Terugblik 2014: Mu-Slie popgala

Door de Corona maatregelen zijn veel activiteiten afgelast. Ook is het door de zomervakantie echt komkommertijd. Daarom blikken we de komende tijd als SleenWeb weer terug in de tijd en laten we nieuws van toen zien. Deze keer: het Mu-Slie popgala in 2014.

Terugblik 17 augustus 2014: Aanvang half negen stond er op de aankondiging. Op dat tijdstip was de tent nog maar matig gevuld. Toch bleken er zo’n 500 kaarten verkocht te zijn. Het is natuurlijk ook wel een Slener gewoonte om bij zo’n feestavond even wat later binnen te komen.

Na het spelen van de eerste set was de tent dan ook nagenoeg gevuld. Het enthousiasme van de muzikanten, zangers en zangeressen straalde er van af. Eindelijk na wel een half jaar oefenen en repeteren was het dan zover. Een keur aan Slener artiesten trok voorbij. Met een repertoire om u tegen te zeggen. Een doorgewinterde coverband was er vergeleken niets bij. Wat wil je ook als je zoveel muzikanten met zoveel verschillende instrumenten tot je beschikking hebt en die ook nog goed op elkaar ingespeeld zijn. Dan kan het ook alleen maar een geweldig feest worden.

Mooi is dan om te zien hoe het publiek elke keer weer verrast werd. Want je kent de artiesten wel vanuit de winkel of de vereniging of gewoon even een praatje. Maar om dan te horen welke vocale kwaliteiten zo iemand ook nog in huis heeft ... Prachtige verrassende effecten.

Een duet van Erik van Beest en André Sijpkes, die geen al te makkelijk nummer (Holy mother) hadden uitgekozen van Pavarotti en Clapton, maar het zo mooi uitvoerden dat het publiek ze wel op handen had kunnen dragen. 

Willemien Dijkstra, die ’s morgens nog even de generale repetitie deed, maar zo gevoelig het nummer van Claudia de Breij (Mag ik dan bij jou) ten gehore bracht dat bij menigeen in het publiek de emotie voelbaar was.

Een Abba medley gaat er natuurlijk ook altijd in bij een feestend publiek. Dan kun je niet stil blijven staan maar gaan die voeten vanzelf ritmisch richting dansvloer. 

De 15-jarige Noor Weggemans die met haar gitaar bewondering opwekte met haar Wake me up van Avicci.

De geweldige uitvoering van Paradise by the dashboardlight. Een band die alle registers opentrekt van blazers tot slagwerk, van basgitaar naar jankend sologitaar en niet te vergeten de toetsen. Anita Hartsuiker en Marcel Koens die dit nummer (bijna niet van de originele versie te onderscheiden) als een waar theaterstuk uitvoerden, kregen dan ook het uitzinnige publiek als een groot koor mee (I wanna know right now, before we go any further, do you love me!). En iedereen waande zich even Meatloaf en Ellen Foley.

Ook de Drentse evergreens kwamen voorbij. Op fietse van Skik en uiteraard de blues tonen van Cuby, met Windows of my eyes.

Een koor van lage mannenstemmen bracht de stemming er helemaal in met nummers van The Dubliners.

Roelie Lubbers en Harm Dijkstra hadden het er maar druk mee. Wel 4 sets met elk 10 cover-uitvoeringen passeerden de revue. Maar beiden hadden zich goed voorbereid, want ze wisten het publiek precies te vertellen wat er ging komen, wie de originele versie gemaakt had en hoe die waarschijnlijk zou klinken in deze musliejas. Roelie kon uit eigen ervaring meedelen dat de uitvoering van Springsteens nummer (Love of the common people) zeker zo goed klonk als het liveoptreden van the Boss himself.

Om half negen begonnen; nagenoeg geen pauze want er moesten 4 sets van 10 nummers gespeeld worden. Geluk was het wel dat de artiesten nog een beetje konden afwisselen om op adem te komen. Alhoewel er een paar muzikanten waren die de hele avond doorgespeeld hebben, zoals Hans Grondel en Jeroen Wester. Complimenten!

Datzelfde gold dus ook voor het publiek, dat onafgebroken getrakteerd werd op een muzikale douche van blues, soul, pop, country en alles wat daar tussen zit.

Het publiek kon maar niet genoeg krijgen van het slotnummer Hey Jude van the Beatles, wat door alle artiesten meegezongen werd. De geluidsbarrière werd op dat moment waarschijnlijk ruim overschreden.

Gezien het enthousiasme van de artiesten en het publiek, mogen de initiatiefnemers van dit gala zich wel weer ernstig beraden voor een volgend jaar. De roep om een vervolg was in elk geval luid en duidelijk te horen. Maar dit eerste gala was een groot succes. Iedereen die aanwezig was gisteravond heeft weer kunnen zien en horen wat een muzikaal talent zich in dit dorp schuilhoudt. Geweldig!

Klik hier voor alle foto's van Hille Douma

Klik hier voor alle foto's van Ton Trompert

Klik hier voor alle foto's van Henk Steenbergen

Verslaggever: Jeanet Kramer