Slener in de spotlight: Selva Argüello Paz
Deze keer staat Selva Argüello Paz centraal in de rubriek Slener in de spotlight. In februari 2022 is zij samen met Richard Rolink eigenaar geworden van groepsaccommodatie aan de Brink in Sleen.
“Waar is jullie voordeur”, vraag ik als ik na twee keer aankloppen mezelf binnenlaat door de openstaande tuindeuren. Selva komt net naar beneden en zegt lachend, die hebben we eigenlijk niet echt, de tuindeur is de voordeur. Het pand aan de Brink ken ik goed. Ik heb er een jaartje in de bediening gewerkt toen ik een jaar of 16 was. Het pand is megagroot en heeft verschillende accommodaties. Zelf zijn Selva en haar man Richard in accommodatie 4 getrokken en is dit nu hun huis, (nog) zonder een echte voordeur.
Nadat ik een kop koffie heb gekregen en Selva me opdraagt ook een koek te nemen, want dat is iets wat ze ‘s avonds doen, komt ook Richard naar beneden. Richard en Selva zijn samen sinds 2016 en hebben in 2020 het pand aan de Brink gekocht van familie Jager. Met grootste plannen en dromen is dit stel van plan iets moois te maken van dit immense pand dat vroeger diende als evenementenzaal voor de meesten wel bekend onder de naam ‘Zwols’.
Ons gesprek gaat direct van start en we beginnen bij het begin. Waar Richard geboren en getogen is op Erica, heeft Selva Argentijnse roots. Haar volledige naam is dan ook Selva Azul Argüello Paz en haar beide ouders zijn Argentijns. Zij zijn eind jaren '70 als politieke vluchtelingen naar Europa gekomen. Eerst naar Spanje, zoals veel vluchtelingen vanuit Argentinië destijds, want daar was geen taalbarrière. Selva haar ouders hoopten hier te kunnen gronden en hun verdere toekomst op te bouwen. Maar waar Selva in 1980 geboren werd in Barcelona, moest het gezin Spanje zeven maanden na haar geboorte alweer verlaten. “Spanje en Argentinië lagen destijds politiek niet op één lijn en uiteindelijk weigerde Spanje nog meer vluchtelingen vanuit Argentinië binnen te laten”, vertelt Selva. Het land weigerde de familie Argüello Paz een verblijfsvergunning te geven.
Zo trokken ze verder door Europa op zoek naar een nieuw thuis, met Selva nog als kleine baby. “We hebben heel wat landen gezien en afgereisd. De reis ging in een korte tijd van Frankrijk naar België, naar Nederland, naar Duitsland en omhoog naar Zweden, maar we mochten of niet blijven of mijn ouders voelden zich er niet thuis”, vertelt Selva. Uiteindelijk zijn ze vanuit Zweden terug naar Nederland gekomen en hebben ze hier mede dankzij Amnesty International na vier jaar een verblijfsvergunning gekregen. Zo kwam het gezin, bestaande uit vader, moeder, drie dochters en een zoon, terecht in Emmen. Selva is de jongste van het stel en was uiteindelijk negen maanden toen ze zich hier in Nederland definitief vestigden. “Doordat we zo jong waren, was de Nederlandse taal geen probleem. We werden automatisch tweetalig opgevoed.”, zegt Selva. “Thuis spraken mijn ouders Spaans en op school werden wij de Nederlandse taal machtig. Uiteindelijk hebben ook mijn ouders Nederlands leren spreken en vonden zij hun draai in de Nederlandse maatschappij.”, vult ze aan.
Toch was het erg wennen voor haar ouders. Ze kwamen vanuit de grote stad Buenos Aires ineens terecht op het platteland in Drenthe, waar het vooral voor Selva haar vader wel erg stil was. Hij hield van muziek, samenkomen, gezelligheid en verbinden met mensen. Voor hem was iedereen altijd welkom om samen te vieren en te feesten. Iets wat in Argentinië echt in de cultuur zit. Dan was het op het gereserveerde Nederlandse platteland soms wel erg wennen. In Argentinië hadden Selva haar ouders een eigen leerfabriek en haar moeder was daarnaast ook kapster. Hier in Nederland gingen ze beiden in loondienst. “Mijn ouders werkten erg hard en veel. Als ik iets van ze geleerd hebt dan is het wel hun veerkracht, doorzettingsvermogen en het vechten voor je eigen lot”, zegt Selva. Haar moeder is nog steeds woonachtig is Emmen, haar vader is helaas twee jaar geleden overleden op 76-jarige leeftijd.
Selva heeft een grote liefde voor zang, dans, theater en het organiseren en plannen van evenementen en dit begon al vroeg. Ze heeft een vrije geest, is creatief en is een realistische dromer. “Ik ben erg visueel ingesteld en weet gemakkelijk iets vanuit mijn hoofd in werkelijkheid te creëren. Ik zie dingen voor me en kan het dan ook zelf realiteit maken”, zegt Selva. De passie voor muziek deelt ze met haar vader, die net als Selva zelf, in bandjes speelde. “Het grappige is dat hij zijn muziekcarrière eindigde als gitarist bij een shantykoor, hij was dus volledig ingeburgerd in de Drentse cultuur”, zegt Selva. Vanaf haar 17e speelde ze zelf in diverse bekende en minder bekende bands en trad ze op door heel Nederland en uiteindelijk ook in België en Duitsland.
Nadat ze in Emmen haar havo-diploma behaalde, wilde ze communicatie studeren. Maar hier stopte ze al snel mee toen ze doorhad dat deze studie niet kon bieden wat ze voor ogen had. Wat ze eigenlijk echt wilde was optreden en ze deed auditie bij de toneelschool in Amsterdam. Hier werd ze helaas afgewezen, maar ze zette door en begon aan de L.O.T. in Zwolle, een vooropleiding voor de toneelschool. Toen ze daarna ook bij de toneelschool in Utrecht niet terecht kon, pakte ze samen met haar toenmalige vriend de koffers om te gaan optreden in Mallorca. Ze werkte hier twee jaar in een groot hotel dat professionele theatershows organiseerde. “Hierin kon ik echt mijn ei kwijt. Zingen en optreden en ik mocht zelfs helpen met het ontwerpen en uitwerken van de decors”, zegt Selva. Een plek waar ze al haar creativiteit en passie in kwijt kon.
Toch werd het ook weer tijd om terug te gaan naar Nederland en gaf ze de toneelschool nog één kans. Ze deed opnieuw auditie en werd aangenomen op de DAPA in Zoetermeer, de Dutch Academy Performing Arts. Hierna volgde een mooie carrière in toffe theater- en dinnershow producties. Ze woonde destijds in Den Haag en speelde voor grote zalen. Uiteindelijk verloor ze het plezier in avond aan avond optreden en stapte ze uit deze showwereld, om vervolgens terug te verhuizen naar Drenthe. Ze liet zich omscholen tot allround groepsdocent en fitnesstrainer via de ALO-sportacademie en ging aan het werk bij een sportschool in Nieuw-Amsterdam. Maar ook hier liet ze haar liefde voor het organiseren van evenementen niet los. Waar ze maar kon, bleef ze dingen voor de sportschool organiseren en kon ze zo haar creatieve geest de vrije loop laten.
In 2016 ontmoete ze Richard, die op dat moment woonachtig was OP Erica. Hij komt uit een gezin met drie kinderen en is het middelste kind, geboren en getogen in dit zand-veen dorp. Net als Selva een vrije geest, iemand die niet graag beteugeld wordt. “Ik had nooit verwacht dat ik Erica zou verlaten, maar als ik dan zou gaan dan wilde ik ook ver weg, emigreren naar het buitenland”, zegt Richard. Samen met Selva hebben ze wel even gedacht te gaan emigreren, maar waar Richard de vrijheid van het leven op een afgelegen stuk grond al toe lachte, sloeg de realiteit bij Selva toe.
Inmiddels hadden ze een dochter gekregen en Selva vond het daadwerkelijk emigreren een te grote stap. Toch bleef het bij het stel kriebelen om iets te doen met hun drijfveer om te willen creëren en organiseren en kwam “toevallig” het pand van Jager in Sleen te koop. “Als je me twee jaar geleden had verteld dat we hier nu zouden zitten, dan had ik het nooit geloofd”, zegt Richard. En toch hebben ze de stap genomen en de sprong gewaagd!
Inmiddels zijn Richard en Selva nu sinds 2020 gesetteld in Sleen met drie jonge kinderen en hebben ze veel toffe en zoals je niet zult verbazen, grootse plannen. Momenteel dient het pand van 1300 vierkante meter ‘alleen nog maar’ voor de verhuur van accommodaties voor vooral grote groepen mensen, maar het stel heeft eindeloos veel plannen. “Waar Richard grenzeloos kan denken, help ik hem wel realistisch te blijven en stap voor stap nieuwe projecten uit te werken”, zegt Selva lachend. Ze denkt na over hoe projecten gemanaged kunnen worden en hoe ze dromen tot werkelijkheid kunnen brengen.
Naast het verhuren van de accommodaties willen ze vooral een plek creëren waar gezelligheid en samenkomst gerealiseerd kunnen worden. “Ik denk dat dat precies is wat ik van mijn vader meegekregen heb en wat nu mijn grootse drijfveer is”, zegt Selva. Mensen verbinden en samen laten komen door entertainment. Gezelligheid, het gevoel van kom erbij en met elkaar een leuke tijd hebben. Dat is waar Selva en ook Richard een toekomst in zien met hun pand. Een plek waar mensen naast overnachten en samen zijn met familie en vrienden, ook meer entertainment kunnen vinden. Niet alleen voor gasten van de accommodaties, maar echt een plek voor iedereen die wil verbinden en een leuke tijd wil hebben. Een plek waar we elkaar kunnen ontmoeten, waar we samen kunnen zijn en waar kinderen een avontuurlijke plek hebben om te spelen en te ontdekken.
“En je passie voor de entertainmentwereld dan, wil je nooit meer terug het podium op?”, vraag ik Selva. “Niet meer op de manier waarop ik het gedaan heb, maar het organiseren van bijvoorbeeld mooie dinnershows hier in dit pand met zoveel mogelijkheden… ja dat blijft wel kriebelen en dat zie ik in de toekomst wel gebeuren”, vertelt ze. “Maar stap voor stap”, zegt ze meteen. Daar komt toch die realistische dromer en moeder van drie jonge kinderen weer even naar boven. Toch is ze naast realistisch ook iemand die graag overal de humor van inziet. “Zonder humor kun je niet leven, daar wordt het heel saai van”, zegt ze met een brede glimlach.
Tekst: Sabrina Kregel
Foto's: Ton Trompert