Slener in de spotlight: Joop Ackerman
Deze keer staat Joop Ackerman centraal in de rubriek Slener in de spotlight. Joop was bijna dertig jaar huisarts in Sleen. Op 2 september neemt hij afscheid van de bevolking en van zijn collega’s.
Ik zoek Joop op bij hem thuis, waar hij zich opmaakt voor een etentje met mij. Ellen zit in hun prachtige tuin met hun hond. Ze hebben een waar paradijsje achter hun huis met een vijver, veel bloemen en een paar heerlijke zitjes. Als Joop klaar is komt hij bij ons zitten en maken we een paar foto’s voor dit artikel en moet natuurlijk hun lievelings golden retriever erbij.
De jaren dat ik gestopt ben met dokteren zijn we vaker samen uit eten geweest om bij te praten over het vak en alles wat fijn was om over van gedachten te wisselen. Deze keer valt de keuze op restaurant de Aelder Stroom. We worden gastvrij ontvangen in de tuin en beginnen met een heerlijk drankje dat onze traditie geworden is: een glas witte wijn met een scheut campari erin.
Intussen voert het gesprek alle kanten op: er zijn zoveel herinneringen. We beginnen met de jeugd van Joop. Hij is geboren in Veenendaal. Hij komt uit een gezin met vier zussen. Een ervan heet Tootje en woont in Italie, waar Joop en Ellen vaak naartoe zijn geweest. De vader van Joop is al jong overleden. Joop was toen pas 12 jaar oud. Zijn moeder is gelukkig heel oud geworden en Joop en Ellen hebben heel goed voor haar gezorgd.
Na de middelbare school studeerde Joop werktuigbouwkunde. Met zijn diploma op zak ging hij varen en werkte op een groot schip in de machinekamer. Hij vond dit helemaal niks en ging na een jaar weer van boord om voor een bedrijf in meet- en regelapparatuur te werken. Dit bevredigde hem ook niet erg en op zijn 27ste besloot hij om geneeskunde te gaan studeren in Utrecht. Meer onder de mensen en geen droge apparatuur.
Dat was een goede keus. Joop studeerde eerst in Utrecht en liep zijn co-schappen in Brabant. Tijdens zijn co-assistentschap verloskunde ontmoette hij Ellen die daar als verloskundeverpleegkundige werkte. Dat werd een relatie voor het leven. Hier deed hij al veel bevallingen en later nog veel meer tijdens een assistentschap in het Scheperziekenhuis. Zo zijn ze dus vanuit Brabant in Drenthe beland, om daar ook niet meer weg te gaan.
Ze woonden eerst in Emmen en na een paar jaar deed Joop de huisartsenopleiding in Groningen. Zijn eerste stageplek was Klazienaveen en de tweede Sleen bij Auke Grondsma en mij. Dat was in 1993. Joop is in Sleen blijven werken ook toen Auke wegging en in 1998 is hij maatschapslid geworden van de Slener Huisartsenpraktijk.
Het diner wordt binnen in het restaurant uitgeserveerd en wij praten rustig verder.
Joop heeft intussen ook al zijn 25-jarig jubileum in Sleen gevierd met een steeds groter aantal assistentes. Aanvankelijk hadden we alleen Fenni en Ine en iets later Maria als apothekers- en doktersassistentes en nu bestaat de hele crew uit ongeveer 18 man en vrouw.
Joop beoefende het vak zeer toegewijd. Hij zegt zelf: "Ik ben altijd oprecht betrokken geweest bij mijn patiënten. Ik vond het heerlijk om zaken uit te pluizen en vergaarde veel kennis om dit goed te kunnen doen."
De collega’s vonden hem altijd een lopende encyclopedie. Het was opvallend dat hij altijd naar Utrecht (zijn bakermat) ging om na te scholen. Daar voelde hij zich meer thuis dan in Groningen. Ook chirurgische verrichtingen en injectietherapie lagen hem na aan het hart evenals de oogheelkunde. Daarnaast kon Joop goed luisteren en psychische begeleiding hoorde ook bij hem. De organisatie van de praktijk liet hij graag over aan Ine en Harmen.
Zijn privéleven samen met Ellen speelde zich in Nederland af met de hond uitlaten, veel lezen, uit eten gaan, wat tennis en golf en een volkstuin bewerken. Groter waren hun vakantie-escapades in het buitenland. Eiland hoppen in Griekenland, oudheden bekijken in Egypte, wilde dieren spotten in Zuid-Afrika en vaker vrienden bezoeken in Zuid-Amerika enzovoort.
Begin dit jaar heeft Joop zijn maatschapsdeel overgedragen aan Harmen van Duijn en Marlieke Lohues en recent is ook Lysette Boersma de club komen versterken. Een vervelende bijkomstigheid was dat Joop aan zijn hart geopereerd moest worden, wat intussen ook met succes is verlopen. Hij kan dus met een gerust hart zijn tijd tot 2 september uitdienen zoals hij graag wilde.
Iedereen heeft de gelegenheid om Joop uit te zwaaien op 2 september van drie tot vijf in de Deel.
Na een lekker diner en de koffie gaan we via de Drentse weggetjes huiswaarts en ik ga hopelijk nog heel vaak met Joop weer even bijpraten in een mooie gelegenheid.
Joop en Ellen, het ga jullie goed!
Verslag en foto's: Ton Trompert