Publiek geniet van Cathedral Music in Sleen
30 september 2023. Lofzangen, gewijde koorstukken, psalmen; ogenschijnlijk termen uit een ver verleden maar vanavond in Sleen levendiger dan ooit. Het wordt een avond van contrasten. Lopen op zondag de kerken leeg als stadions na een seizoen verliespartijen, bij het Cathedral Music concert in de dorpskerk van Sleen is de kerk stijf uitverkocht en wordt er met klapstoelen gesleept.
De ‘Dutch Choral Singers', een combi van Groninger en Twentse zangers, gedirigeerd door Henk de Vries en begeleid door Eeuwe Zijlstra op het uit Noord-Brabant geïmporteerde Vollebrecht orgel maken wonderschone muziek.
De twintig koorleden, met in hun midden enkel twintigers, en hun dirigent komen verrassend van achteruit de kerk aanlopen en trakteren de bezoekers op vijf kwartier schitterende Engelse koormuziek. En dan komen we erachter dat Engeland niet alleen maar de bakermat van het voetbal, cricket, brown ale en met vijf premiers in een korte tijd het land van onbegrijpelijke politiek is, maar ook van heerlijke koorzang. Melodie, dynamiek, harmonie, alles dikke prima. De zeven mannen en twaalf vrouwen, soms aangevuld met de dirigent als cantor, klinken zoals je het wenst: loepzuiver en enthousiast en what’s more, ze stralen plezier uit.
En guess what, het publiek mag twee keer meezingen. Zijlstra laat nog even duidelijk horen waarom hij eredivisionist van de orgelmuziek is met stukken van Byrd, Hastings Parry en Händel. Waar je ook kijkt, zie je ritmisch meeverende voeten, dankzij het hoogpolige tapijt dat de akoestiek reguleert als een stofmat in een vette retro Benz behouden de onder de zerken liggende oud-Sleners hun waardige rust.
En wat kleuren de statige koormantels, azuurblauw met eroverheen een witte overgooier en een kek sexy kraagje er bovenuit kierend, mooi onder de kroonluchters: feestelijk en opgetogen, een lust voor het oog. En dan de teksten: ach, het gaat om de muziek, blijf ik maar denken, als je bij het woord God denkt aan Sarina Wiegman, Shakespeare of Paul McCartney, dan houd je het goed vol. Tot slot: onbegrijpelijk waarom Hastings Parry’s ‘Eventide’ niet als stadionsong van welke voetbalclub dan ook wordt gezongen, vooral als het woord Heer of Lord wordt vervangen door een eenlettergrepige trainersnaam als Bos, Slot of Steijn.
Na afloop nog een glaasje grenadine, wijn of Brown Ale aan uitnodigende statafels; als ik kerkbestuurder was met hart voor de zaak dan wist ik het wel….
Klaas van der Meulen