"Ik geniet van elke dag"
Dat zegt Neeltje Ottens-Huizinga van Haarstyliste Neeltje. De rubriek Doorloper in de Zuid Oosthoeker publiceerde deze week een interview met onze dorpsgenote. De 29-jarige Neeltje Ottens-Huizinga uit Sleen is ambulant kapster en haarwerkspecialist. Zij is van oorsprong een Friezin en oud-inwoonster van Kootstertille.
Een relatie?
“Ik heb sinds 2008 een relatie en op 12 september 2016 zijn we getrouwd. Dat was een bijzonder mooie dag met ongeveer 28 graden.”
Sleen is voor mij…
“Het dorp waar ik in 2010 ben komen wonen vanuit Friesland. Daarvoor hebben we nog een paar maanden in Noord-Sleen gewoond. Mijn man woonde al in Sleen bij zijn ouders en toen hebben we eerst in Noord-Sleen tijdelijk een huisje gehuurd en vijf maanden later kregen we de kans om de woning te kopen waar we nu alweer zes jaar wonen. Ik vind Sleen een heel mooi dorp en ik voelde mij gelijk thuis toen ik hier kwam wonen. De mensen zijn heel erg gemoedelijk en hebben veel voor elkaar over.”
Als ik de baas van Sleen zou zijn, dan…
“Toen ik deze vraag las vond ik dit best wel een lastige, dus heb ik het er met een aantal mensen over gehad en wat veel naar voren kwam – en waar ik mij ook in kan vinden – is Sleen veiliger maken met betere straatverlichting, fietspaden en zelfs dat je door het hele dorp dertig kilometer per uur mag rijden. Verder het dorp wat moderniseren en dan meer op het gebied van glasvezel, de riolering en waterleiding aanpassen, waar onder meer de gemeente Coevorden al mee is begonnen.”
Vroeger ging ik altijd stappen in…
“Ik ging altijd samen met mijn vriendinnen naar Kruisweg in Marum. Een vriendin had een oudere broer en die wilde wel rijden. Dat scheelde weer geld voor de taxi. Bij ons in het dorp was niet veel te doen. Vandaar dat we naar andere dorpen gingen.”
Als mijn favoriete sportclub wint, dan…
“Eigenlijk heb ik geen favoriete club. Als je een goede wedstrijd neerzet, verdien je het om te winnen.”
Ik weet nog goed wanneer en op wie ik voor de eerste keer verliefd was. Dat was…
“Eigenlijk weet ik dat niet meer en ik vind dat eigenlijk ook niet zo heel erg belangrijk. Ik ben wel echt een persoon die in het heden leeft en niet meer achterom kijkt.”
De laatste keer dat ik goed gelachen heb, weet ik nog goed…
“De laatste keer dat ik goed gelachen heb kan ik me niet goed herinneren. Ik lach elke dag wel en mijn motto is dan ook: een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Ik geniet volop van elke dag.”
En dat ik huilde ook…
“De laatste keer dat ik goed gehuild heb was op de dag dat ik hoorde dat een neef van mij plotseling was overleden door een bedrijfsongeval en dus zijn vrouw en hun twee kindjes alleen achterliet. Dat weet ik nog als de dag van gisteren en zal ik ook nooit vergeten. Dat is echt het ergste wat er maar kan gebeuren.”
Het beste boek dat ik ooit gelezen heb, is…
“Dat zou ik zo niet weten, want ik lees niet veel. Ik heb laatst wel een boek gekocht met de titel ‘Meisje met negen pruiken’. Dat boek lijkt mij echt heel erg interessant om te lezen. Ook omdat ik daar in het dagelijks leven met mijn werk als haarwerkspecialist mee te maken heb en in dit boek zie je het door de ogen van een klant. Voor de rest vind ik het ook heerlijk om boven op zolder – waar ik een klein haaratelier heb – lekker uren met pruiken creatief bezig te zijn, zoals haren bij knopen en deze anders in model stylen om er zo helemaal een eigen haarwerk van te maken, dat helemaal naar de wensen van de klant is gemaakt.”
Je kunt me wakker maken voor…
“Dan moet ik toch gaan voor een klant die ik een mooi haarwerk mag aanmeten. Het klinkt misschien heel bijzonder, maar ik heb gewoon zó veel plezier in mijn werk. Er is toch niets mooiers dan iemand weer wat meer zelfvertrouwen te geven in een moeilijke periode in zijn of haar leven? En dat bij die klant thuis in de eigen vertrouwde omgeving. Voor een nieuwe uitdaging zou ik ook wel wakker gemaakt kunnen worden, want ik ben altijd wel in voor iets nieuws waarbij ik mijn onderneming uit kan breiden.”
Het eerste wat ik doe als ik na mijn werk thuiskom is…
“Met de hond wandelen.”
Als ik niet in Sleen zou wonen, dan…
“Weet ik eigenlijk niet, want wij mogen heel erg graag in Sleen wonen. Toch zou aan zee ook niet verkeerd zijn.”
Ik zou graag de volgende persoon willen nomineren voor een lintje…
“Dan moet ik toch voor mijn vader gaan, want ik heb zoveel respect voor hem dat hij nu al drie jaar elke dag voor mijn moeder zorgt. Door de bezuinigingen in de zorg is het heel erg moeilijk om tegenwoordig in een verzorgingstehuis te wonen en daardoor zorgt mijn vader voor mijn moeder omdat zij zelf bijna niets meer kan door haar ziekte. Diep respect dus voor mijn vader.”
Wat ik vroeger wilde worden is…
“Kapster en dat hadden mijn ouders ook al snel door toen ik op jonge leeftijd mijn eigen haar eraf heb geknipt.”
Wat ik uiteindelijk geworden ben, is…
“Haarwerkspecialist en kapster. In 2011 ben ik begonnen als ambulant kapster in Sleen en omstreken en sinds 2014 mag ik mij ook haarwerkspecialist noemen wat ik heel erg leuk en dankbaar werk vind. Ik kom bij de klanten thuis om daar in alle rust samen met mijn klant een mooie pruik uit te zoeken tijdens een moeilijke periode door ziekte. In hun eigen vertrouwde omgeving.”
Hoogtepunten in mijn leven zijn er zeker, maar wat er echt uitspringt is…
“Dat ik in 2011 voor mezelf ben begonnen als ambulant kapster en in 2014 als ambulant haarwerkspecialist en daardoor dus klanten in en rondom Sleen thuis kan helpen aan een mooi kapsel en een mooi haarwerk in eigen vertrouwde omgeving. Verder is het een hoogtepunt dat we zijn getrouwd. Mijn man steunt mij altijd tijdens mijn ondernemerschap.”
Foto: Kristian Elders
Bron: Zuid Oosthoeker