Vanaf een bankje: Broekveldstraat

Het is een prachtige herfstdag als ik naar de Broekveldstraat loop en daar even een bankje kies in één van onze mooie speeltuinen van Sleen. Heb de keus uit drie bankjes en zelfs een picknickbank lijkt er even voor mij alleen te staan.

Ik zoek een bankje waar ik kan genieten van de zon die nog heerlijk schijnt. Dacht al zittende wat hebben de kinderen het hier fijn in Sleen en ruimte om te spelen. Kijk om mij heen en zie net boven de heg een deel van een graafmachine. De Broekveldstraat heeft het laatste jaar veranderingen ondergaan. De sloop van veel woningen. Denk dat er best veel bewoners waren die moeite hadden hun vaste plek te moeten verlaten. Maar het leven gaat door en ook dit komt goed. Prachtige huizen komen er voor terug zoals op het reclamebord is te zien.

Als ik tussen de zonnestralen doorkijk, zie ik een deel van de molenwieken van onze mooie molen “De Hoop” met daarachter de kerktoren van Sleen. Bedenk dat waar ik soms ook wandel rondom of door Sleen, de toren van Sleen altijd is te zien.

Ik krijg bezoek van een klein jongetje op zijn fiets. Hij wil weten wat ik aan het doen ben. Hij is erg geïnteresseerd in mijn camera en wil graag wat uitleg. Hij raakt niet uitgepraat en vertelt dat hij vanmiddag met twee vrienden in zijn boomhut gaat spelen en dat er een vos en een eekhoorn zijn te zien. Krijg niet duidelijk waar de boomhut zich bevindt maar heb wel een vermoeden. Al pratende ziet hij mij naar de bomen kijken. Hij zegt: "wat zijn ze mooi hè". Ik ben het met hem eens en krijg zo’n fijn gevoel dat een jongetje die hutten bouwt, ook oog heeft voor de bomen in prachtige herfstkleuren aan de Carspelstraat.

Hij wil weten waar ik woon en ik vertel dat ik heel dicht bij de speeltuin ben komen wonen. Ik sta op en zeg dat ik nog een mooie foto wil maken van die prachtige herfstboom. "Dan ga ik even mee om te kijken of de foto lukt" zegt het jongetje. Oké dat vind ik fijn "maar dan moet jij vast eens terug naar je eigen huis". De foto is volgens hem heel mooi.

Hij vertelt dat hij om vijf uur samen met zijn twee vrienden verder gaat bouwen aan de hut. Hij fietst een stukje mee en ik wijs aan waar ik woon en ik vraag hem of hij nog hout kan gebruiken voor de hut. Hij glundert als ik zeg dat ze pallethout mogen komen halen. Ben benieuwd of het pallethout om vijf uur is opgehaald.  

Mijn eerste verslag en foto’s vanaf een bankje heb ik als bijzonder ervaren door de komst van een kleine bezoeker in de speeltuin Broekveldstraat.

Klik hier voor alle foto's!

Verslag en foto's: Silvia de Vries