In memoriam: Harmke Jansen

Afgelopen zaterdag overleed plaatsgenote Harmke Jansen. Ze was bekend en geliefd bij heel veel Sleners. Altijd actief betrokken bij alles wat ook maar met ons dorp te maken had. Sleen zal haar gaan missen.

Harmke had de ziekte ALS (amyotrofische laterale sclerosis), een ziekte die haar totaal sloopte. Toen het al heel slecht met haar ging kwam een maand geleden haar echtgenoot Leo van Diepenbeek heel plotseling te overlijden. Voor Harmke een hele harde klap. Nu moest ze in haar al moeilijke situatie ook nog alleen verder.                                                                                                    
Harmke was nauw betrokken bij ons dorp Sleen. Ze zat in verschillende verenigingen en stichtingen. Met name de dorpskerk, die ze vanuit haar huis altijd zag staan. Daar was ze mee verbonden. Ze luidde de klokken bij gelegenheden, hing op feestdagen of bij herdenkingsdagen de vlag uit, helemaal boven in de toren.
Ze was bestuurslid van de Stichting Behoud Monumentale Kerk Sleen. Daar had ze een grote rol bij het inzamelen van boeken en was een grote drijfveer bij de succesvolle boekenverkoopdagen in de zomer. En later in september, stond Harmke op de rommelmarkt van de kerk. Onderhoud op de begraafplaats, deed taken in het MFC, was gastdame bij trouwerijen, was lid van de redactie van "Oes Eigen Streek" van de Stichting Streekeigen Sleen. Ook was ze was actief bij de bridgeclub en de Volleybalclub Sleen. En zo zullen er nog veel meer taken zijn die ze belangeloos deed.

We kunnen rustig stellen: 'Als je over Sleen sprak, had je het ook over Harmke'. Kenmerkend van haar was dat je precies wist wat je aan haar had. Haar taken werden keurig uitgevoerd en ze kwam altijd haar afspraken na.

Sleen heeft een prachtmens verloren.

Verslaggever: Hille Douma
___________________________________________________________
Voormalig predikant Jitse Scheffer verwoordde het zo mooi op zijn Facebook.
(In overleg mochten we hier de tekst plaatsen).

Lieve Harmke

Sommige mensen reizen met je mee
waar je ook gaat.
Ze zijn in je hart
en blijven daar voor altijd.

Harmke was in ons hart.
Onze buurvrouw in Sleen.

Harmke stak de straat over,
bracht groenten en fruit
uit de tuin,
Harmke bracht bloemen,
dronk koffie aan de keukentafel.
Ze was als naaste buur
ook nabij in lief en leed.
Harmke was zo verweven met Sleen,
met de Slener Toren.
Als iemand stierf,
werd de klok door Harmke geluid.

Harmke was bij ons afscheid.
ALS sloopte haar
maar zij was sterker dan haar ziekzijn,
levenslustig, krachtig in kwetsbaarheid.

Kort na ons afscheid uit Sleen
ging plotseling Leo, haar man, heen.
Niemand die het had gedacht.
Dit einde kwam zo onverwacht.

Ik stuurde haar de foto
waar ze samen op stonden.
De laatste .... schreef ze me.

Vandaag kreeg ik bericht
dat ook Harmke is overleden.

Leo en Harmke,
beiden 'uit het leven',
overgegaan
van tijd
naar Eeuwigheid
blijven altijd 'in' mijn leven.
Ze hebben ons zoveel warmte gegeven.

Ik hoop dat de klokken in Sleen
heel lang zullen luiden
voor Harmke.
Dat zou ze prachtig vinden.

Dag lieve Harmke.
Dank je wel voor jouw grote hart.

- Jitse -

Namens het team van SleenWeb, wensen we de nabestaanden en een ieder die nauw bij haar betrokken was heel veel sterkte toe.