Slener in de spotlight: Nicole Piening

Deze keer staat Nicole Piening uit Noord-Sleen centraal in de rubriek Slener in de spotlight. Nicole is vooral bekend als het gezicht van Bosbad Noord-Sleen.

Op een warme woensdagmiddag in oktober ben ik te gast bij Nicole Piening. Als ik haar benader voor een interview geeft ze aan dat leuk te vinden, als de focus ligt op waar ze zoals mee bezig is en niet op haarzelf. “Nicole heeft genoeg woordjes”, zou haar moeder zeggen volgens Nicole. Daarmee geeft ze aan dat het bij Nicole niet aan woorden ontbreekt en dat bleek ook tijdens het gesprek wat ik met haar had. Een bevlogen iemand die enthousiast vertelt over wat haar zoal bezig houdt. En ze viel inderdaad geen moment stil tijdens het gesprek wat ik met haar had. Zo makkelijk en zo veel kan Nicole vertellen over wat haar bezighoudt. 

Ik heb een gesprek met Nicole Piening (42), geboren te Emmerhout, 30 juni 1980. “Maandagochtend 10 uur”, vult ze aan. Lachend zegt ze: “Anderen zeggen dat is kenmerkend voor jou, toen was je al van de klok en van de controle”. Ze is in Emmerhout naar de basisschool gegaan en daarna naar het VWO aan de Oosterstraat. Ze komt uit een gezin met vader, moeder en een jonger zusje. Haar ouders zijn gescheiden, maar de onderlinge band is heel goed, ook met haar stiefvader. Ze zien elkaar allemaal regelmatig. Zus Anouk woont ook in Noord-Sleen en is getrouwd met Wytze Kooistra. “Dus grappig “, zegt Nicole, “We zijn beiden in Noord-Sleen terecht gekomen door onze partners”.  

Na de schooltijd
Na de schooltijd in Emmen is Nicole gaan studeren in Leeuwarden, Retail Management. Dit is een 4-jarige HBO-opleiding. Tijdens de opleiding heeft ze een jaar stage gelopen, een halfjaar bij V&D en een halfjaar bij de HEMA in Zwolle. Hoe kwam ze op Retail Management? Nicole: “Op de dag dat ik 15 werd, begon ik te werken bij C&A. Dat vond ik zo fantastisch en toen ik een keer in een tijdschrift over Retail Management las, wist ik wat ik wilde worden: leidinggevende in de retail”. Na de opleiding is ze afgestudeerd op het hoofdkantoor van C&A. Ze werkte daar van haar 15e tot haar 22e. Een super mooi bijbaantje, volgens Nicole.  

Delft
Vanaf haar 16e is Nicole bij Wim Wielens. Wim studeerde in Delft toen Nicole klaar was met haar studie. Dus gingen ze daar samenwonen. Nicole kreeg een baan als verkoopchef in opleiding bij de HEMA en na de opleiding in Leidschendam, werd ze gestationeerd in Delft. Toen Wim klaar was met studeren hebben ze tegen elkaar gezegd wat willen we, blijven we in het westen of gaan we terug. Nicole: “Ik wilde heel graag terug vanwege de familie en Wim wilde ook graag terug vanwege de ruimte die hij heel erg miste”. 

Noord-Sleen en een nieuwe richting
Dus heeft Nicole aangevraagd bij de HEMA of zij overgeplaatst kon worden naar het noorden. Er liep een heel mooi project bij de HEMA en daar kon en wilde Nicole haar bijdrage aan leveren. Daardoor konden ze terug verhuizen naar het noorden en zodoende hebben ze in Noord-Sleen drie jaar in het huis naast het café gewoond. Na dit project bij de HEMA  is ze verkoopchef geworden in Almelo, en weer wat later doorgestroomd als store manager, waarbij ze leiding gaf aan 70 ‘man’ personeel.

In de periode daarna werd HEMA overgenomen door een investeringsmaatschappij en daardoor vond Nicole het wat minder leuk daar. Er kwam een andere sfeer en cultuur die minder goed bij haar paste. Ze wilde wat anders. Ze kende iemand die bij IKEA werkte en daar heel enthousiast over was. Na een gesprek kon ze in Hengelo terecht, eerst als teammanager Customer Service. Wat later werd Customer Service uitgebreid naar Customer Relations en kon zij na het vertrek van de vorige manager zelf manager worden op die plek. “Dat was een hele pittige baan”, zo vertelt Nicole. Inmiddels was de oudste zoon Mats geboren. “Ik ben perfectionistisch”, zegt Nicole over zichzelf. "En een controlefreak, dat is soms een fijne eigenschap maar dat kan jezelf ook gigantisch in de weg zitten”. Het werd teveel met een kind erbij en na lang beraad is ze ermee gestopt. Daarna had ze de tijd om na te denken, wat wil ik en wat wil ik niet. Ze wilde niet meer een baan over ver en geen baan waar ze na het werk ook nog steeds mee bezig was in haar hoofd. 

Interim
Daarna werd ze zwanger van de tweede (Quin). Na de kraamtijd heeft ze nog even een interim-baan gehad bij de ARBO unie. Ze kreeg de opdracht om twee teams uit Friesland en Groningen samen te voegen tot een functionerende klantenservice. Nicole moet er om lachen als ze vertelt: “Het was een typische blauwdruk van Friezen en Groningers die niet samen willen werken”. Dat was voor een halfjaar en nadat het was afgerond en gelukt, is ze toen weggegaan. 

Super leuk om te doen: Het zwembad
En ongeveer in die periode kwam het zwembad op haar pad. Ze is daar begonnen als secretaris in het bestuur. Dat heeft ze twee jaar gedaan. Door iemand uit de vriendengroep die ook in het bestuur van het zwembad zat, is ze gevraagd voor het bestuur. Was dat ook vanwege haar sportieve inslag? “Nou nee”, zegt Nicole. “Want ik ben niet heel sportief, maar ik vind zwemmen wel heel leuk”. In 2017 vertrok de teamleider bij het zwembad, omdat deze elders een fulltime baan kon krijgen. En nadat eerst nog iemand anders die rol overnam, maar het toch niet zag zitten na een paar weken, werd Nicole hiervoor benaderd. Nicole stond wel open voor een leuke en gezellige baan en na een weekend nadenken, heeft ze de uitdaging geaccepteerd. In 2017 is ze toen ook de opleiding voor toezichthouder gaan doen. Ondertussen doet ze dit werk dus al 5 jaar met heel veel plezier. “Het is zo mooi om te kunnen bijdragen dat zo’n mooie voorziening blijft bestaan”, voegt ze er aan toe. 

Welke activiteiten ontplooien ze zoal bij het zwembad? Nicole: “We hebben afgelopen seizoen alle groepen 5 t/m 8 van de basisscholen in de oude gemeente Sleen benaderd voor een project: Gym in het water, dit is een project om de zwemvaardigheid en veiligheid hoog te houden. ”Een project opgezet samen met de beleidsmedewerker Sport en Bewegen van de gemeente Coevorden, waardoor de scholen ook geen kosten hebben. “Super leuk om te doen”, vindt Nicole.  En de Zwemvierdaagse is natuurlijk ook een heel leuk jaarlijks terugkerend evenement. En vorig jaar hebben ze de kiosk 'een soort van' laten certificeren met het oog op gezonde voeding. Het gaat er daarbij om dat er ook gezondere keuzes binnen het assortiment gemaakt gaan worden.

Wat zijn de plannen voor het komende jaar? Nicole wil de basisopleiding tot aquasporttrainer gaan volgen om zo deze trainingen ook zelf soms te kunnen verzorgen. Haar collega Ingrid, heeft die basis al en gaat nu de vervolgcursus doen. Zij deed afgelopen seizoen de lessen en dat was een groot succes. “Daar gaan we lekker mee door, net als met aquakids”, aldus Nicole. En het project met de scholen wordt voortgezet in het komende jaar. Er zijn ook contacten met de buitenbaden in Zweeloo en Zwinderen. Zo hebben ze samen de actie BlueSaturday bedacht; hierbij kreeg je, als je op BlueSaturday een abonnement bestelde, 25% korting, welke werd gefinancierd door de gemeente uit coronagelden. Dat was een groot succes, want ze hebben nog nooit zoveel abonnementen verkocht als vorig seizoen! De baden bestaan allemaal als stichting en worden als zodanig ondersteund door de gemeente. De coronajaren waren ook voor de zwembaden zware jaren, “maar we zijn er goed doorgekomen”, vertelt Nicole. “Het is wel fijn dat de gemeente zo wilde bijdragen, omdat we zo niet zelf het gat hoefden te dichten en je reserveringen voor bijvoorbeeld onderhoud overeind konden blijven. We hebben onlangs het bad opnieuw gecoat. Daar was ook weer een club vrijwilligers van de partij om bij te helpen; net als dat die voor ons klaarstaan om te helpen bij groenonderhoud, klusjes, de kassa en de schoonmaak. Heel fijn om ons mooie bad zo met z’n allen in stand te houden.”

Andere baan erbij
Nicole: “Vorige winter dacht ik de kinderen zijn wat groter en die winters zijn wel een beetje saai. Ik doe wel bestuurlijke dingen, maar dat is geen dagelijks werk”. Toen heb ik wel eens een balletje opgegooid in mijn vrienden- en kennissenkring van "Ik zou in de winter ook wel weer wat willen doen, maar ik wil de baan bij het zwembad echt niet kwijt, dus het moet er in de zomer bij te doen zijn”. Via een vriendin kwam ze terecht bij AndereStart MBO. Dat is een onderwijsinstelling die opleidingen verzorgt voor aan de ene kant: doktersassistenten, voornamelijk zij-instromers en aan de andere kant: bijzondere doelgroepen, met als grootste klant DJI (Dienst Justitiële Inrichtingen). Nicole vervult daar de rol van coördinator Examenbureau. De hele administratie rondom examinering komt voor haar rekening. Het is een kleine onderwijsinstelling, die erg hard is gegroeid de afgelopen jaren. Ze maken nu weer een professionaliseringsslag. Het oprichten van het Examenbureau hoort daarbij. Grappig verhaal: in de zomer tijdens een overnachting bij de betreffende vriendin op de camping in Brabant, kwam de directeur van AndereStart langs en  is onder het genot van een wijntje en hapje beklonken dat Nicole bij  AndereStart aan het werk kon gaan. Dus sinds september heeft Nicole een nieuwe baan. “Het is super leuk”, vertelt ze “met een hele bevlogen club mensen”. Het is een team van ongeveer 10 mensen met daarnaast een heleboel ZZP’ers die de studenten begeleiden of examineren. “Ik kom er naarmate ik ouder word en door mijn werk en ander bezigheden steeds meer achter wat ik echt leuk vind en dat wat ik leuk vind dingen zijn die aan de maatschappij gerelateerd zijn. Zoals het zwembad in stand houden, meewerken aan mensen nieuwe kansen geven en me inzetten voor goede doelen.” Dat is hoe we terechtkomen bij haar lidmaatschap van Ladies’ Circle Suydevelt.

Ladies’ Circle, vriendschap en service
“Sinds februari ben ik lid van Ladies’ Circle Suydevelt. Ik ben best wel een sociaal dier”, zegt Nicole. Nieuwe ondernemende mensen leren kennen, vindt Nicole echt heel leuk. En je inzetten voor een goed doel vindt ze ook heel belangrijk. En dat doen ze bij ‘de Ladies’ door de handjes uit de mouwen te steken en/of door geld op te halen door middel van het organiseren van activiteiten. Ladies’ Circle is een internationale organisatie en staat voor vriendschap en service. Het is voor ondernemende jonge vrouwen tot 45 jaar. Door een vriendin is Nicole op het spoor gebracht. In juni 2022 is Ladies’ Circle Suydevelt officieel opgericht en door de landelijke organisatie gecharterd. De dames komen maandelijks samen voor een vergadering. De ene maand ligt de nadruk wat meer op gezelligheid d.w.z. er wordt lekker gegeten en bijgekletst en daarna kort vergaderd. En de andere maand is het een langere vergadering waarbij de organisatie voor alles wat ze willen gaan doen voor servicedoelen worden besproken en uitgezet. Maar ook die vergaderingen gaan met heel veel gezelligheid gepaard. Ladies’ Circle Nederland kiest elke twee jaar een goed doel; dat is nu landelijk de ziekte van Huntington (een hersenziekte). Daar zet de Ladies’ Circle Suydevelt zich gedurende twee jaar ook voor in en daarnaast kiest elke circle jaarlijks een eigen goed doel in de regio.

Het doel wat uit de hiervoor aangestelde commissie naar voren is gekomen is menstruatie-armoede. En naast dit organiseren ze ook wel eens snelle acties of hebben ze bijvoorbeeld zwerfafval opgeruimd en spullen ingezameld voor Oekraïne. Bij het doel menstruatie armoede gaat het over vrouwen en meisjes die geen toegang hebben tot menstruatie producten, omdat ze het niet kunnen betalen. Nicole: “Het probleem is niet zozeer dat er een tekort is aan financiële middelen om hier iets aan te doen, maar de onbekendheid van dit probleem (1 op de 10 meisjes en vrouwen hebben geen geld voor menstruatieproducten met alle gevolgen van dien: bijvoorbeeld verzuim van werk of school) en hoe menstruatieproducten bij de doelgroep te krijgen, want er heerst ook vaak schaamte over. Het armoedefonds (waar dit doel een onderdeel van is) stelt gratis menstruatieproducten beschikbaar via zogenaamde MUP’s (menstruatieproducten uitgiftepunten). Wij denken er over om deze MUP’s  te maken en die op goede lokale strategische punten te gaan ophangen. Maar ook om het onder de aandacht brengen en bijvoorbeeld voorlichting te gaan geven op scholen”, zo vertelt ze. Op de vraag op welke manier ze dan aan geld komen hiervoor, zegt Nicole: “Door middel van het organiseren van leuke activiteiten, zo hebben we een bingo gehouden in Dalen vorig jaar. Toen was het goede doel de speeltuinvereniging Dalen. Met de opbrengst daarvan konden we een cheque van 1250 euro geven aan de speeltuinvereniging Dalen."

 
Vrijwilliger zijn en niks meer aan doen
Nicole is net  gestopt als bestuurslid van handbalvereniging Exito en de activiteitencommissie bij school. Ze is op dit moment nog voorzitter van de buurtvereniging en voor het zwembad doet ze ook wel eens wat in eigen tijd. Ze noemt zichzelf niet sportief en zou misschien wat meer aan sport moeten doen, vindt ze zelf. En wat betreft muziek. Ze vindt veel leuk, eigenlijk van alles en veel in de auto. Ze heeft vroeger wel altblokfluit gespeeld maar kan nu geen noot meer spelen. Nicole somt op: ‘We zijn wel naar Sweelpop geweest, Pinkpop, concerten en opera in de Arena, en toneel in Noord-Sleen vind ik ook leuk!”

“En wat ik doe voor het zwembad, daar steek ik wel veel uren in maar dat doe ik met alle liefde”, zegt ze enigszins bescheiden. Nicole zegt met trots over haar werk bij het zwembad: “ik mag gewoon doen wat ik leuk vind en waar ik goed in ben en het voelt ook niet als werk”. Ze is trots op de grote groep vrijwilligers bij het bad voor de diverse werkzaamheden en die dat allemaal belangeloos doen. Bij Nicole zit de creativiteit meer in het dingen regelen en iets voor elkaar krijgen. En boeken? “Ja, ik ben wel een lezer, ik lees graag thrillers, vakliteratuur heb ik ook wel gelezen maar nu niet meer, en een tijdlang psychologische boeken”, vertelt ze. “Ik lees nu tegenwoordig om lekker te lezen, bijvoorbeeld romans met als thema de Tweede wereldoorlog”. De boekenkast is eigenlijk vol en ik lees ook e-boeken maar eigenlijk koop ik het liefst elk boek. “Mijn droom is eigenlijk om een eigen kamer te hebben met zo’n hele grote boekenkast en een lekkere stoel”. Tuinieren vindt ze ook leuk als ontspannende bezigheid en wandelen en zwemmen natuurlijk. 

En een echt idool heeft ze niet. “Wees maar gewoon jezelf”, zegt ze vaak tegen zichzelf “En neem de tijd om na te denken om de dingen te doen die je echt wilt en dan komt er vanzelf iets op je pad dat daar heel goed bij aansluit. En daardoor voelt mijn werk niet als werk, ik vind het superleuk en ik krijg er nog voor betaald ook”. “Niks meer aan doen”, besluit Nicole met een lach, “Ik zit op mijn plek, dat is de conclusie”. 

Verslag: Gienus Woldring
Foto's: Ton Trompert