Daklozen vinden plek in Sleen

In het kader van "Nacht zonder dak" gingen een aantal jeugdigen en een paar ouders een nacht bivakkeren in zelfgemaakte krotten achter de Ontmoetingskerk. Dit evenement trok ook aardig wat bezoekers om te kijken hoe men de nacht ging doorbrengen.

Ze hadden een koude nacht voor de boeg, althans dat was mijn bevinding toen ik zaterdagavond op bezoek was bij de opbouw van de krotten waarin een aantal mensen de nacht gingen doorbrengen. 

Doel
Deze actie was onderdeel van een landelijk project van Tear, om zo geld in te zamelen voor dakloze straatkinderen. Een deel van het geld was bestemd voor projecten in Bolivia, India en Kenia om straatkinderen te helpen om een betere toekomst op te bouwen. Een ander deel van het geld was voor World Servants. Een groep uit Sleen en omgeving zet zich ook persoonlijk in voor projecten in arme landen. Helpen aan bouwen van scholen e.d. 

De bedoeling van dit project was om de jeugd zelf een beetje te laten ervaren hoe het is om op straat te leven, of zelfs overleven. Want op straat leven is ook niet altijd zonder gevaar.  


Nu deden ze dat hier door te slapen in krotjes die de avond ervoor nog gebouwd moesten worden. Ze hadden zelf al wat materiaal bij elkaar gesprokkeld en gingen daarmee aan de slag. 

De krotten waren amper klaar, of de eerste bui regen was er al. Het kon wel eens een zwaar nachtje worden. 

Rianne van der Velde (jeugdouderling) was één van de organisatoren in Sleen. Ze hielp volop mee met het bouwen en alles in goede banen te leiden voor de nacht die komen ging. 

Sponsoren
Je kon op verschillende manieren sponsoren, hetgeen ook goed gedaan is gezien de opbrengst hier in de keuken. 


Door verschillende ouders, vrienden of kennissen werden taarten en koeken gebakken. Deze zouden de komende avond verkocht worden tijdens een barbecue en een café zonder dak. Ook kon men gewoon geld doneren natuurlijk. 

Er kwamen ondanks de kou toch nog best veel mensen naar de barbecue. 


Ook aan de bar werd goed verkocht. 

Arjan Naber had zich al helemaal ingeleefd als zwerver op straat. Ook hij zou de nacht hier overblijven in een zelf gemaakt krot. En dit waren al zijn bezittingen die hij nog had. Hier zal hij het mee moeten doen. 

Ervaringsdeskundige
Voor deze gelegenheid hadden ze een ervaringsdeskundige uitgenodigd. 
Bij een kampvuurtje dat voor een beetje warmte zorgde, werd het woord gegeven aan Patrick (links). Hij heeft in verschillende steden van het land op straat geleefd. De laatste tijd vooral in Emmen.
 

Indruk
Het was voor hem wel even wennen zijn verhaal hier in het openbaar te doen. Maar er was veel belangstelling voor zijn indrukwekkende ervaring. Er werden vragen gesteld, zoals bijvoorbeeld: voelde je je door iedereen verlaten, was je eenzaam en misschien ook bang? Hoe kwam je de dag en vooral de nacht door? Hoe kwam je aan geld?


Hij vertelde in het kort hoe hij in die vervelende situatie was beland, ruim een jaar geleden. Na vele omzwervingen kwam hij terecht bij het Leger Des Heils - De Breehof in Nieuw-Amsterdam. Wilde je hier een maaltijd gebruiken dan moest je daarvoor wel iets betalen. Via het leger kwam hij in een vervolg traject. Vanaf die tijd gaat het alleen maar beter. 

Nieuw begin


De groep was behoorlijk onder de indruk van zijn verhaal en de veel gestelde vragen met de duidelijke en eerlijke antwoorden die men van hem kreeg. Gelukkig ziet de toekomst er voor Patrick nu veel beter uit. Met begeleiding komt hij echt uit een diep dal. Hij was daar zichtbaar blij mee. Ook krijgt hij veel steun van z'n vriendin naast hem. "Er is weer licht aan het eind van de tunnel", zo verwoordde hij het zelf. Of anders gezegd: "Een nieuwe start".  Hij ziet zichzelf nu eigenlijk ook als een soort hulpverlener. Door middel van dit soort uitnodigingen hoopt hij mensen te kunnen helpen om te voorkomen in soortgelijke situaties terecht te komen. 

De nacht breekt aan
  
Ik deed nog even een woninginspectie van buiten en van binnen.


Dan is het bijna bedtijd. Nou ja....bed!! Ik wenste de deelnemers een goede nacht en hoopte natuurlijk dat ze het niet al te koud zouden krijgen, want de temperatuur was echt niet aangenaam te noemen. In menig koelkast was de temperatuur hoger. 

Zondagsontbijt


Voor zondagmorgen stond gelukkig een goed ontbijt op tafel. Er werden ervaringen uitgewisseld. Sommigen hadden toch wel geslapen, maar de meesten toch minder of zelfs helemaal niet. 

Weer aan de bak


Arjan had een koude nacht beleefd, met zeer weinig slaap. Arjan: "Er lag zelfs een laagje ijs op het landbouwplastic van z'n krot. Ik hoorde 's nachts aldoor de klokken van de kerk. Deed een kwartiertje de ogen dicht en dan hoorde ik weer iets. Ik heb het ook best koud gehad en had natuurlijk geen luxe spullen bij me, dus voelde me echt een dakloze". Zondagmorgen voor de kerkdienst probeerde hij bij de ingang nog wat geld in te zamelen door middel van verkoop van kranten, of gewoon giften aannemen. 

Ervaringen delen


Tijdens de jeugddienst zondagmorgen, geleid door kerkelijk werker Erika van der Laan (rechts), mocht de jeugd hun nachtelijke ervaringen delen met de kerkbezoekers. Door hier te klikken kunt u de jeugddienst van 23 april nog beluisteren via Kerkomroep.

  
Verder werkten mee aan deze jeugddienst, het zangduo Anne en Niels Verhart uit 2e Exloërmond. 

Stimulatieprijzen
Door de Echter Bakker Schepers waren een paar leuke prijzen beschikbaar gesteld. Ook het brood voor het ontbijt is door hen beschikbaar gesteld.


De 1e prijs (een taart) ging naar de bouwers van het mooiste, tevens grootste krot. Anouk (een deelnemer) kreeg de prijs (ook een taart) voor het hoogste bedrag dat ze bij elkaar gehaald had. 

De totale opbrengst van deze "Nacht zonder dak" bedroeg circa 800 euro. De jeugd, en zeker ook de organisatie kan spreken van een zeer succesvolle actie.

Ik heb deze zaterdagavond de kou gevoeld tijdens mijn verblijf op het kamp achter de kerk. Ik heb veel respect voor de deelnemers aan deze actie, "Nacht zonder dak". 

(Alle foto's: klik hier)

Verslaggever: Hille Douma