Op bezoek bij Jan Veuger: pointillist in Sleen

Onlangs bezocht ik Jan Veuger voor de rubriek "Hobby en verzamelen". Ik sport regelmatig met zijn vrouw Annet en zij heeft mij eind vorig jaar, toen ik haar ophaalde voor de Oliebollenloop, een korte rondleiding door haar huis gegeven.

Een prachtige woning, smaakvol ingericht en overal aan de muur hangen kunstwerken. Allemaal verschillende schilderijen, maar toch ook weer een soort familie van elkaar. Wat blijkt? Bijna alle kunst die thuis aan de muur hangt, is door haar man Jan gemaakt!

Redenen genoeg om eens met Jan te gaan praten.

Jan ontvangt mij in zijn werkkamer aan de voorkant van het huis aan de Schaapstreek. We worden omringd door zijn schilderijen en door hem nauwkeurig met stippen beschilderde sculpturen. 

Het is allemaal 10 jaar geleden begonnen. Jan houdt van kunst, vooral abstracte kunst. “Kunst kost veel geld en waarom zou ik het niet eens zelf proberen”, dacht hij. Hij was op vakantie en kreeg het idee om zelf kunst te gaan maken. Hij schrijft zijn ideeën op (“dan hoef ik het niet allemaal te onthouden”) en thuis gaat hij aan de slag.

Op vier houten plaatjes maakte hij zijn eerste kunstwerkjes. Elk plaatje voorziet hij van stippen in vier verschillende kleuren. De stippen hebben verschillende groottes (van groot naar klein) waardoor diepte ontstaat. De eerste serie kunstwerkjes is geboren. Jan geeft het de passende titel “4 x 4”.

“Ik maak gewoon wat ik mooi vind”. Dit zijn de kleinste werkjes die Jan tot nu toe gemaakt heeft. In het ei zitten zelfs nog een heel klein balletje en een kubusje! Allemaal bewerkt door Jan.

Soms zijn de stippen van gelijke grootte, soms juist van verschillende grootte, soms overlappen ze elkaar en soms juist niet.

“Ik weet van tevoren nooit precies wat het eindresultaat zal zijn. Het is een proces. Als ik bezig ben, kan mijn idee over bijvoorbeeld de volgende kleur die ik ga gebruiken veranderen”.

“Ik houd van sterke, krachtige beelden”. 

Het beeld van deze vrouw heeft Jan gevonden in België. Het beeld stond helemaal achterin een brocante winkeltje, maar hij vond het meteen prachtig. Op het beeld staan stippen in drie verschillende kleuren en in verschillende groottes. Hij is begonnen met de grootste stippen en heeft daarna de kleinere stippen gezet. Ik bestudeer het beeld, maar ik kan de oorspronkelijke kleur van het loodzware, stenen beeld bijna nergens zien. Wat moet dit een tijdrovende, intensieve klus geweest zijn!

Het mooie van een beeld is dat de stippen steeds op een andere manier belicht worden en dat maakt het speels. Dat is heel anders dan bij een schilderij, want dat is een plat vlak dat het licht op één manier vangt. 

Dit beeld vinden mijn kinderen het mooist, zegt Jan.

De jaguar heeft stippen in één kleur en de stipjes raken elkaar niet. Het beeld was zwart en er zijn allemaal bronzen stippen op gezet. De één ietsje groter dan de ander. Het totaal aan stippen geeft de jaguar een prachtige glans.

Mijn aandacht wordt getrokken door een hele grote schaal op de werktafel. Deze stalen schaal heeft wel een jaar buiten gestaan. Het weer heeft ervoor gezorgd dat de binnenkant heel mooi is geërodeerd. 

Ik wilde eerst de binnenkant gaan schilderen, maar ik denk nu dat ik de buitenkant ga bewerken in plaats van de binnenkant, vertelt Jan. “Zodra ik tijd en zin heb, pak ik een kop koffie, zet ik muziek op en dan begin ik. Klaar is klaar en zo niet, dan doe ik gewoon de deur dicht”. 

Jan heeft al heel veel kunstwerken gemaakt en heeft steeds weer nieuwe ideeën. Hij zet niet alleen stippen, maar ook strepen en hij bewerkt sculpturen van groot naar klein. Op hout, op aluminium, op koper, op cortenstaal. Het kan allemaal!

Deze vier cortenstaal plaatjes waren ooit een geheel en gaan door Jan nog op een donkere of lichte ondergrond geplaatst worden. Dicht bij elkaar of juist met wat meer ruimte er tussen? Elk apart in een lijst of toch samen? Wie weet, het idee vormt zich vanzelf. Jan maakt zich er in ieder geval niet druk om. Hij pakt gewoon een kop koffie, zet een lekker muziekje op en doet zijn ding. 

“Klaar is klaar en zo niet, dan doe ik gewoon de deur dicht”.

Tips zijn welkom
Ook een tip voor deze rubriek? Aanmelden kan via project@sleen.nu.

Verslag en foto's: Catrien Kleinheerenbrink