begraafplaats in Sleen, werden hun namen opgenoemd. Daaropvolgend werd door Niels en Indis een krans gelegd.

 Na de kranslegging was de beurt aan Kalle om het mooie gedicht ‘Schuilen’ voor te lezen

Ik ben een jong Duits kind

Dat zichzelf prima vindt.

Een ander kind zegt: ik ben jood

En de Duitsers willen mij dood

Jaren onder de trap

In die ruimte is het erg krap

Ik zit hier al heel lang

En ben de hele tijd bang

Ik moet heel stil zijn

Dat is niet fijn

De mensen waar wij zitten protesteren

Maar ze mogen hen niet arresteren

Na vijf jaar was het einde daar.

Het was klaar.

Daar is de Nederlandse vlag

Het is nu de tijd dat dat mag

Vóór de twee minuten stilte speelden Renate Breukelman en Laura Deemter (groep 8) ‘The Last Post’*.

Na het gezamenlijk zingen van het Engelse volkslied (uit eerbied voor de omgekomen bemanning van dit vliegtuig) werd het monument door groep 8 overgedragen aan groep 7. 

Namens de Gemeente Coevorden was wethouder Jeroen Huizing aanwezig. Hij vertelde dat je aan elkaar het verhaal van de vrijheid moet blijven overdragen, ook als je zelf de oorlog niet hebt meegemaakt. Vandaag is het monument overgedragen aan groep 7. Het monument welke herinnert aan zeven mensen die er voor hebben gekozen om te vechten voor onze vrijheid. Het ontstaan van het monument is een keuze van vier schoolvrienden geweest die de brokstukken van het neergestorte vliegtuig hebben verborgen en de keuze om daar direct na de oorlog een monument van te maken.

Hij bedankte groep 8 voor de goede zorgen van het afgelopen jaar, wenst groep 7 veel succes met de adoptie van het monument en sloot af met het voorlezen van het gedicht ‘verstoppen’ van de 13-jarige Aaron Driedijk

Verstoppen

Verstoppen…om wie je bent

Verstoppen…om wat je voelt

Verstoppen…om wat je denkt

Waar zou jij je verstoppen?

We denken terug waarom jij en ik
ons niet meer hoeven te verbergen

Laat verstoppertje
alleen een spel zijn
zodat we allen
in vrijheid kunnen leven en kiezen
en elkaar zien
zoals we zijn

Met muzikale ondersteuning van Renate Breukelman en Laura Deemter werd de bijeenkomst afgesloten met het zingen van het Wilhelmus.

Voorafgaand aan de bijeenkomst attendeerde Renate Breukelman mij op het bijzondere speldje van de Yper Last Post Association welke zij droeg.

Last Post
Al sinds 1928 wordt elke avond om 20.00 uur stipt de "Last Post" geblazen onder de machtige gewelven van de Menenpoort. Dit gedenkteken, in de vorm van een Romeinse triomfboog, draagt de namen van 54.896 vermiste soldaten van het toenmalige Britse Imperium. Hier worden de namen vermeld van het begin van de oorlog tot 15 augustus 1917. De vermisten vanaf 16 augustus 1917 tot het einde van de oorlog, staan vermeld op panelen van het Tyne Cot Cemetery in Passendale. Het zijn er 34.957.

Klik hier voor alle foto's.

Verslag en foto's: Gerrie Kramer