Slener in de spotlight: Gienus Woldring
Deze keer staat Gienus Woldring uit Noord-Sleen centraal in de rubriek Slener in de spotlight. Een man met veel verschillende interesses en iemand die gemakkelijk in de huid kan kruipen van een personage. Iemand die, net als de verf die Van Gogh gebruikt voor zijn schilderijen, zijn leven inkleurt op veel verschillende manieren.
Ik bel aan, maar geen gehoor. Nogmaals. Weer niets. Vreemd, ik weet toch zeker dat we afgesproken hadden om 13:00 uur. Net wanneer ik door het raam wil gaan kijken of er iemand thuis is, hoor ik stemmen vanuit de tuin. “Daar zijn jullie”, zegt ik en Henny begroet me met een glimlach. Het is buiten koud en guur, maar zodra ik achter het huis kom zie ik dat Ton al druk bezig is met zijn camera. Hij maakt foto’s van Gienus, in de rol van Van Gogh. Hij lijkt er echt op vind ik. Zijn stoppelbaard rossig geverfd door Henny en zijn hoed en gewaad maken zijn look helemaal af. Gienus twijfelde eerst zelf een beetje of hij wel ‘geschikt’ zou zijn om nu zelf een keertje plaats te nemen op de stoel van de geïnterviewde, maar Ton en ik wisten hem over te halen en samen doken we met hem in een verhaal vol verschillende karakters en uitersten.
Na een aantal foto’s stappen we de warme woonkamer in en gaan we zitten aan de grote tafel. Tijd om het interview te beginnen. Gienus en ik werken nu zo’n twee jaar samen aan de rubriek Slener in de spotlight, maar ik weet eigenlijk nog niet zoveel over hem. Gienus zelf werkt al 12 jaar voor de rubriek en heeft al menig interview afgenomen en opgeschreven. Ook Ton draait al een tijd mee als fotograaf voor deze rubriek. Wat ik wel al wist is dat Gienus getrouwd is met Henny en dat ze samen twee dochters hebben die het nest al hebben verlaten. En dat Gienus al heeel heeel lang voor de Rabobank werkt dat wist ik ook.
We beginnen bij het begin. Gienus werd geboren in 1958 in ‘t Haantje. Hij woonde hier samen met zijn ouders en zijn vier broers en één zus. Zijn moeder droeg de zorg voor de kinderen en zijn vader was een praktische man die werkte met zijn handen, een echte arbeider. Gienus gaat in 't Haantje naar de lagere school en komt in het kleine rustige dorp al op jonge leeftijd in aanraking met toneel. ‘Ah daar is dat zaadje dus geplant’, denk ik direct. Zijn ouders zijn daar jaren bij de jeugdvereniging geweest waar zij toneel hebben gespeeld en logischerwijs zoals dat gaat in een klein dorp, gaat hij ook bij de vereniging. Direct wordt hij geraakt door het toneelspel en het kruipen in de huid van een ander personage. Al jong begint hij ook te spelen bij de jeugdvereniging en weet hij op die manier aan zijn creatieve en expressieve kant uiting te geven.
Ik hoor je denken, ‘hij zou in zijn werk dan toch ook wel gekozen hebben voor een creatief beroep’, maar niets is minder waar. Ja, creatief met cijfertjes, dat wel. Want na doorgestroomd te zijn van de MAVO in 1971, naar de HAVO in 1972, naar een onafgemaakte studie PABO aan de pedagogische academie, besloot hij een voorbeeld te nemen aan zijn oudere broers en ging hij in 1978 het werkveld in. Hij zag hoe zijn oudere broers een goed leven voor zichzelf opbouwden door te werken en één van de broers werkte bij de concurrent bank. Hoe zij een eigen huis kochten en hun gezin konden onderhouden en dit leek hem toch eigenlijk een veel beter plan dan de PABO.
Hij begon met werken bij de Rabobank in Sleen. Toen een kleine bank met een eigen directeur. “De heer Hoeksema was een statig karakter, elke dag netjes in pak”, zegt Gienus. “Ik kon bij hem aan de slag als, ja als manus van alles eigenlijk”, vult hij aan. “Ik deed er kleine klusjes en keek ondertussen mee met de heren die al langer in het vak zaten. Zo kon ik leren en groeien in het bedrijf. Ik kon makkelijk leren en volgde intern veel opleidingen en trainingen om me steeds een stapje verder omhoog te werken. In 2002 volgde hij uiteindelijk nog een HEAO-studie aan de Hanzehogeschool in Groningen omdat, zo zegt hij zelf, “het hebben van een aansluitende studie in het bedrijfsleven steeds belangrijker werd en er vonden veel reorganisaties plaats waardoor ik ook niet achter kon en wilde blijven, ondanks alle jaren ervaring die ik al had”. Uiteindelijk werkte hij in diverse functies binnen de Rabobank, beginnend bij het kopieerapparaat en wat later in leidinggevende functies. Al vanaf 9 februari 1978 is Gienus werkzaam bij de Rabobank en daar werkt hij nog steeds als Financieel adviseur vermogen. Aankomende 9 februari 2024 maakt hij de cirkel rond en luidt hij zijn pensioen in na 46 jaar.
“Maar de liefde voor toneel dan?”, vraag ik verbaasd, nadat we zijn loopbaan doorlopen hebben. “Heb je daar dan nooit meer iets mee gedaan, nooit gedacht aan een opleiding of een baan in de creatieve sector?”, vul ik aan. “Zeker wel!”, zegt Gienus. “Maar ja, in die tijd ging je vooral een beroep uitoefenen waarmee je geld kon verdienen en dan was bijvoorbeeld de Kunstacademie of toneelschool geen optie”, zegt hij. Ondanks dat hij dus niet koos voor de toneelschool, bleef Gienus wel altijd spelen bij diverse toneelgroepen. In 1980 speelde hij mee in een grote revue voor en door het dorp in het ’t Haantje, daar waar het allemaal begon.
In 1984 kreeg hij verkering met een andere grote liefde, Henny en drie jaar later gingen ze samen in Sleen wonen. Uiteindelijk verhuisden ze in 1990 naar Noord-Sleen en hier zijn ze nooit meer weggegaan. Ze kregen twee dochters, Annemarie en Hilde. Henny heeft altijd gewerkt met kinderen, met een tussenpauze om voor haar eigen meiden te zorgen. Ze was onder andere gastouder en later pedagogisch medewerker in de kinderopvang. Momenteel is zij al lekker aan het genieten van haar pensioen.
Goed, terug naar die eerste grote liefde, toneel. Want waar Gienus eerst toneel speelde in ‘t Haantje, deed hij dit daarna ook in Sleen en in Noord-Sleen. Je kunt in ieder geval niet zeggen dat Gienus houdt van stilzitten. “Toch werd dat op een gegeven moment wel een beetje te veel, naast mijn werk en mijn gezin en koos ik ervoor om me te focussen op de toneelvereniging in Noord-Sleen en later de toneelgroep van ’t Aol Volk in Emmen”, zegt hij. Bij ’t Aol volk is hij onlangs gestopt, maar hier heeft hij van 2002 tot 2023 veel mooie rollen mogen vertolken. Daarnaast speelde Gienus in 2019 in de Toorn van Thunear, die ruim 4600 bezoekers trok, in ‘Woeste Gronden’ in 2021 in ’t Haantje, in ‘Het ontzet van Coevorden’ in 2022 en met ADAK 3 theater in East side story in 2023. Eén ding kwam goed van pas in zijn acterende leven, het gemak waarmee Gienus kan leren en makkelijk informatie en details kan onthouden. Want wat een scripts heeft hij uit zijn hoofd moeten leren.
Van Gogh is een rol die Gienus al jaren vertolkt voor diverse verenigingen en organisaties. “Dit begon toen ik in 2012 als rondleider terecht kwam in het Van Gogh huis in Nieuw-Amsterdam”, vertelt hij. Hier speelde hij de rol van Van Gogh in een scene tijdens een jubileum waarbij de bekende schilder aankwam in Nieuw-Amsterdam met een boot. Toen hij die rol eenmaal gespeeld had, werd Van Gogh één van zijn bekendste karakters. “Mensen wisten dat ik die rol vertolkte en ik werd steeds vaker gevraagd om het personage van Van Gogh te spelen”, zegt hij. Zo speelde hij onder andere Van Gogh voor: Stichting Vocalin in 2023 bij de concerten met als titel ‘Van Gounod tot van Gogh’, Stichting Drentse Praam in 2023 voor een film tijdens vaartochten, Kunstenaarsdorp te Zweeloo, de Compascumer dagen in het Veenpark, Herfstverhalen in het veen in het Veenpark, als gids en Vincent in ‘Van Gogh by Night’ in het Veenpark van Bargercompascuum en in 2022 als achterneef van Vincent voor een educatieproject van zijn buurvrouw en kunstschilderes Marion Mencke.
En nog onlangs heeft hij gespeeld als herder tijdens de kerstreis 2023 in Sleen en afgelopen december 2023 als dominee tijdens de opvoering van het IJzerkoekenoproer in Coevorden.
Ik moet aan het einde van dit interview toch behoorlijk lachen om hoe haaks (in mijn beleving) Gienus zijn werkende karakter staat op alle mooie rollen die hij vertolkt op toneel. Een man met veel verschillende interesses en iemand die gemakkelijk in de huid kan kruipen van een personage. Iemand die, net als de verf die Van Gogh gebruikt voor zijn schilderijen, zijn leven inkleurt op veel verschillende manieren.
Nu Gienus in februari met pensioen gaat maak ik me toch wat zorgen over deze bezige bij die ineens thuis komt te zitten. Maar nog voordat ik die gedachte af kan maken en alsof Gienus mijn gedachte kan lezen, zegt hij: “ik heb echt genoeg plannen!”. “Ik ben dol op wandelen, ik wandel elke ochtend en Henny en ik zijn van plan om het Pieterpad te lopen en ook de uitdaging van de Nijmeegse vierdaagse wil ik graag een keer aangaan.”, zegt hij. “Daarnaast word ik als kers op de taart komend jaar voor het eerst opa en komt er meer tijd voor vakanties en andere leuke culturele uitjes”, rond hij met een grote glimlach op zijn gezicht af. “En toneel”, vraag ik? “Ik blijf in ieder geval werken bij het Van Gogh huis in Nieuw-Amsterdam en ik blijf toneel spelen. De rol van Vincent van Gogh blijf ik ook graag vertolken en in 2024 komt er weer een grote productie aan waarin ik een rol heb, namelijk ‘De Vlinderprinses’ in Zweeloo”, vertelt Gienus. “En tja, wie weet, ooit toch nog die opleiding of carrière in het toneel”, lacht hij met een twinkeling in zijn ogen.
Tekst: Sabrina Kregel
Foto's: Ton Trompert en archief Gienus