Slener in the spotlight: René Kemper
"Ik kom er zo aan", roept René van boven uit het raam als ik beneden sta en mij bij hem kom melden. Ik heb een afspraak met René Kemper. "Kom maar binnen" zegt hij "en wil je koffie?" Hij verontschuldigt zich omdat hij mij nog niet had verwacht. "Ik moest nog even het pak passen. Mijn kameraad Henk Hoving uit Erm gaat binnenkort trouwen. En ik dacht, het kan nog net voordat hij komt. Het pak past gelukkig nog steeds."
Hier kom ik weg…
René is opgegroeid in Sleen is de zoon van Ger en Klary, ook bekende gezichten in de Slener gemeenschap. René heeft een oudere zus, Ineke, die bekend is als verslaggeefster bij RTV Drenthe en woonachtig is in Nieuw-Amsterdam.
René woont nu sinds 4 jaar aan de Batingestraat 25 in Sleen. René is 30 jaar, de volgende maand 31 en is geboren en getogen in Sleen. “En dat blijft ook wel zo”, zegt hij vastbesloten. “Ik ga hier niet meer weg. Ik heb hier al mijn vrienden” En als hij ze zo opsomt zijn dat er velen. Vrienden die hij kent van jongs af aan, al van school, eerst op De Akker, daarna op de fiets naar Oosterhesselen en nog wat later naar Emmen naar de Middelbare Landbouwschool en een jaar veehouderij in Hardenberg. Want je moet natuurlijk wel een diploma. Maar toen was hij er ook wel klaar mee. Hij ging aan het werk bij de manege in Sleen en bij Roelof Klinkhamer. Toen deze daarna met het landbouwbedrijf is gestopt, heeft René nog een korte tijd bij van Gansewinkel gewerkt en nu sinds drie jaar werkt René bij Willem Trip in 1e Exloërmond. Trip heeft een transportbedrijf, een akkerbouwbedrijf en een pluimveebedrijf met zes man personeel. René heeft het daar erg naar zijn zin. De werkzaamheden zijn heel divers en bestaan soms uit combinen zoals vorige week, het mesten en schoonmaken van de kippenschuren en het vervoer van houtbouw voor het transportbedrijf. Met de vrachtwagens vervoert hij zand en grind maar ook hout voor de bouw van prefab schuren. Dat brengt hem o.a. naar Zeeland, Rockanje en afgelopen maandag nog naar Almere. En dat is meestal heel vroeg opstaan. Ook het werken met de kraan en de shovel mag hij graag doen.
Helpen waar je kunt
René wordt vaak gebeld en gevraagd of hij kan helpen en hij zegt niet vaak nee. Menigeen weet hem te vinden en waar hij kan helpen doet hij dat ook. "En, stelt René, als je een ander helpt, kun je zelf iemand ook nog eens een keer vragen om jou te helpen." Een logische beredenering maar niet altijd zo vanzelf sprekend. René helpt bij diverse activiteiten in het dorp o.a. bij de SAS met de appelactie om de activiteiten rondom Koningsdag mogelijk te maken. En ook op de dag zelf bij het klaarmaken van het terrein. Wanneer Sleen het Zuidenveld organiseert, is René in de weer bij de straatversiering maar ook soms bij het vervoer van de jury, in de optocht met de versierde wagens en ook weer bij het terrein klaarmaken en opruimen. Door zijn vader Ger, die penningmeester is van de ijsvereniging, is René ook haast vanzelf betrokken geraakt bij de ijsvereniging in Sleen.
Hij fungeert daar als baancommissaris en helpt bij allerhande onderhoudswerkzaamheden rondom de ijsbaan zoals bijvoorbeeld het bomen snoeien. "Tja en in de bestuurskamer van de ijsvereniging is het ook vaak gezellig" vertelt René met een glimlach. En niet alleen in de winter maar tot voor enkele jaren werd door de ijsvereniging ook jaarlijks een skeelertocht georganiseerd in het voorjaar en op de laatste zondag van het jaar is er dan de winterwandeling. Allemaal activiteiten waar René het nodige aan bijdraagt.
Brandweerman
Sinds 2010 maakt René ook deel uit van het plaatselijke korps van vrijwillige brandweerlieden en heeft ook daar weer vrienden gemaakt. Door o.a. Roelof Klinkhamer kwam René bij het korps terecht. En doordat ze het onderling goed kunnen vinden bij de brandweer bevalt het hem daar prima. Dat is overigens ook een voorwaarde want je moet wel op iemand aan kunnen tijdens crisissituaties.René heeft wel erge dingen meegemaakt zegt hij, maar hij loopt er niet mee te koop. Hij kan er meestal goed tegen wanneer er grote branden zijn of ongelukken waar personen bij betrokken zijn. Hij herinnert zich een voorval dat er acuut gereanimeerd moest worden. Niet iets waar de meesten op zitten te wachten. Maar René zegt: "Ja, een keer moet toch de eerste keer zijn en dat ga ik dan niet uit de weg". Dus heeft hij zichzelf aangediend. Wat zeer belangrijk is volgens René dat ze na soms heftige gebeurtenissen altijd goed worden opgevangen door bijvoorbeeld collega brandweerlieden van omliggende korpsen, met koffie en om er over na te praten.
De verstandhouding met andere korpsen is overigens goed, want Sleen is 2e uitruk als er zich een brand voordoet in de regio van Emmen. Per jaar rukken ze ongeveer 65 keer uit. René heeft de functie van hoofdbrandwacht en chauffeur. Door zijn werk is hij meestal inzetbaar op het moment dat hij los werk heeft en op het bedrijf is. Zijn baas verleent hem alle medewerking en meestal is het nooit een probleem als hij wordt opgeroepen. Alleen wanneer hij op de vrachtwagen zit en ergens op tijd een vracht moet afleveren moet voor zijn werk, dan natuurlijk niet. René vertelt dat je om toe te treden tot het korps wel werkzaam en woonachtig in Sleen moet zijn. Hij werkt dan wel niet in Sleen, maar hij was er al bij van voor deze regeling.
Tot een bepaalde leeftijd kun je brandweerman zijn. Gelukkig dienen zich nu weer jonge jongens aan. En belangrijk daarbij is, zegt René nog eens dat er onderling een goede klik moet zijn om het werk te kunnen doen. Het brandweerkorps van Sleen valt onder de Veiligheidsregio Drenthe en bestaat uit ongeveer 16 brandweermannen. Voor je als brandweerman meedraait moet je eerst een opleiding volgen en vervolgens oefenen de mannen om de week steevast op maandag. Bij de kazerne of soms op andere plaatsen zoals onlangs nog bij de leegstaande woning aan de Menso Altingstraat 21.
Winter Carbage Run
René is niet zo’n vakantieman. Hij is meer van de winter zegt hij. En dan vooral de wintereditie van de Carbage Run; een straatrally door Europa. Vijf dagen op pad. Bij de Carbage Run gaat het vooral om gezelligheid ’s avonds en overdag; lol maken, dat is wat René hierin zo aanspreekt, dus niet alleen om snelheid of tijd. Er is wel een wedstrijdelement. Er moeten opdrachten gemaakt worden. René pakt meteen de laptop erbij om mij de foto’s te laten zien. Hij herinnert zich die keer dat ze soep aten op de motorkap en dat de worsten in de auto aan de spiegel hingen. Voor de opdrachten werd er een koelkast leeggehaald met colaflesjes en ging een van de jongens in de koelkast met het deurtje dicht om zich te laten fotografen. De route is elk jaar anders. Zo is René in 2015 naar Noorwegen en Zweden geweest. De rendieren vlogen je om de oren zegt hij. Het was prachtig. Kilometers door de sneeuw met afstanden van soms 500 tot 600 kilometer op een dag. In 2014 was het eindpunt Kirchberg in Tirol. René heeft foto’s waarbij er tussen hoge sneeuwwanden wordt gereden. Ze waren ook eens op pad met een oude Grand Cherokee die het begaf en uiteindelijk helemaal total loss was. Aan flarden zegt René, we hebben alles van waarde eraf gesloopt en de rest achtergelaten.
In 2016 ging de rit via Zwitserland, Frankrijk en Italië naar Andorra. In een dolle bui dachten de jongens: we gaan met elkaar op wintersport. Met dertien man in het vliegtuig naar Kirchberg om te skiën en niet onbelangrijk de après-ski.
De zwemvierdaagse
Op de vraag of hij aan sport doet zegt René: "ik kan het niet wachten. Ik heb het te druk met mijn werk. En door mijn werk krijgt ik ook beweging genoeg." En hoewel hij geen actieve sporter is, is hij onlangs wel een uitdaging aangegaan met een paar jongens. "Ik hou nog wel van zwemmen. En dit seizoen heb ik meegedaan aan de zwemvierdaagse in het Bosbad. Ik wilde 100 baantjes zwemmen maar daar kwam het niet van. Daar was de ruimte en de gelegenheid niet voor". Wel heeft hij elke avond het aantal baantjes opgevoerd van 30 naar 40 tot 60 baantjes.
Sleutelen
René is een verzamelaar en mag graag sleutelen. In het achterhuis, in het schuurtje en achter het huis, staan een bromfiets uit de jaren ’60, een mobylette, een solex, een Kreidler en een scooter. Soms loopt hij een brommer of een scooter tegen het lijf, koopt hem op om daarna op te knappen en vervolgens weer te verhandelen.
Gezelligheid
"Sleen is geen Dalen" zegt René. "Het is een mooi dorp, maar als er iets georganiseerd wordt en alles klaargezet en opgeruimd moet worden zijn het vaak dezelfde mensen die het moeten doen. En op de terrassen in Sleen tref je weinig Sleners en zijn het ook vaak weer dezelfde mensen". Dat vindt René wel jammer als iemand die van gezelligheid houdt, graag met mensen omgaat en graag met vrienden een biertje drinkt. Kortom: René Kemper is een helper, een jongen in de gemeenschap die houdt van gezelligheid en waar je op kunt bouwen.
Klik hier voor alle foto's van Guido Hansman
Verslag; Gienus Woldring