Ondernemersflits: ’t Hoorntje
’t Hoorntje
Het stond al lang gepland: In november naar ’t Hoorntje voor een interview! Ik verheugde mij erop, vooral nu de dagen korter worden, dan vind ik het extra leuk om in zo’n mooie zaak rond te snuffelen. Een prima timing dus wat mij betreft!
Ik hoop dat jullie (die dit stukje lezen) dat met mij eens zijn, maar voor Gina Roffel - Weits heeft het ook een andere kant. Een interview plannen in een overvolle periode waarin de winkel op zijn kop staat om alles voor ons, klanten, mooi te presenteren …. Dat was even passen in de tijd. Maar, toen ik er op 15 november binnenstapte was alles in mijn ogen prima voor elkaar. Gina ziet natuurlijk nog een paar dingen die niet helemaal naar haar zin zijn, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dat niet zie! Het is mooi en sfeervol in ’t Hoorntje.
Toonkamer of ……
De geschiedenis van ’t Hoorntje begint al in 1977, als Wim Roffel in de schuren bij het huis van zijn ouders ruimte vindt om meubels te maken. Al snel besluit hij daar, samen met een compagnon, als zelfstandig meubelmaker mee verder te gaan. Samen met Gina koopt hij de kippenschuren(!) van zijn ouders en Meubelmakerij Diphoorn kan gaan groeien. De eerste jaren helpt Gina mee in de meubelmakerij, tot zij in 1985 met de toonkamer beginnen.
Dan veranderen de zaken. De toonkamer toont de meubels, maar dat moet natuurlijk wel mooi ‘aangekleed’ worden. Dus in een hoekje begint Gina met wat leuke spulletjes neer te zetten, ze brengt de sfeer in de toonkamer. Dat gaat goed! Het is een mooie hobby die nu zodanig uit de hand is gelopen dat de klanten van Wim soms vragen “Waar staan de meubels?” “Die staan onder de zooi van mijn vrouw.” ’t Hoorntje Woon & Cadeau heeft de toonkamer overgenomen.
Een hobby is het allang niet meer. Het is werk, leuk en mooi werk, dat zeker, maar ook hard werken. Dat wordt mij in dit gesprek met Gina al snel duidelijk. Van het begin af aan heeft zij haar zaak serieus opgezet. Met duidelijke openingstijden, elke dag van 9.00 tot 18.00 uur, op zondag de boekhouding en op maandag naar de groothandel voor de inkoop.
Met veel plezier heeft Gina de eerste tien jaar alles wat zij met de winkel verdiende weer in de winkel geïnvesteerd. Daardoor is het de mooie zaak geworden die het nu is en intussen ook een belangrijke bron van inkomsten.
“Veel groter dan ik dacht!”
Het is leuk als Gina vertelt over de standaard opmerkingen die mensen maken als ze voor het eerst bij ’t Hoorntje binnenkomen. Het meest gehoord is de opmerking: “Goh, het is veel groter dan ik dacht.” Op de voet gevolgd door “Wat jammer dat je hier zit en niet in het centrum van Emmen of Sleen.” Maar daar is Gina heel duidelijk in, “als ik in Sleen of Emmen zat met de winkel was ik er allang mee gestopt. Op deze manier, met de winkel naast het huis, is het vrij en ongedwongen, ik zou niet anders willen.”
Bij Gina lopen privé en werk dan ook heel natuurlijk in elkaar over. Haar kantoor zit in de laptop die in de woonkamer op tafel staat, naast de houtkachel waarin een heerlijk vuurtje brandt. En in de bijkeuken staat een prachtige, roomwitte schuifdeurenkast, die voorraad van de winkel blijkt te zijn.
Als wij (in de woonkamer, aan tafel, bij de houtkachel) zitten te praten gaat de winkelbel …. Met plezier loop ik met 
Gina mee, even lekker rondneuzen in de winkel en intussen hoor ik hoe persoonlijk en vertrouwd Gina met haar klanten omgaat. In dit geval drie vrouwen die een wandeling maken en daarbij bewust de route langs ’t Hoorntje uitgestippeld hebben omdat een van hen de winkel graag aan haar vriendinnen wil laten zien. Zo gaat het vaak, mensen leren ’t Hoorntje kennen en komen dan later met vriendinnen of familie terug. En dat ligt niet alleen aan de winkel, maar ook aan de manier waarop Gina met haar klanten omgaat. Contact met mensen is iets wat zij graag doet, dat straalt zij uit.
En ja, veel klanten zijn vrouw. Als er een man met zijn vrouw mee komt is hij veel sneller rond dan zij …. Daar heeft Gina, bij mooi weer, het ‘mannenbankje’ voor. Een tuinbank buiten naast de voordeur, waar manlief lekker in de zon op zijn vrouw kan zitten wachten. “En Wim is niet te beroerd om er dan gezellig even bij te komen zitten.”
Hoe gaan de zaken?
Uit het gesprek tot nu toe blijkt natuurlijk al dat de zaken prima lopen. Als ik aan Gina vraag hoe ze beslist en keuzes maakt in de inkoop, vertelt ze dat ze heel veel op gevoel doet. Zowel de inkoop als de inrichting; Gina gaat gewoon bezig. Van jongs af aan heeft Gina interesse in keukenspullen, daar is ook veel van terug te vinden in de winkel. Wat serviezen betreft heeft zij een bijzondere collectie en een grote voorraad. Emma Bridgewater en Royal Boch Kitchen zijn de grote merken. Door haar collectie van dat laatste merk heeft ’t Hoorntje landelijke bekendheid gekregen. Royal Boch Kitchen wordt niet meer door veel winkels verkocht en zeker niet met zoveel keus. En dat in Diphoorn!
Diphoorn op de kaart
Hoe krijg je nou landelijke bekendheid met een winkel in Diphoorn!? Door internet natuurlijk. Daarin investeert Gina veel, vanzelfsprekend in een goede website www.thoorntje.nl maar sinds 17 april dit jaar ook met de webshop. En ook dat groeit als kool. De eerste klant kwam uit Noorwegen en in een half jaar is ’t Hoorntje bekend in 25 landen!
’t Hoorntje heeft Diphoorn op de kaart gezet. Dat is een ding dat zeker is.
Er zijn veel mensen uit andere delen van Nederland die ‘een weekend Drenthe doen’ om ook ’t Hoorntje te bezoeken. Gina heeft er meerdere schoenzolen voor versleten, maar uiteindelijk voor elkaar gekregen dat de anwb een verwijsbord naar Diphoorn heeft geplaatst! En dat viel niet mee, want officieel heeft Diphoorn te weinig inwoners voor een anwb bord. Dus …
Via het logo is Diphoorn ook wereldwijd in beeld! Het is een pentekening van het uitzicht vanuit de achterdeur. En 
de naam? Die verwijst naar Diphoorn natuurlijk, maar ook naar de hoorn des overvloeds, die bescheiden begon als hoorntje.
Bescheiden beginnen?
Bescheiden, dat kan je niet zeggen van het nieuwbouwcomplex aan de Goornhoek in Sleen. Ook aan Gina vraag ik wat zij daarvan denkt. “Het is jammer voor Sleen, maar ik kijk er niet van op. De huur en de grootte van het pand maken het moeilijk er een inkomen te verwerven.” Gina denkt in oppervlaktes. Hoe kan je per m² een redelijk inkomen verdienen? “Misschien dat het voor een productiebedrijf te doen is of voor een adviesbureau of zakelijke dienstverlening, voor de detailhandel zijn de vaste kosten per m² te hoog.”
Door mijn gesprek met Gina realiseer ik mij extra goed dat je ook niet zomaar een sfeervolle winkel hebt. Gina heeft ’t Hoorntje door de jaren heen opgebouwd tot wat het nu is. Zelfs zij zou (zegt ze zelf hoor!) op een nieuwe plek met dezelfde 300 m² niet zomaar zo’n zaak op kunnen zetten. ’t Hoorntje is gegroeid en doorleefd in de goede zin van het woord.
Die ervaring levert ook veel mooie verhalen en leuke anekdotes op, waar Gina er veel van heeft! Zo vertelde ze dat het (na meer dan 20 jaar!) nog steeds voorkomt dat een klant voor het eerst de winkel binnenkomt en aan Gina vraagt: “Goh, wat mooi. Komt hier wel eens iemand?”
Ik houd het er maar op dat zo’n vraag voortkomt uit het eigen enthousiasme van de klant die zich realiseert dat ze net iets heel moois heeft ontdekt!
Tekst: Esther Spijkerboer
Foto's: Henk Steenbergen en eigen collectie 't Hoorntje