Slener in the Spotlight: Sieger van der Laan
Op een mooie woensdagochtend had ik een afspraak met Sieger van der Laan uit Noord-Sleen. Velen zullen Sieger kennen van school, muziek of volleybal. Vooraf aan ons gesprek liet hij zijn mooie huis en tuin zien. Daarna, onder het genot van een vers kopje koffie, gemaakt door Maria zijn vrouw vertelde Sieger over zijn leven.
Het verhaal, opgetekend door Sieger zelf, gaat als volgt:
Friesland de Wouden daar ben ik geboren in Zwaagwesteinde (1938).In de volksmond heette het dorp De Westereen. Kenmerkend voor de Woudstreek zijn de weilanden met hakhout omrand. Wie op de N381 naar Drachten rijdt, krijgt na Appelscha een goed beeld van de Friese Wouden.
In 1944 ging ik naar de basisschool. Daar was ik niet zo blij mee. Mijn leventje van vrijheid werd sterk beperkt. In het najaar kreeg ik mijn vrijheid terug. De Duitse bezetter vorderde de school. Het “ Onbezet Gebied”, zoals Zwaagwesteinde in 1940-1945 werd genoemd, kreeg militaire controle.
“Noar Stad tou”. Mijn ouders en hun drie kinderen verhuisden naar de stad Groningen. Naar een bovenwoning in de Oranjebuurt. Dat was wel even wat anders dan de ruimte van Zwaagwesteinde. De school heette Abraham Kuyperschool. Van Abraham Kuyper had ik nog nooit gehoord. Men sprak hier Stadsgronings of Nederlands. Fries was ver weg. Ruimte was er in het Noorderplantsoen. Je kon er wandelen en eendjes voeren. Geen slootje springen en ravotten.
Een paar jaar later gingen we in Winschoten wonen. Een stuk bos voor ons huis en verderop het kleine kanaaltje. In mijn beleving een eldorado. Er werd Oldamster Gronings gesproken. Misverstanden waren schering en inslag. Een buurjongen vroeg of ik meeging naar de “pidjes”. In die tijd las ik graag boeken van Karel May die zich afspeelden in Noord-Amerika. Indianenverhalen spraken tot mijn verbeelding. De “pidjes” had ik vertaald met paardjes. Avontuurlijke uitnodiging leek me dat. Helaas gingen we niet naar paarden maar naar een perenboom.
Bij mijn vrienden stond een harmonium in de huiskamer. ’s Zondags zongen we liedjes uit de bundel van Johannes de Heer. Mijn ouders kochten ook een harmonium en ik kreeg orgelles. Na een paar jaar mocht ik geregeld met mijn leraar optreden. Hij speelde viool en was koordirigent. Dat was erg stimulerend. Toen ik 17 jaar was verhuisde mijn leraar en volgde ik hem op als organist van de Lutherse kerk in Winschoten. Ook speelde ik op het Van Oeckelenorgel in Beerta. Hier leerde ik mijn vrouw Maria kennen. Waar orgelspelen al niet goed voor is.
Als onderwijzer werkte ik een paar jaar in het Groningse Onstwedde. Na het behalen van de akte Frans en MO-A Nederlands werd ik leraar op de Chr. ULO in Winschoten. Naast schoolwerkzaamheden was ik betrokken bij volleybal als speler, trainer en scheidsrechter. In 1979 verhuisden we met onze twee zonen naar Noord Sleen. Mijn nieuwe werkplek was in Emmen op de Chr. Mavo “De Sleedoorn”. Na een aantal jaren werd het Protestants onderwijs gebundeld tot het “Hondsrug College”.
Nadat ik met pensioen ging deed ik een 4-jarige cursus koordirectie in Zwolle, nam zanglessen aan de Muziekschool Coevorden, zong in het Drents Kamerkoor, Asser Bachcantate groep en in Projectkoren. In de zomervakantie gingen mijn vrouw en ik naar koorstages in België. Van diverse koren was ik dirigent waaronder de Cantorij van de Hervormde Kerk in Sleen. In 2003 nam ik weer orgelles van Johan Gerkes, organist van de Jozefkerk in Assen. Sinds 2007 ben ik organist van de Protestantse Gemeente Sleen. Speel regelmatig op het Vollebregtorgel in de Dorpskerk en op het Van Oeckelenorgel in de Ontmoetingskerk. Vanaf 2012 heb ik jaarlijks 2 muziekavonden verzorgd in “Ons Centrum” in Sleen. Muziek, een onuitputtelijke bron in het leven.
Ton, onze verslaggever, sluit deze Spotlight af met het volgende:
Muziek speelt en speelde een belangrijkje rol in het leven van Sieger, hij vindt hier veel voldoening in en wil zijn kennis van muziek graag overbrengen aan anderen. Binnenkort start Sieger weer met de muziekavonden in “Ons Centrum”, indien u na dit lezen van dit verhaal hier ook bij wilt zijn dan is dit mogelijk: op donderdagavond 8 november van 19:30 tot 21:30 is de eerste bijeenkomst.
Het is iedere keer weer mooi om aan te horen hoe enthousiast mensen vertellen over hun passie. Zijn enorme kennis van muziek heeft bij mij veel indruk gemaakt. Sieger en Maria van der Laan bedankt voor de koffie en bijdrage aan deze rubriek.
Verslag: Sieger van der Laan en Ton Leijten
Foto's: Ton Trompert