Iepy Hooijenga pakt haar hobby weer op

Iepy Hooijenga pakt haar hobby weer op

De inspiratie was even weg, maar gelukkig weer helemaal terug. Iepy Hooijenga heeft zelfs bezieling voor haar mooie hobby. Beelden en andere voorwerpen maken van klei. Het is meer dan een gewoon beeldje of schaal maken. Er zit veel gevoel bij zo merkte ik.

Tijdens een zeer aangenaam bezoek bij Iepy Hooijenga in haar woonkamer, werd me snel duidelijk wat een kennis en kunde ze heeft. Niet alleen met klei, maar haar creativiteit gaat veel verder. Daarover straks meer. De aanleiding voor dit bezoek was heel simpel. Ik zag via Facebook zulke mooie dingen passeren, dat ik besloot om contact met haar op te nemen om dit te bekijken, maar ook om te horen wat haar drive steeds is weer om tot zulke mooie dingen te komen.
Ze vertelde er heel mooi over en hoe langer ik er was, hoe meer ik me erin ging verdiepen. En zelf ook steeds meer gevoel erbij kreeg.
Ik dacht ook even terug aan de tijd van school. Een enkele keer mocht je kleien. Dat vond ik altijd heel mooi. Dan maakte je een mooi asbakje of een poppetje van klei en dan kreeg je het, als het droog was, later mee naar huis (niet gebakken of zo).

Dat is hier wel even anders. Natuurlijk begin je met een stuk klei, net als toen. Maar dan begint de vormgeving. Iepy wilde wel met een draaischijf werken (boetseren) maar dat was voor haar fysiek erg lastig. Een vriendin gaf haar de tip om dan te kiezen voor handvormen. Dat gaat haar veel beter af.


Iepy in het atelier bezig met een volgend kunstwerk. Een torso. Het voordeel van zo'n atelier waar meerdere mensen werken is, dat je veel tips krijgt, en ook inspiratie door wat anderen maken.

Wanneer herstart
Een voor de hand liggende vraag, maar in 2009 begon ze eigenlijk met klei te werken naast veel meer creatieve vaardigheden.


Meteen pakte ze haar eerste werkstukje. Een mooie muis. Het opstapje naar veel meer kun je wel zeggen.
Ze was er een poosje even helemaal uit of beter gezegd, even klaar mee. Dat kwam door het atelier waar ze naar toe ging in Emmen. Daar gingen op een gegeven moment dingen niet helemaal goed. Nu heeft ze haar plek weer gevonden in het Atelier Martens in Valthermond en haar hobby weer volledig opgepakt, en met succes.

"Op een gegeven moment krijgt het een ziel"


Ik vond het zo mooi gezegd toen ik haar vertelde dat dit beeld steeds mijn aandacht trok toen ik aan tafel zat. Ze pakte het en verwoordde het zo mooi.

Iepy: "Je begint met een stuk klei en wil bijvoorbeeld een gezicht maken. Je maakt een vorm en dan verfijn je dat. Ogen, oren enzovoort. Dan begint het al wat op een hoofd te lijken. En zo ga je door. Dan komt de uitdrukking in het gezicht en krijgt het een ziel".
Dat vond ik prachtig verwoord, het begint te leven, niet letterlijk... maar het heeft een uitstraling, laat ik het maar zo zeggen. En dan is het geen wonder dat je er toch steeds weer naar kijkt en alsof het mij constant aankijkt.


Dit beeld behoeft bijvoorbeeld geen uitleg. Dit verbeeldt zelf wat het betekent. Moeder, kind. Het kind klemt zich veilig vast aan de moeder. Hoe mooi is dat? Zo puur.

Maar ook al is het een ander beeld of is het een schaal, er zit sowieso een gevoel bij.


Het gevoel is ook bij deze prachtig schaal. De kom je zo niet bij de Blokker in Emmen tegen en vervolgens bij dezelfde Blokker in Assen zie je dezelfde staan. Dit is met hand gemaakt en de vormen zijn ook door twee handen gemaakt. Gevoel. Kennis van het materiaal en weer die bezieling.


Zoals gezegd, ik zie regelmatig mooie dingen passeren op social media. Zo ook deze mooie beelden. Ze spreken voor zich, maar dit is toch prachtig in een mooie tuin of gewoon in huis. Dit was de aanleiding om toch contact met haar op te nemen. Dit soort kunst wil je toch delen.

Uil


Al wandelend door de kamer beland ik bij deze mooie uil. "Symbool van wijsheid" (Dat is mooi meegenomen), die mooi in de vensterbank staat, naar buiten kijkend. Maar hoe krijg je die mooie structuren en echtheid erin? Ze legt het hieronder uit:

 
"Je begint zoals met alles met de vorm. Rechts: De uil zit in de buitenoven voor RAKU stook. Het deksel gaat er nog op".

  
"Hier gaat de uil in de emmer waarin houtzaagsel ligt. Door de hitte die nog in de uil zit vanwege het bakken, vliegt het houtzaagsel in brand en ontstaat er rook.....deze rook trek in het beeld en dit trekt dan in het glazuur".  (Rechts allemaal rookpotten waar keramiek in zit) .

En daar is ie weer ....

'Niet in rook op gegaan maar de uil komt heel mooi weer tevoorschijn".

Drama
Soms valt je werkstuk letterlijk in duigen. Of valt is niet het juiste woord hier. Door een verwerkingsfout kan dit dus gebeuren.

 
Iepy: "Het beeld voor mijn kleindochter, zij had haar wensen voor het beeld kenbaar gemaakt.....en proces van groei verbeeldt dit, deze is dus geëxplodeerd in de oven omdat de klei nog niet voldoende gedroogd was om in de oven te bakken".

Ja, dit risico zit er gewoon eens in. Dat hoort nu ook eenmaal bij de dingen die je doet. Je kan niet alles volledig naar je hand zetten. Een procesfoutje noem ik het maar.

Idee of voorbeeld
Natuurlijk gebruikt ze wel voorbeelden, of van foto's of dingen die ze onderweg ziet en er een foto van maakt. Maar ik zeg bewust 'voorbeeld'. Meestal gaat ze nadat ze begint al snel over op haar eigen denkbeelden, of gevoel. Dan heeft ze zelf al een eindresultaat voor ogen en werkt ze daar naartoe. Legt ze naar eigen zeggen haar gevoel er weer in, of zoals zo mooi gezegd, krijgt het een ziel. (zo'n mooi woord)


Dit beeld behoeft geen uitleg. Dat spreekt voor zich.


Dit soort beeldjes vertellen zelf hun verhaal.


Er wordt even weer geschikt. Er is zoveel moois te zien. Eigenlijk woont ze in een galerie tussen alle eigengemaakte kunst.

Ode aan pake en beppe (opa en oma)
Dit verhaal is zo mooi en sprekend.


Dit verbeeldt haar pake en beppe uit Eastermâr Friesland (Oostermeer). Als pake op pad ging kon hij niet eerder de deur uit dan als beppe hem even de stropdas goed gedaan had, en eventueel wat afgeklopt, kortom gefatsoeneerd had. Dan kon hij op pad. Een terugkerend ritueel die bij Iepy is blijven hangen wat ze heel mooi verbeeld heeft in dit beeld. Dit maakte bij mij veel indruk.

Aan de wand


Deze is ook zo mooi en dat op die mooie stille wand.

Opdrachten

Als iemand iets speciaals wil kan ze daar vast aan voldoen. Een paar opdrachten ziet u hier.

Links de prachtige Arend in de vlucht (ingelijst). Rechts een grafornament. Maar ook een mooie urn behoort tot de mogelijkheden. Zo maakt ze het voor je heel persoonlijk.

Meer talent


Zoals ik al zei, ze is een uiterst creatieve vrouw. Hoe langer ik met haar praatte, des te langer werd haar CV. Ze begon al jong met fotograferen, ook niet onverdienstelijk. Later begon ze met tekenen, naaien en dus ook aquarellen. Zo is ze ook schrijfpedagoog, gaf ze les aan studenten zodat zij schrijfles konden geven aan de kinderen op de basisschool. Daarnaast gaf ze lezingen over de geschiedenis van het schrift door de vele jaren heen.

Iepy: "Ik heb relatief veel kalligrafeer opdrachten gehad waaronder veel diploma's en trouwbijbels. Daarnaast gaf ik kalligrafielessen". Een vrouw met gouden handen, mag ik wel concluderen.

Ik kan moeilijk afscheid nemen. Zoveel inspiratie. Het was een heel leuk bezoek. Heel veel gezien. Omdat er zoveel te zien is, heb ik voor u even een mapje gemaakt met alle foto's.

Voor alle foto's klik hier.

Wilt u wel iets speciaals, dan wil ze dat best maken, mits het niet op tijd staat. Mensen kunnen haar eventueel via social media benaderen.

Verslaggever: Hille Douma
Foto's: H. Douma en eigen foto's .

 

Naar archief