Ondernemersflits: Korrelrijck
De redactie van SleenWeb is op weg naar Jan de Groot die met zijn bedrijf het spits zal afbijten in een nieuwe rubriek op sleen.nu. In de rubriek ‘Ondernemersflits’ zal iedere maand een ondernemer uit Sleen of Diphoorn geportretteerd worden.
Aangekomen bij het woonhuis van Jan de Groot en Annet van Ringen valt iets op. Het reclamebord aan de wegkant is van een maagdelijk witte kleur voorzien. En tot voor kort stond daar nog ‘Bio-future’ op. Hadden we hier te maken met een startende ondernemer die in een kort tijdsbestek al ter ziele was gegaan? En voorlopig dus nog geen portret van een ondernemer op sleen.nu? En er was toch een afspraak om 16.00 uur aan de Westrupstraat 8?
Die afspraak was er wel degelijk. Als snel werd duidelijk dat het bedrijf zo dynamisch was dat het al een naamsverandering had ondergaan. Jan had dat per mail ook al aan ons doorgegeven:
“Het is noodzakelijk, gezien de verwarring die de naam BIO-Future BV al in de markt heeft gegeven, om de naam te wijzigen in Korrelrijck BV. Deze naamswijziging zal compleet doorgevoerd worden. De naam BIO-Future BV zal verdwijnen” (passage uit emailbericht).
Korrelrijck BV dus. Een naam die volgens Jan veel beter aangeeft wat er verkocht wordt. Voor alle duidelijkheid: zowel Jan als Annet zijn eigenaar van het bedrijf. Onderstaande vragen zullen voor een deel gericht zijn op en beantwoord worden door Jan, maar ook zijn er vragen die op hun beiden zijn gericht.
Waarom zijn jullie dit bedrijf begonnen?
Eigenlijk als gevolg van omstandigheden. Jan is van 1977 – 2002 werkzaam geweest in de farmaceutische- en de diergeneesmiddelenindustrie. Met een relatie naar zowel mens als dier. De contacten met boeren en dus de verkoop van diergeneesmiddelen lag Jan het beste. Het was mooi werk op het gebied van verkoop en onderzoek. Bij grote firma’s zoals b.v. MSD, Pfizer, Bayer. Grote spelers op die markt die jarenlang gebruik gemaakt hebben van de specialistische kennis van Jan de Groot. Maar op een gegeven moment ben je, gezien je leeftijd, te duur en kun je alleen op tijdelijke basis werkzaam zijn in die branche. Ook beseft Jan dat hij een hele goede verkoper is maar blijkbaar onvoldoende geïnteresseerd in het strategisch onderhouden van (persoonlijke) contacten. Na 2002 waren contracten van 3 maand tot een half jaar zijn deel. En dat heeft er toe geleid dat hij samen met Annet het heft in eigen hand is gaan nemen. Gewoon, op basis van zijn eigen specialistische kennis, op 54-jarige leeftijd een eigen onderneming starten.
Hoe gaan de zaken?
Op het moment zijn we tevreden. We kunnen er van leven. En op wat langere termijn ziet het er bemoedigend uit. Er lopen wat onderzoeken in universiteiten van Leipzig en Munchen en de resultaten daarvan kunnen veelbelovend uitpakken.
Wat doen jullie precies?
Zoals de naam al aangeeft gaat het om korrels en daarnaast om vloeistoffen. Maar vooral korrels. Zo klein als fijngruis en niet groter dan 1 mm diameter. De grondstoffen, meest afkomstig uit Japan en Ierland, voor het maken van de werkzame korrels zijn bacteriën en enzymen. En de werking is gericht op geurbestrijding. En dat kan een veelzijdige toepassing zijn. Het verdrijven of eigenlijk neutraliseren van stank. Jan geeft het voorbeeld uit de praktijk waarbij een kadaver (kat) tussen systeemplafond en zolder is beland en ter plekke tot een ondraaglijke stank had geleid. En nadat de locatie op intensieve wijze met vloeistof en korrels was bewerkt werd het stankoverlastprobleem opgelost. Ook het gebruik van korrels in lijkkisten is een veelvuldig toegepaste methode om geuren te neutraliseren.
Wie of wat zou je graag met elkaar willen verbinden?
Als ondernemer moet je kijken naar je omzet en voor KORRELRIJCK BV zou het goed zijn als de markt meer distributiekanalen zou bevatten. Een verbinding tussen bijvoorbeeld de groothandel voor diergeneesmiddelen en de toeleveringsbedrijven voor veeboeren zou omzetverhogend werken.
Waar lig je ’s nachts wakker van?
Het antwoord is kort maar krachtig. Jan slaapt altijd, maar kan wel wakker worden als hij ’s nachts een geniaal idee krijgt.
Wat vind jullie leuk en boeiend aan Sleen?
Na een kortstondig verblijf in Friesland wonen Jan en Annet al weer vanaf 1986 in Sleen. Dicht bij familie en kennissen. En daarnaast is er in Sleen een gemoedelijke sfeer, aardige mensen, dicht bij Duitsland. Een Drents dorp met allure, met een mooie brink en dingen die daarbij horen. Van Crescendo t/m de ijsvereniging. Het is in Sleen niet bruisend maar wel aantrekkelijk.
Wat had je achteraf nooit moeten doen?
Na even nadenken zegt Jan heel resoluut: ik had na mijn diensttijd niet direct moeten gaan werken. Dan was ik misschien wel dierenarts geworden. “Ik ben een stadjer (iemand uit de stad Groningen) die dagelijks de geur van de Niemeyer-fabriek opsnoof”. De fabriek was gesitueerd tegenover zijn woonhuis. Een stadjer die het tot dierenarts had kunnen schoppen. De mammoetwet en de invoering daarvan, zo kort na zijn diensttijd, staken daar een stokje voor. De bezemklas waar Jan in terecht kwam leidde naar de Havo i.p.v. de laatste lichting HBS-ers die het diploma in de schoot geworpen kregen.
Gaan jullie jezelf wel eens te buiten?
Zowel Annet als Jan zijn echte Bourgondiërs. Liever 3 glazen wijn dan 1. En bij de t ennisvereniging kan het iets meer worden.
Wat zou je aan Sleen willen veranderen?
In de eerste plaats zou die ‘puist’, hiermee wordt het hoge gebouw in het centrum bedoeld, moeten verdwijnen. Het is een inbreuk op de historische kenmerken van een zanddorp. En door de ondernemersbril gezien zou het vestigingsklimaat verbeterd moeten worden. Een beleid dat er op gericht zou moeten zijn dat ook kleine (startende) ondernemers zich kunnen vestigen in Sleen.