Eerste paasdag 2020 om nooit te vergeten

Velen dachten dat het een hele stille saaie paasdag zou worden. Maar het omgekeerde gebeurde. Nog nooit hebben zoveel mensen zich zo verbonden gevoeld als deze Pasen. Er brandden in de hele omgeving talloze kaarsjes, meegenomen vanuit de kerk, om zich thuis verbonden te voelen.

Kerkdiensten konden niet worden gehouden deze paasdagen. Iets wat nog nooit op deze schaal is gebeurd. Maar dankzij onze moderne communicatiemiddelen en de media kon er deze Pasen toch veel mensen worden bereikt. En zo kon men zich alsnog verbonden voelen met de gemeenschap.
Pasen is voor de kerk juist het belangrijkste feest.

Licht
De plaatselijke dominee Jitse Scheffer maakte het nog tastbaarder door eenieder uit te nodigen in de kerk, gespreid over de dag (met inachtneming van een ruime afstand) om een kaarsje aan te steken. Men kon ook een kaarsje aansteken aan de nieuwe paaskaars en deze meenemen naar huis. 's Avonds kon men dan de kaars branden voor het raam om zich met iedereen verbonden te voelen. Het idee is goed aangeslagen. De hele dag kwamen mensen in de kerk. Er brandden talloze kaarsjes. En 's avonds brandden er in heel veel huiskamers of voor het huis in Sleen, Noord-Sleen, Erm, Achterste Erm, Diphoorn de kaarsen.
Zelfs RTV Drenthe toonde belangstelling voor deze Paasactie.

Boodschap en traditie

In de kerk lag alles gereed om mee te nemen naar huis. Een kaars, een boodschap en ook een prachtig beschilderd ei. Beschilderd door Gerda en dochter Nynke Scheffer. Het is een oude familietraditie die ze op deze manier ook in stand wilden houden. De eieren krijgen een speciale behandeling en zijn nog duurzaam ook. Jitse vertelde dat hij nog een ei had liggen van zijn opa. Dat ei is inmiddels 40 jaar oud en nog heel mooi. We hebben geprobeerd wat meer uitleg te krijgen over deze creatieve werkwijze, maar we kwamen niet verder dan de lange kooktijd van de eieren. De rest is een familiegeheim.

Verbondenheid
Maar liefst 3 fotografen van SleenWeb hebben deze bijzondere eerste paasdag tot laat in de avond gevolgd. We vonden het indrukwekkend hoe deze Pasen dit jaar op bijzondere wijze beleefd en/of gevierd is. Een sterk gevoel van verbondenheid heerste er in de kerk maar ook in de dorpen. Dat was te merken gezien de vele kaarsen die 's avonds brandden. Er was geen straat waar geen kaars brandde. Zoveel, dat de fotografen helaas niet alles in beeld konden krijgen, maar wel heel veel. En we weten dat er op vele plekken meer kaarsen brandden, dus de betrokkenheid was overal.

Dienst
De dag begon met een dienst, weliswaar in een lege kerk maar was via de Kerkomroep te volgen. 
(zie verslag)
https://www.sleen.nu/nieuws/bericht/12178/paasmorgen-jubelt-ook-in-lege-kerk

Paaskaars
Elk jaar met Pasen wordt er in de kerken een nieuwe paaskaars geplaatst en deze wordt door het jaar heen bij elke eredienst weer aangestoken. Een teken dat het licht altijd schijnt.


De kaars stond vandaag juist in deze moeilijke tijd centraal, omdat mensen vandaag werden uitgenodigd een kaarsje hierbij aan te steken en het licht mee mochten nemen naar huis. Daarbij was er ook een prachtige symbolische bloemschikking gemaakt.

                     
Geeske Houkes nam het licht letterlijk mee naar huis. Het maakte ook niet uit hoe je het licht mee nam, het doel was bereikt. Verbonden zijn door middel van licht in de vorm van een kaarsje.

Dorpskerk

Dominee Scheffer was de hele dag in de kerk aanwezig, om mensen te woord te staan, te bemoedigen of gewoon een luisterend oor te bieden. Hij had geen idee hoeveel mensen er zo'n dag de kerk zouden bezoeken, maar de belangstelling was groot en hartverwarmend zo liet hij weten. (Lees verderop zijn eigen beleving van Pasen 2020)

Licht wint altijd van het duister
Het kan nog zo donker zijn maar een beetje licht wint het toch nog van het duister. Maar licht verbindt ook, zo bleek gisteravond. De oproep om een kaarsje aan te steken en thuis te branden sloeg aan, in alle dorpen.
https://www.sleen.nu/nieuws/bericht/12162/sleen-bij-paas--kaarslicht

Kaarsjes spotten.
Met de nodige privacy in acht te nemen, gingen wij als fotografen op pad om te kijken waar overal kaarsjes brandden. Het zoeken naar kaarslicht, was geen moeilijke klus.


Via de app hadden we veel locaties doorgekregen van de organisator, maar er waren er veel meer.

Het was hartverwarmend om dit te doen. Zoveel betrokkenheid te zien op de late paasavond.


Het maakte niet uit, ook al woon je een verdieping hoger, zoals hier in de Goornhoek, ook daar was het licht waar te nemen.


Een bijzondere ervaring


Zelfs een heuse paaskaars voor het raam.

Dorpskerk

Ook de Dorpskerk in het mooie licht, als centrale punt voor iedereen.

Het is voor heel veel mensen toch een goede Pasen geworden, waarin verbondenheid gevoeld werd.

Na afloop van de eerste paasdag spraken we dominee Scheffer die het zelf zo verwoordde:

Wat was ik gisteren een gelukkig mens.
Het was Pasen.
En we vierden Pasen!
Ik had het niet verwacht.
Ik had er aanvankelijk geen gevoel bij.
We konden als gemeente niet samen toeleven naar het paasfeest.
Het klopte niet.
Maar toen op paasochtend Karin Heeling, en Frans en Renate Breukelman
tot slot van ‘Kerkgeluiden’ het ‘U zij de glorie’ speelden op orgel en trompet
was ik al ‘een blij mens’.
Dat gevoel werd alleen maar sterker toen we in de kerk zoveel mensen konden begroeten die allemaal het licht van de paaskaars kwamen halen om het mee naar huis te nemen.
Bijna 100 mensen kwamen naar de kerk, brandden een kaarsje,
genoten van de stilte,
van het prachtige bloemstuk,
van de sfeer in de kerk waar zacht muziek gedraaid werd.

Wat voelde ik me gelukkig.
Ik heb meerdere mensen gesproken, wat zó goed voelde.
Het was een dag vol liefde, warmte, licht en leven.

Aan het eind van de dag dacht ik: het klopte .... toch!

Alles klopte.

Het was Pasen.

Jitse

Fijne tweede paasdag

Voor alle foto's klik hier.

Verslaggeving: Hille Douma
Fotografen: Luuk Houkes, Ton Haan, Hille Douma